به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از ساینس‌دیلی، محققان دانشگاه‌های اوترخت و منچستر در پژوهشی جدید به این نتیجه رسیده‌اند که فعالیت‌های آتشفشانی گسترده‌ای که حدود ۶۶ میلیون سال پیش در شبه‌قاره هند رخ داده بود، اثرات موقتی بر اقلیم زمین داشت، اما هزاران سال پیش از برخورد شهاب‌سنگی که به انقراض دایناسورها منجر شد، این اثرات از بین رفته بود.
این پژوهش که نتایج آن در مجله «Science Advances» منتشر شده است، نشان می‌دهد که فعالیت‌های آتشفشانی حدود ۳۰ هزار سال پیش از برخورد شهاب‌سنگ، کاهش دمایی به میزان پنج درجه سانتی‌گراد را به همراه داشته است. این کاهش دما به دلیل انتشار گوگرد و غبار ناشی از فوران‌ها بوده که مانع از رسیدن نور خورشید به سطح زمین شده است.
طبق یافته‌های این مطالعه، حدود ۲۰ هزار سال پیش از برخورد شهاب‌سنگ، دمای زمین تثبیت شده و به میزان پیش از فوران‌های آتشفشانی بازگشته است. این روند گرم شدن به دلیل انتشار دی اکسید کربن ناشی از آتشفشان‌ها رخ داده است.
«لورن اوکانر» از پژوهشگران این مطالعه اظهار کرد: فعالیت‌های آتشفشانی اثرات قابل توجهی بر اقلیم زمین داشت، اما این وقایع هزاران سال پیش از برخورد شهاب‌سنگ رخ داده و تأثیر محدودی بر انقراض دایناسورها داشتند.
«رودری جرت» از دانشگاه منچستر اظهار کرد: برخورد شهاب‌سنگ در خلیج مکزیک زنجیره‌ای از فجایع شامل آتش‌سوزی، زمین‌لرزه، سونامی و زمستان شهابی را ایجاد کرد که مانع از رسیدن نور خورشید به سطح زمین و تخریب اکوسیستم‌ها شد. وی این برخورد را علت اصلی انقراض دایناسورها دانست.
این پژوهش با تحلیل مولکول‌های خاصی که در بقایای باکتریایی رسوبات باستانی یافت می‌شوند، دمای هوا در دوره‌ای خاص از تاریخ زمین را بازسازی کرده است، پژوهشگران در حال حاضر قصد دارند از این روش برای بازسازی اقلیم گذشته در دوره‌های بحرانی دیگر استفاده کنند.