به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، جهان معماری به سال ۲۰۲۵ چشم دوخته است؛ سالی که قرار است طرحهای متحولکننده در سراسر جهان از میراثهای فرهنگی در آسیا تا توسعههای شهری پویا اجرا شود. هر کدام از این پروژهها بیانگر تعهد شهرها به نوآوری، پایداری و حفظ میراث فرهنگی است و میتواند چشماندازی از قدرت معماری در بازتعریف فضاها و الهامبخشی به جوامع را به تصویر بکشد. در ادامه به برترین پروژههای معماری اشاره میشود که انتظار میرود در ۲۰۲۵ اجرا و راهاندازی شوند.
شهر نوآوری یوروآمریکا، هانگژو، چین
شهر نوآوری یوروآمریکا در منطقه تجاری مرکزی هانگژو، یک توسعه چندمنظوره با مساحت بیش از ۳۴۶ هزار مترمربع است که شامل دو برج اداری ۲۰۰ متری، چهار برج مسکونی بلند، یک میدان عمومی، انکوباتور فناوری اطلاعات و یک مرکز خرید در طبقات پایین میشود. ساختوساز این پروژه طبق برنامه است و انتظار میرود در سپتامبر ۲۰۲۵ به پایان برسد. طرح جامع این پروژه با تصویر شش برج مشخص میشود که برای بهینهسازی دسترسی به نور خورشید و تهویه طبیعی طراحی شدهاند.
موزه مهاجرت فنیکس، روتردام، هلند
موزه مهاجرت فنیکس سال آینده در بندر شهر روتردام افتتاح خواهد شد. این موزه با بازسازی یک انبار تاریخی از سال ۱۹۳۲، داستان مهاجرتهای جهانی را از طریق هنر و عکاسی روایت خواهد کرد. برجستهترین بخش ساختوساز این پروژه ساختار «گردباد» روی بام است که نماد سفرهای مهاجران است. این پروژه در سال ۲۰۲۰ با انتشار طرح اولیه آغاز شد و یک انبار تاریخی را بازسازی کرد که طی قرنهای نوزدهم و بیستم نقش مهمی در مسیرهای مهاجرتی میلیونها نفر داشت. طبقه همکف موزه سه سازه اصلی را در خود جای خواهد داد که هر کدام موضوع مهاجرت انسان را بازتاب میدهند.
فرودگاه بینالمللی تچو، پنومپن، کامبوج
فرودگاه بینالمللی تچو در شهر پنومپن کامبوج، قرار است چشمانداز هوانوردی این منطقه را بازتعریف کند. این فرودگاه با الهام از معماری بومی محلی، دارای سکوهایی بهشکل بال هواپیما و یک سایبان ۳۶ متری است که توسط درختان نگهداری میشود و تأکید آن بر نور طبیعی و مسیرهای واضح و راحت برای مسافران است. طراحی این فرودگاه برای تأکید بر طراحی پایدار، سیستمهای کارآمد از نظر انرژی و یک مزرعه فتوولتائیک را ادغام کرده است و هدف آن قرار گرفتن در زمره سبزترین فرودگاههای جهان است.
بازسازی ایستگاه خیابان سیام، فیلادلفیا، آمریکا
ساختوساز ۵۵۰ میلیون دلاری بازسازی ایستگاه خیابان سیام در فیلادلفیا بهطور رسمی آغاز شده و قرار است در سال ۲۰۲۵ به اتمام برسد. ارتقاهای کلیدی این ایستگاه شامل ایجاد فضاهای عابر پیاده بهبودیافته، گسترش فروشگاهها و دفاتر بازسازیشده است که همگی با هدف حفظ میراث معماری ساختمان طراحی شدهاند. هدف این طرح، اتصال مرکز شهر به شهرک دانشگاهی است و در نظر دارد یک منطقه فراگیر و متمرکز بر حملونقل ایجاد کند. میدان بازطراحی شده یک سقف شیشهای جدید کنار ورودی خیابان دارد که از مسافران در برابر عناصر جوی محافظت میکند. افزونبر این، با بهبود دسترسی و عناصر ایمنی یک فضای عمومی پویا مناسب برای گردهماییها و رویدادها ایجاد خواهد شد.
