سیدرضا متولی در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، گفت: در ابتدای ۱۳۶۴ جنگ دچار یک رکود شده بود و مجموعه عملیات‌های قدس جهت کاهش این رکود طراحی شد.
روایت‌گر دفاع مقدس افزود: در ۶ماهه دوم سال ۱۳۶۴ عملیات والفجرهشت برنامه‌ریزی و نقطه فروغ جدیدی در دفاع مقدس ایجاد کرد که همگان در دنیا دست تسلیم را بالا برده و به سازمان ملل فشار می‌آوردند تا ایران را سر میز مذاکره بیاورند.
وی دستاوردهای عملیات والفجرهشت را شکست صدام در جنوبی‌ترین نقطه عراق و جدا شدن دریای آزاد از دست آن‌ها دانست و افزود: ایران به این توانایی رسیده بود که از اروندرود عبور کند در حالی که ارتش بعث هنوز به این توانایی نرسیده بود.
روایت‌گر دفاع مقدس افزود: با توجه به این‌که در ابتدای جنگ صدام به هیچ عنوان قادر به گذر از اروند نبود و از مرز زمینی شلمچه جنگ را آغاز کرد؛ عملیات والفجرهشت، جنگ را به یک روند جدید سوق داد.
متولی خاطرنشان کرد: در نیمه اول سال ۱۳۶۵، مجموعه عملیات‌های فتح، پیش‌بینی شد و در کل امتداد مرزی از شمال غرب تا جنوب، عملیات فتح برگزار شد.
وی ادامه داد: ایران در پی پیروزی عملیات والفجرهشت، به دنبال اجرای یک عملیات پایان‌دهنده به جنگ بود؛ که برآوردهای اولیه انجام گرفته بود.
روایت‌گر دفاع مقدس بیان کرد: در طرح اعزام بزرگ سپاهیان حضرت محمد صلوات‌الله‌علیه در نیمه دوم سال ۱۳۶۵ حدود ۵ هزار و ۳۴۹ نفر از استان فارس و نزدیک به ۱۰۰ هزار نفر از کل کشور به جبهه اعزام شدند که سهم لشکر ۱۹ فجر، ۲ هزار و ۴۰۱ نفر بود.
متولی گفت: بعد از تزریق اعزامی‌های جوان و نیرومند به جبهه‌ها، عملیات کربلای‌چهار «که در ابتدا نام دیگری داشت» و عملیات پایانی در یک حوزه سرزمینی بسیار بزرگ در وسعت ۶۵ کیلومتر از شمال شلمچه تا جزیره مینو در یک زاویه ۹۰درجه، «خط تماس طرفین نبرد» رغم خورد.
روایت‌گر دفاع مقدس در خصوص هدف عملیات کربلای‌چهار بیان کرد: عملیات کربلای‌چهار با هدف فشار و تصرف بصره مهم‌ترین شهر عراق که عمده صادرات نفت و غیرنفتی عراق و واردات از طریق آن صورت می‌گرفت، انجام شد.
متولی در خصوص عملکرد لشکر ۱۹ فجر استان فارس در عملیات کربلای‌چهار گفت: یکی از سخت‌ترین نقاط نبرد کربلای‌چهار را تحویل لشکر ۱۹ فجر دادند که خط ما چهار کیلومتر از اولین نقطه عملیاتی شمال شلمچه شروع می‌شد؛ و این خطی بود که بعد از عملیات رمضان در سال ۱۳۶۱ منطقه را با آب‌گرفتگی و ایجاد موانع متعدد مسلح کرده بودند؛ یوگسلاوها و... در کمک به صدام طرح زدن و احداث موانع مختلف را در سرزمین شلمچه احداث کرده بودند.
روایت‌گر دفاع مقدس گفت: فکر دشمن این بود که تنها نقطه رسیدن ایرانی‌ها به بصره، شلمچه است؛ به همین دلیل خط نبرد اصلی از منطقه خَیّن تا جزیره مینو تعیین شد.
