به گزارش خبرنگار مفدا کردستان ، روز بزرگداشت رودکی که به نام شاعر بزرگ ایرانی، ابوعبدالله جعفر بن محمد رودکی، نام‌گذاری شده است، فرصتی است برای درنگ و تأمل در جایگاه شعر و ادبیات فارسی در فرهنگ ایرانی و بخصوص در دیاری که همیشه مهد هنر و زیبایی بوده است: کردستان، این روز، علاوه بر یادآوری مقام بلند این شاعر نامدار، نویدبخش تحکیم پیوند میان گذشته و حال است؛ پیوندی که در آن اشعار رودکی به‌عنوان نخستین بخش‌های ساختار ادبی زبان فارسی، همچنان در دل فرهنگ‌های مختلف زنده و پویا باقی مانده‌اند.
در کردستان که همیشه سرزمینی با قدمت فرهنگی و تاریخی بی‌نظیر بوده است، شعر و موسیقی در متن زندگی مردم قرار دارند،کردها، از دیرباز در پرورش هنرهای کلامی پیش‌گام بوده‌اند و شعر در این دیار همیشه به‌عنوان یک عنصر بنیادی در روند انتقال دانش، احساسات و هویت فرهنگی عمل کرده است.
در این سرزمین که در بطن آن تاریخ، سیاست و طبیعت همگی در هم آمیخته‌اند، شعر جایگاه ویژه‌ای دارد؛ چرا که کلام شاعرانه در کردستان نه‌تنها بازتاب‌دهنده احوال فردی انسان‌ها است، بلکه در سطح اجتماعی نیز با نیرویی معجزه‌آسا، مردم را به هم نزدیک کرده و در برابر بحران‌ها و دشواری‌ها، روحیه مقاومت و همبستگی را تقویت می‌کند.
اما روز بزرگداشت رودکی در این منطقه، معنای خاص‌تری پیدا می‌کند؛ چرا که رودکی نه‌تنها نخستین بنیان‌گذار ادبیات فارسی کلاسیک است، بلکه او به‌نوعی یک نماد است از برقراری ارتباط میان ملت‌ها و فرهنگ‌ها از طریق زبان و شعر، شاعران کرد نیز در قرن‌ها پس از رودکی، همانند او، توانسته‌اند زبان و ادبیات خود را در برابر مشکلات مختلف زمانه حفظ کنند و از آن برای بیان مفاهیم عمیق انسانی استفاده نمایند.
در کردستان، شعر مانند یک جریان زنده در رگ‌های جامعه جاری است. از شعرهای غنایی و حماسی گرفته تا اشعار اجتماعی و سیاسی، شعر کردستان همیشه در مسیر تحولاتی که در تاریخ این دیار رخ داده، قرار داشته است.
این اشعار نه‌تنها به دل انسان‌ها آرامش می‌دهند، بلکه در مسیر مبارزات اجتماعی و سیاسی همواره برانگیزاننده بوده‌اند، شاعران کردی، همان‌طور که رودکی در دوران خود زبان فارسی را به ابزار بیان فرهنگ و تمدن ایرانی تبدیل کرد، در تمام دوران همواره تلاش کرده‌اند تا زبان خود را در برابر تهاجمات و تحولات فرهنگی و سیاسی به‌عنوان یک نماد استقلال و هویت حفظ کنند.
شعر در کردستان نه‌تنها در زبان کردی؛ بلکه در زبان‌های دیگر منطقه نیز سهم بسزایی دارد، در زبان‌های مختلف کردی، از جمله کرمانجی، سورانی و هورامی، شاعران بزرگی آثار شگرفی خلق کرده‌اند که در آنها تاریخ، فرهنگ و زبان این مردم به‌صورت شعر و روایت‌های ماندگار بازتاب یافته است و این شاعران، همانند رودکی، با زبانی سرشار از تصویرهای زیبا و عاطفی، توانسته‌اند احساسات مشترک انسانی را در قالب شعر به جهانیان منتقل کنند.
شعر در کردستان، فراتر از یک هنر است؛ این زبان گویای اندیشه‌ها، آرمان‌ها و رؤیاهایی است که در دل مردم این سرزمین همیشه زنده و پویا بوده است، درختان سرسبز زاگرس و دم‌نوش‌های کوهستانی، در کنار شعرهای پرطنین کردی، همگی نمادهایی از هویت فرهنگی و هنری مردم کردستان هستند که در هر فراز و نشیب تاریخی توانسته‌اند با اشعارشان نغمه‌هایی از عشق و زیبایی را نیز در دل‌های خود بکارند.
در پایان، روز بزرگداشت رودکی فرصتی است برای ارج‌نهادن به شعر و هنری که در دیار کردستان همواره یکی از مهم‌ترین ارکان هویت فرهنگی و اجتماعی مردم بوده است، شعر در این سرزمین همچون یک راهنمای معنوی، انسان‌ها را در پی جستجو و یافتن خود راهنمایی می‌کند و یادآور می‌شود که همگان، همان‌طور که رودکی در قرن‌ها پیش به زبان فارسی جلوه‌ای نو بخشید، می‌توانند با هنر و کلام خود دنیای بهتری بسازند.