خانه اپرای شانگهای، شانگهای، چین
خانه اپرای بزرگ شانگهای قرار است در سال ۲۰۲۵ به اتمام برسد و بهعنوان یک میراث فرهنگی اصلی در محله اکسپو هوتان ظاهر شود. طراحی این ساختمان با سقفی بهشکل پنکه، شامل یک پله مارپیچ است که طبقه همکف را به یک میدان روی پشتبام با منظره پانورامای رودخانه متصل میکند. اپرای شانگهای دارای یک سالن اصلی دو هزار نفری و دو سالن کوچکتر و آکوستیک پیشرفته است که آن را به مرکزی برای اجراهای کلاسیک، تجربی و متمرکز بر جامعه تبدیل میکند. این پروژه بهعنوان بخشی از «مهمترین ابتکار برنامه کشور چین برای نفوذ فرهنگی» در حال اجرا است و هدف آن تبدیل شدن به یک مرکز فرهنگی عمومی است که مردم را از سراسر جهان به خود جذب کند.
موزه گوگنهایم ابوظبی، امارات
موزه گوگنهایم ابوظبی که طرح آن نخستین بار در سال ۲۰۰۶ اعلام شد، قرار است در سال ۲۰۲۵ افتتاح شود. این موزه ۳۲۰ هزار مترمربعی در جزیره سعدیات واقع شده است و بزرگترین شعبه گوگنهایم خواهد بود که بیش از ۱۲ برابر بزرگتر از گوگنهایم نیویورک است و به سایر میراثهای فرهنگی همچون لوور ابوظبی میپیوندد. ساخت این موزه با وجود تأخیر طولانی بهدلیل چالشهای مالی و همهگیری کرونا، بهعنوان یک شاهکار بزرگ تصور میشود که نقش محوری آن را در منطقه فرهنگی جزیره تثبیت میکند.
موزه لوکاس، لسآنجلس، آمریکا
موزه هنرهای داستانی لوکاس در پارک اکسپوزیشن لسآنجلس در حال ساخت است و قرار است تا اوایل سال ۲۰۲۶ افتتاح شود. طراحی این ساختمان از درختان پارک الهام گرفته است و شامل گالریها، تئاترها و فضاهای عمومی است که توسط ۱۱ هکتار باغ احاطه شده است. این مجموعه ۱۱ هکتاری جایگزین یک پارکینگ آسفالت میشود و با ایجاد نقاط دسترسی جدید به پارک، حاشیه پارک اکسپوزیشن را برای جامعه همجوار باز و فعال میکند.
ورزشگاه این دی یازده، ایندیاناپولیس، آمریکا
ورزشگاه این دی یازده بهعنوان بخشی از توسعه تحولآفرین پارک یازده در شهر ایندیاناپولیس ایالت ایندیانای آمریکا، قرار است در سال ۲۰۲۵ افتتاح شود. این ورزشگاه ۲۰ هزار نفری امکاناتی لذتبخش برای هواداران از جمله صندلیهای روی زمین اطراف نیمکتهای تیم، سوئیتهای مهمانی و یک باشگاه روز بازی برای ۷۰۰ هوادار با نمای تراسطور دارد. این پروژه علاوهبر زمین فوتبال، شامل یک میدان عمومی، یک سالن موسیقی چهارهزار نفری و اتصالاتی به مرکز شهر است که یک مرکز اجتماعی پویا را در جنوبغربی شهر ایجاد میکند.
مرکز بازدیدکنندگان پارک ملی بوترینت، آلبانی
مرکز بازدیدکنندگان پارک ملی بوترینت در آلبانی قرار است سال آینده افتتاح شود و دسترسی به این میراث جهانی یونسکو را بهبود ببخشد. این مرکز که بهطور استراتژیک بین مسیرهای کوهستانی و تالابها قرار گرفته است، چشماندازهای پانورامیک از کانال ویواری و دریاچه بوترینت را ارائه میدهد. طراحی این پروژه با هدف تقویت ارتباط با جوامع محلی و ایجاد اقتصادهای گردشی جدید شامل دو مرکز است: «دروازه کوه» برای اکتشافات طبیعی و «دروازه محوطه باستانی» که دارای فضاهای عمومی و میدانی برای تعامل فرهنگی است.
موزه نیروگاه پارامتا، پارامتا، استرالیا
موزه نیروگاه پارامتا کنار رود پارامتا واقع شده است که قرار است اوایل سال ۲۰۲۵ افتتاح شود و به بزرگترین موزه سیدنی تبدیل شود. این موزه تجربه بازدیدکنندگان را بازتعریف میکند و با هفت فضای نمایشی انعطافپذیر و بدون ستون، آنها را به جستوجو و کشف راه ورود به فضا تشویق میکند. طراحی این موزه از مصالح کارآمد، مناطق آرام و چشماندازهای رودخانه استفاده میکند تا یک میراث فرهنگی چندمنظوره را در غرب سیدنی ایجاد کند.