متولی در ادامه به بزرگ‌ترین و اصلی‌ترین مانع دشمن در طول جنگ اشاره کرد و گفت: «موانع پنج‌ضلعی» که هنوز آثار آن به‌جا و قابل‌مشاهده است، یک دژ بسیار بزرگ بود و ارتفاع یک ساختمان چهارطبقه عرضی حدود ۱۵ متر، کاملاً مسلح و مجهز با دوطبقه کانال بتنی که حتی تانک درون آن مستقر کرده بودند؛ آب‌گرفتگی که از قدیم برقرار شده بود تبدیل به یک منطقه آبی _ خاکی شده بود و سرزمینی را مین‌گذاری درست کرده بود.
روایت‌گر دفاع مقدس افزود: عراق در این منطقه، سیم‌خاردارهای کوتاه روی زمین چیده بود و روی این‌ها آب رها کرده بود؛ به طوری که در مرحله اول هیچ‌گونه مانع سیم و میدان مین مشاهده نمی‌شد و یک سرزمین آبی را می‌دیدیم.
متولی ادامه داد: عمق این سرزمین آبی ایجاد شده توسط عراق، در بعضی جاها از ۸۰ سانتیمتر تا یک متر کاملاً مسلح بود؛ به طوری که هم موانع سیم‌خاردار داشت، هم میدان مین وسیع و گسترده‌ای که سالیان سال برقرار بود؛ لذا کارِ شناسایی این منطقه بسیار سخت، فوق‌العاده صعب‌العبور و سخت‌تر این‌که دشمن اِشراف جدی و دید کامل روی منطقه داشت.
روایت‌گر دفاع مقدس در ادامه اظهار کرد: نقطه مقابل ما پاسگاهی بود به نام پاسگاه «کوت‌سواری» که دو کیلومتر به سمت راست کوت‌سواری دست ما و دو کیلومتر به سمت چپ آن هم در اختیار لشکر فجر بود.
متولی اضافه کرد: لشکر پنج نصر خراسان در سمت چپ ما مستقر بود و دیگر یگان‌ها به همین صورت ادامه پیدا می‌کرد تا جزیره مینو که لشکر هفت ولیعصر در جزیره مینو مستقر بود.
وی در خصوص نحوه انجام عملیات کربلای‌چهار بیان کرد: با توجه به شرایط منطقه عملیات؛ ترکیب نیروها باید به گونه‌ای می‌شد که یک‌دسته از درون آب به صورت غواص، دسته دوم به صورت قایق‌سوار و دسته سوم هم از یگان زرهی استفاده می‌کردند.
روایت‌گر دفاع مقدس ادامه داد: گردان‌ها در پادگان شهید دست‌بالا از لشکر ۱۹ فجر به فرماندهی سردار شهید محمد اسلامی‌نسب، طرح مانورهای مختلفی را برگزار می‌کردند تا با صحنه نبرد پیش‌رو از جهات مختلف آگاهی و آماده رزم باشند.
متولی افزود: هر کدام از این گردان‌ها بر اساس وظایف خود به اجرای مانوری در جهت کسب آمادگی لازم برای شرکت در عملیات کربلای‌چهار و رفتن به سرزمین کاملاً مسلح و گل‌آلود بسیار سخت پرداختند.
وی گفت: نیروهای اطلاعات‌شناسایی در سه ماه، با انجام عملیات‌های بسیار دشوار مأموریتِ اطلاعات‌عملیات را در منطقه انجام دادند که یکی از قوی‌ترین شناسایی‌ها در عملیات کربلای‌چهار را نیروهای اطلاعات‌شناسایی لشکر ۱۹ فجر انجام داد؛ که این منجر به ادامه عملیات در کربلای‌پنج از همین نقطه شد.
روایت‌گر دفاع مقدس تصریح کرد: گردان‌ها آماده شدند؛ گردان امام رضا به فرماندهی سردار شهید محمد اسلامی‌نسب به جانشینی سردار شهید ابراهیم باقری، گردان امام حسین علیه‌السلام به فرماندهی سردار شهید مهدی زارع به جانشینی سردار شهید سیدمحمد کدخدا، گردان امام حسن علیه‌السلام به فرماندهی حاج مسعود فتوت.
