دو سر سوخت

این کودکان طفلک که قربانیان تجارت‌های کثیف و طعمه والدین ناآگاهشان هستند، چه مردم و مخاطبان آنها را دوست داشته باشند چه نه، قرار است نوجوانی و جوانی بسیار سختی را پشت سر بگذرانند. کودک کم کم به سن نوجوانی می‌رسد و می‌بیند که دوست ندارد آن حجم از عکس و فیلم از او در دستان مردم بچرخد و حس می‌کند چقدر خواسته او برای داشتن حریم شخصی ندید گرفته شده. اگر زیر عکس‌ها و فیلم هایش نظرات مثبت ببیند شاید در ظاهر و موقت شادمان شود، اما تبدیل به یک انسان نارسیست یا خودشیفته می‌شود که دیگر تمام محور زندگی و جهان را خودش می‌بیند و جایی که اتفاقا باید دنیا را خاکستری ببیند، زود اعتماد می ‌کند و حتی زود دل می‌بندد و دچار تله‌های بزرگی در جامعه می‌شود و ممکن است با یک نظر منفی تمام کاخ آرزوهایش خراب شود. اگر هم نظرات منفی ببیند که معمولا تبدیل به آدمی با عزت نفس پایین می‌شود که در معرض انواع اختلالات روحی و روانی قرار دارد.

بلوغ زودهنگام

حدود یکی دو دهه می‌شود که سن به بلوغ رسیدن در دختران و پسران بسیار پایین آمده. البته منظور از این بلوغ، بلوغ جنسی و جسمی است نه بلوغ عقلانی! همه ما نشانگان بلوغ در دو جنس را می‌دانیم. اگر این علامت‌ها در دختران زیر ۸ سالگی و در پسران زیر ۹ سالگی رخ دهد، ما می‌توانیم تشخیص بلوغ زودرس را بدهیم. اما اصلا علت این اتفاق و تبعات آن چیست؟ و چگونه به مساله ما ربط پیدا می کند؟ علل بلوغ زودرس هم می‌تواند ژنتیکی باشد هم محیطی. ما به علل ژنتیکی کاری نداریم اما علل محیطی، هم شامل افزایش وزن و خوردن غذاهای ناسالم و کم‌تحرکی است هم شامل در معرض محرک‌های جنسی قرار گرفتن! کودکانی که بیشتر روز خود را در صفحات مجازی می‌گذرانند و با فیلترشکن به هر کجای اینترنت که بخواهند سرک می‌کشند چقدر احتمالش است که ناخواسته در دام فیلم و عکس‌های غیر اخلاقی بیفتند؟ در این میان کودک کار مجازی که جلوی دوربین می‌رقصد و اشعاری که نامناسب برای سنش است را می‌خواند، چه آینده‌ای در انتظارش خواهد بود؟ هر چقدر بلوغ در کودکان زودتر اتفاق بیفتد، رشد اندام‌های بدنشان مختل می‌شود و به خاطر تناقض در بلوغ جنسی و عقلی بیشتر دست به رفتارهای پر خطر و هیجانی و تکانشی می‌زنند.

نقض جدی حریم خصوصی

چندی پیش فیلمی دیدم که دقیقا به این حادثه اشاره داشت. مادر و پدری قبل از به دنیا آمدن فرزندشان برای او صفحه‌ای ساختند و از روز تولد تا روز به روز بزرگ شدن کودک را با مخاطبینشان به اشتراک گذاشتند تا جذابیت صفحه بیشتر شود و بیننده‌های بیشتری داشته باشند. چندین سال بعد، فیلم‌های غیراخلاقی پخش شد که تصویر صورت شخص را برداشته و به جایش تصویر آن کودک را استفاد کرده بودند! این کودک چه گناهی کرده که از چهره‌اش سواستفاده شده و تا این اندازه حریم خصوصی‌اش نقض شده است؟ اگر در نظر بگیریم که این اتفاق هم نیفتد، پخش کردن عکس و فیلم‌های کودکان در دنیای مجازی که صاحب ندارد کاری منطقی بنظر نمی‌رسد. او هنوز کودکی خردسال است که نیاز به حمایت و مراقبت بیشتری دارد، او آسیب‌پذیرترین شخص در برابر این بلایاست و هنوز به سن تصمیم‌گیری برای گذاشتن تصویر خودش نرسیده. پس بیایید امانتدارهای بهتری در برابر فرزندانمان که هدیه‌های خداوند هستند باشیم.

کودکان مثل طوطی هستند

کودک مثل طوطی هستند. هر کار ببیند تقلید می کند و هر چه بشنود می‌گوید. تقلید کار کودک است و اولین مواجهه‌های او با آدمها، محیط، اتفاقات و پدیده‌ها بسیار مهم است. چون او دارای لوحی سفید است که هر چه در آن حک کنی همان تا آخر عمر می‌ماند و پاک کردنش در آینده دشوار است. کودک کار مجازی که انواع اقسام فعالیت‌های پر خطر را به راحتی می بیند چگونه می‌تواند تربیت‌پذیر شود و چگونه می‌خواهد فرق بین خوب و بد را بفهمد؟ کودکان ارزیابی‌شان کاملا ظاهری و کیفی است. یکی از ویدیوهای همین کودکان کار مجازی را می‌دیدم که به راحتی ادای سیگار کشیدن را در می‌آورد و مادر پدر به او می خندیدند یا در ویدیوی دیگرش خودش را شبیه کسانی کرده بود که عمل‌های سنگین زیبایی انجام می دهند و از حالت طبیعی خارج می‌شوند. بچه هر چیز را که ببیند تقلید می‌کند و در ضمیر ناخودآگاهش بسیار تاثیر گذار است پس باید مراقب تک‌تک دیده‌ها و شنیده‌های کودکان‌مان باشیم!