مرکز فرهنگ و هنر آنجی، چین
مرکز فرهنگ و هنر آنجی در استان ژجیانگ چین، شامل ۶ محوطه از جمله سالن تئاتر بزرگ، مرکز کنفرانس و مرکز ورزشی است. طراحی این مرکز با الهام از میراث باران و چای منطقه، شامل سقفهای متداخل بهشکل برگهای بامبو است. موقعیت این محوطه ۱۲۰ هزار مترمربعی بهدلیل ماهیت انتقالی آن انتخاب شده است که بین بافت شهری در شرق و مناظر طبیعی کوهستانی در غرب قرار گرفته است. هدف طراحی این مرکز، ایجاد فضای اجتماعی پرتحرک و قابل دسترس از تمام جهات است و در امتداد یک راهروی مرکزی سازماندهی شده است.
حلقه بزرگ، اوساکا، ژاپن
حلقه بزرگ یک ساختار چوبی دو کیلومتری در جزیره یومشیما است که برای نمایشگاه بینالمللی ۲۰۲۵ اوساکا طراحی شده است. این ساختار که مساحتی به اندازه ۶۰ هزار مترمربع و قطر داخلی ۶۱۵ متر را پوشش میدهد، ترکیبی از تکنیکهای سنتی چوبی ژاپنی و مهندسی مدرن است. این سازه که در آگوست ۲۰۲۴ به پایان رسید و سال آینده افتتاح میشود، موضوع نمایشگاه ۲۰۲۵ را که «طراحی جامعه آینده برای زندگی ما» است، بهخوبی منعکس میکند و بهعنوان هسته مرکزی طرح جامع این رویداد با تمرکز بر پایداری و نوآوری عمل میکند. این سازه عظیم چوبی یکی از بزرگترین ساختارهای چوبی جهان است که ارتفاع آن در بلندترین نقطه به ۲۰ متر میرسد.
مرکز تجاری و فرهنگی هاراجوکو، توکیو، ژاپن
هاراجوکو یک مرکز تجاری و فرهنگی جدید در منطقه هاراجوکوی توکیو است که قرار است در سال ۲۰۲۵ به اتمام برسد. این ساختمان بین خیابانهای شلوغ برای خرید در منطقه اوموتهسندو و محله خلاقانه و صمیمی اوکوهاراجوکو ارتباط برقرار میکند و نمای مجسمهای خود را با هر دو بافت تطبیق میدهد. هدف طراحی و اجرای این پروژه اتصال این دو منطقه و روانسازی جریان تردد افراد و فعالیتهای مشترک است.
برجهای لیبرتی پرستیژ، بمبئی، هند
برجهای لیبرتی پرستیژ در منطقه تاریخی آسیاب نساجی بمبئی واقع شده است و شامل دو برج به ارتفاع ۲۰۰ و ۲۹۰ متر، یک مرکز فروشگاهی پنج طبقه با دفاتر، فروشگاهها و یک باغ بام است. این پروژه ترکیبی از طراحی مدرن و چشماندازهای دریای عمان است و قرار است در سال ۲۰۲۵ به اتمام برسد. طراحی برجها بهصورت طبقات بدون ستون در ترکیب با نماهای شیشهای کامل است. افزونبر این، فضای اصلی تفریحی بین دو برج، یک باغ بام است که از بخشهای اداری مشترک، رستوران و مناطق خرید قابل دسترس است.
بلندترین برج هامبورگ، هامبورگ، آلمان
برج الب در هامبورگ بهعنوان بلندترین ساختمان شهر با ارتفاع ۲۳۰ متر تا پایان ۲۰۲۵ راهاندازی خواهد شد. این برج در شرق منطقه هافن قرار دارد و دفاتر، فروشگاه، هتل و فضاهای عمومی را در خود جای داده است. نمای شیشهای این برج که با پنلهای سایهبان خورشیدی و روشنایی جنبشی طراحی شده است، حضور چشمگیری در چشمانداز شهر خواهد داشت. طراحی این آسمانخراش از پایه به سمت بیرون باریک میشود که در پایه، چندین اتصال به شهر از جمله به ایستگاه قطار و مترو در شرق و یک پل دوچرخه روی کانال در شمال برقرار میکند.
موزه ملی شیخ زائد، ابوظبی، امارات
موزه ملی شیخ زائد پس از افتتاح در سال آینده، هسته مرکزی منطقه فرهنگی جزیره سعدیات خواهد شد. این موزه با گالریهایی روی یک تپه و برجهای خورشیدی برای تهویه طبیعی، پایداری را با شیوه طراحی عربی ترکیب میکند، همچنین شامل یک لابی مرکزی با گالریهای معلق بهشکل غلاف است که میراث و عشق شیخ زائد به طبیعت را منعکس میکند.