به گزارش مسیر اقتصاد ششمین نشست از یازدهمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی با موضوع «سیاستهای حمایتی تولیدمحور در تامین غذای اساسی»، دوشنبه ۳ دیماه ۱۴۰۳ از ساعت ۱۴ الی ۱۷ و با میزبانی «موسسه پژوهشهای برنامهریزی، اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی وزارت جهاد کشاورزی» برگزار شد. این نشست، ششمین نشست تخصصی از یازدهمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی بود که در بازه آبان تا اسفندماه سال جاری با موضوع «امنیت غذایی؛ کشاورزی بهرهور و تجارت تحریمناپذیر» در حال برگزاری است. یازدهمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی فرآیندی چندماهه است که با افتتاحیه شروع شده، سپس با چندین نشست تخصصی ادامه مییابد و در نهایت با برگزاری اختتامیه در تاریخ ۲۹ بهمن ماه و همزمان با سالروز ابلاغ سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی به کار خود پایان میدهد. همچنین در جریان این همایش، به جای مقاله «طرح سیاستی» دریافت، بررسی و داوری میشود تا مورد استفاده تصمیمگیران و دستگاهها قرار گیرد.
در این نشست پیرامون وضعیت کنونی اتخاذ سیاستهای حمایتی غذا و کشاورزی (یارانه نهادهها، خرید تضمینی، ارز ترجیحی و …) بحث شد و کارشناسان و مسئولان میزان حصول اهداف مدنظر و تأثیر آنها بر الگوی تولید و مصرف ارزیابی کردند. همچنین رویکردهای متعارض در حوزه سیاستهای حمایتی و تجربیات موجود بررسی شد و برخی سیاستهای حمایتی بهطوریکه تقویت کننده تولیدات داخلی متناسب با شرایط اقلیمی باشد، پیشنهاد شد.
۳ دلیل لزوم حمایت از بخش کشاورزی
علی کیانیراد رئیس موسسه پژوهشهای برنامهریزی، اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی وزارت جهاد کشاورزی در این نشست گفت: کشاورزی طبق تعریف جهانی کل زنجیره تولید تا مصرف را در بر میگیرد.
وی در بیان چرایی لزوم حمایت از بخش کشاورزی اظهار داشت: عمده محصولات خام کشاورزی در زمره محصولات راهبردی و کالاهای اساسی است. دوم اینکه تولیدکنندگان با مخاطراتی مواجهند که دیگر فعالان با آن مواجه نیستند. گذر از کشاورزی سنتی به کشاورزی مبتنی بر تجارت موجب زیانده شدن تولید است. در نهایت نیز شکست بازار در کشاورزی بسیار شایع است و لذا نیازمند حمایت است.
هدف و نوع حمایت سیاستگذار از بخش کشاورزی
رئیس موسسه پژوهشهای وزارت جهاد کشاورزی گفت: هدف سیاستگذار از حمایت بخش کشاورزی «تامین امنیت غذایی، کنترل نوسانات عرضه و تقاضای محصول، کنترل نوسان قیمت محصول و درآمد تولیدکننده و تشویق صادرات و تولید و در نهایت تنظیم بازار» است.
وی در پاسخ به اینکه حمایت باید از تولیدکننده باشد یا مصرفکننده گفت: در همه جای دنیا حمایت از تولیدکننده «جامع» اما حمایت از مصرف کننده «هدفمند» است. بر خلاف کشور ما که در حمایت مصرف کننده جامع عمل میکنیم و میخواهیم برای همگان غذای ارزان فراهم کنیم.
وی افزود: دولتها مجریان خوبی برای سیاستهای سیاستگذاری شده نیستند و در دنیا از ظرفیت تشکلها برای اجرای حمایتها را در پی می گیرند.
حمایت قیمتی از بخش کشاورزی نباید محدود به خرید تضمینی باشد
علی کیانیراد با تایید این که بخش کشاورزی فقط رکن فراهمی از ارکان امنیت غذایی را بر عهده دارد، گفت: اما در دو رکن پایداری و دسترسی پذیری نیز نقش بخش تولید محصول کشاورزی نقش محوری است.
وی افزود: برای حمایت از بخش کشاورزی به ابزار و سیاست نیاز داریم. دسته اول سیاستهای حمایتی، حمایت قیمتی است که ما در این زمینه کشور را محدود به خرید تضمینی کردیم. در حالی که بیش از دو دهه است این سیاست در دنیا با سیاست قیمت تضمینی جایگزین شده است. به این صورت که تولیدکننده محصول خود را در بورس کالا عرضه میکند و دولت یک قیمت مشخص را برای تولیدکننده تضمین میکند که اگر قیمت بازار از آن پایین تر آمد دولت ما به التفاوت را تقبل خواهد کرد.
«بورس کالا» علاوه بر تضمین قیمت محصول کشاورزی، به شفافیت هم کمک میکند
کیانی ادامه داد: با وجود آنکه قانون افزایش بهره وری تاکید میکند باید سیاست قیمت تضمینی اجرا شود اما تاکنون اجرایی نشده است. ابزار بورس کالا میتواند علاوه بر تضمین قیمت، به شفافیت هم کمک کند و برای اختصاص کود و نهاده حمایتی نیاز باشد تولیدکننده قرارداد فروش خود در بورس کالا را عرضه کند تا اطمینان بیابیم حمایتها به هدف اصابت کند.
وی افزود: ابزارهای دیگر حمایت قیمتی شامل قیمت اعتباری، قیمت هدف، پرداخت جبرانی، یارانه صادراتی و… روشهای پیشرفته تری برای حمایت قیمتی است. یارانه صادراتی در دنیا به تشکلهای تولیدی داده میشود اما ما این یارانه به تجار اختصاص میدهیم.
انتهای پیام/ کشاورزی