متولی دیگر گردان‌های لشکر ۱۹ فجر که برای عملیات حاضر شدند را برشمرد: گردان حضرت فاطمه‌زهرا سلام‌الله‌علیها به فرماندهی برادر پورکمال، گردان حضرت زینب سلام‌الله‌علیها به فرماندهی حاج کاظم پدیدار، گردان حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله به فرماندهی سردار شهید امان‌الله عباسی، گردان امام علی علیه‌اسلام به فرماندهی سردار شهید محمد حق‌پرست و جانشینی سردار شهید علی‌اکبر حبشی و گردان امام مهدی عج به فرماندهی سردار علی قنبرزادگان
وی در رابطه با تفاوت کار غواصی‌ای که گردان‌های غواصِ حضرت رسول و امام علی در کربلای‌چهار به نسبت والفجرهشت انجام می‌دادند گفت: در والفجرهشت غواصی در رودخانه عمیق صورت می‌گرفت و پاها به مانعی نمی‌خورد؛ اما در عملیات کربلای‌چهار عمق غواصی به سبب موانع ایجاد شده توسط عراقی‌ها در عمق آب، غواصی در عمق ۸۰ سانتیمتر تا یک متر بود؛ به گونه‌ای که زیر شکم رزمندگان سیم‌خاردار و زیر پاهایشان مین کار شده بود.
متولی گفت: غواص‌ها در عملیات، در آب به‌گونه‌ای شناور می‌شدند که تنها لولۀ اشنوگل غواصی که برای تنفس از آن استفاده می‌کردند از آب بیرون بود و دستشان را بر روی سیم‌خاردارها می‌گذاشتند و روی آب سُر می‌خوردند که به سبب تماس مداوم با سیم‌خاردارهای زیر آب، سر انگشتشان کاملاً زخمی بود و با این شرایط به جهت اخذ اطلاعات تا دژ دشمن نفوذ می‌کردند.
روایت‌گر دفاع مقدس افزود: نیروهای اطلاعات‌شناسایی در آن شرایط سخت طوری پیش رفتند که بعداز بازگشت به سردار محمدنبی رودکی «فرمانده لشکر» گفتند که ما رفتیم سرمان را به دژ دشمن زدیم و برگشتیم.
وی از نحوه شروع عملیات به وسیله غواص‌ها گفت: عصرگاه سوم دی بعد از اذان مغرب، گردان‌های غواص به آب زدند. عملیات ساعت ۱۰ و ۲۰ دقیقه شب انجام شد؛ اما بچه‌های غواص از نماز مغرب در عملیاتی سخت به آب زدند.
متولی با اشاره به این‌که غواصان مردانی بی‌ادعا بودند که تمام توان و تلاششان، دین و ایمان و اتکاء به خدا بود؛ گفت: شب عملیات کربلای‌چهار شب یلدای شهادت بود. سوم دی‌ماه ۱۳۶۵ بعد از نماز مغرب، آن هم چه نماز مغربی که با لباس‌های غواصی، در آن هوای فوق‌العاده سرد خوانده شد؛ بچه‌ها در شرایطی به آب زدند و خودشان را پشت مواضع دشمن رساندند که ماه در آسمان نبود و هوا به‌شدت سرد بود.
وی گفت: لشکرهای دیگر دلیرانه جنگیدند؛ اما با توجه به این‌که دشمن از عملیات ما آگاه شده بود در دام دشمن افتاده بودند و تعداد زیادی از فرمانده‌های ما از جمله حاج مهدی زارع، حاج‌محمد اسلامی‌نسب، حاج‌محمد حق‌پرست و.. در این عملیات به شهادت رسیدند.
راوی جنگ گفت: به سبب این‌که بقیه یگان‌ها نتوانستند خط دشمن را بشکنند، نیروهای ما در کلِ منطقه عملیاتی زمین‌گیر شدند که باعث شد ساعت ۴/۵ صبح دستور عقب‌نشینی به ما ابلاغ شد که اگر برنمی‌گشتیم تلفات بیشتری می‌دادیم.
متولی در پایان با بیان این‌که در عملیات کربلای‌چهار توفیقی حاصل نشد گفت: از منظر عملیاتی در شمال شلمچه که سخت‌ترین نقطه نبرد بود؛ پیروز میدان بچه‌های استان فارس و لرستان شدند که نهایتاً رخنه کربلای‌پنج از همان نقطه‌ای بود که بچه‌های فارس در کربلای‌چهار شروع کردند و کار بچه‌های فارس «مطلع فجر کربلای‌پنج» برای ادامه دفاع مقدس شد.
انتهای خبر/۲۲۴۲۲۴