به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از شورای شهر الوند، حمید رضایی شالی رئیس شورای شهر الوند، اظهار کرد: مرحوم محمد حسین تفرشی معروف به خزانه ثلث املاک خود را به عنوان‌حبس ابد قرار داده و در بخشی از متن وصیت این چنین آورده است: وصی خود قرار دادم فرزند ارجمند خود میرزا محمد را و همچنین قرار دادم قریه عظیم آباد بلوک غار ری در دارالخلافه را، با املاکی که در دارالسلطنه قزوین دارم از قریه الوند و اریک و تاکند بلوک قاقازان قزوین از بابت ثلث خود و این املاک تقریباً ثلث اموال و املاک حقیر است و این املاک حبس ابدی است که منافع آنرا علی ما یراه الوصی صرف خیرات صدقات و جاریات نماید و (وصی) بقدری که لایق است صرف خود نماید و تتمه اموال و املاک هرجا هست کما فرض اله اولاد و زوجات میان خود تقسیم کنند.
پیگیری کننده حل مشکل اوقافی شهر صنعتی البرز اذعان کرد: نکته قابل تأمل و در خور توجه در متن وصیت‌نامه این است: این ثلث و منافع آنرا که به فرزندم میرزا محمد مفوض و وصی است به هر نوع و هر مصرف که صرف نماید مختار و ممضی است، احدی از حکام شرع و عرف را حقی نیست که با او سوال و جواب، محاسبه و گفتگو نماید.
وی عنوان کرد: حابس مرحوم اختیار ثلث و منافع را بطور همزمان به اوصیا تفویض کرده و حقی از بابت ثلث املاک برای حاکم شرع قائل نشده و اختیار املاک ثلث و منافع را تماماً به وصی تفویض نموده است فلذا توجه به این بخش از وصیت ضروری بنظر می‌رسد.
رضایی شالی ادامه داد: قید وصیت این است «اگر العیاذباله خرابی فاحشی در این زمین‌ها روی دهد که اوصیا را توان نگهداری نباشد، نزد حاکم شرع ثابت و بعد بطور احسن مبادله نمایند». البته با اندک تأمل محرز خواهد بود قید وصیت که ذکر گردید با عدم دخالت حاکم شرع در املاک ثلث در تضاد آشکار است و این گونه بنظر می‌رسد مرحوم خزانه نظارت و اذن محاسبه در املاک ثلث را به حاکم شرع نداده و اوصیا را در اموال ثلث مختار دانسته و از طرفی چنانچه اوصیا قصد واگذاری اراضی را داشته باشند مشروط به اجازه از حاکم شرع دانسته تا بدین صورت تسهیل در فروش اراضی و از بین رفتن نیت موصی ممکن نباشد!
وی یادآور شد: علت شهرت مرحوم تفرشی به خزانه به این سبب است که ایشان وزیر خزانه داری حکومت شاهنشاهی قاجار بوده اند و مجموع ثلث املاک حابس مرحوم قریب به ۱۴۰۰ هکتار بوده است و دو سوم دیگر املاک در حدود ۳۰۰۰ هکتار میان اولاد و زوجات مرحوم خزانه تقسیم شده است!
رضایی شالی عنوان کرد: آقای میرزا عباسخان حسابی بعنوان وکیلِ وصیِ مرحوم خزانه طی اظهارنامه‌ای از اداره ثبت قزوین تقاضای ثبت ۴ و نیم دانگ قریه اریک را می‌دهد که در عملیات ثبتی اشتباهاً کلمه وقف جایگزین ثلث شده و روند ثبتی ملک تا سال ۱۳۴۶ (سال فروش اراضی) و ایضاً تا به اکنون با نام موقوفه خزانه شناخته شده است و از وصی خزانه نیز با نام متولی موقوفه یاد می‌شود.
در سال ۱۳۴۶ زمین‌ها به شهر صنعتی واگذار شده بود
رئیس شورای اسلامی شهر الوند گفت: در سال ۱۳۴۶ مالکین اراضی بایر مزرعه اریک بطور هم زمان در دفترخانه ۸ قزوین اراضی مسلوب المنفعه اَریک را به شرکت شهر صنعتی البرز فعلی واگذار می‌نمایند. مالک ۱ و نیم دانگ جناب آقای مهدی فرهودی حسابی بوده و متولی ۴ و نیم دانگ آقای ابراهیم خان الفت حسابی پس از اخذ رأی از شعبه اول اداره کل تحقیق اوقاف و مجوز از شورای عالی اوقاف در دوره‌ای که علامه ابوالحسن شعرانی در آن شورا عضویت داشته اند و رعایت سایر تشریفات قانونی و شرعی اقدام به فروش اراضی لم یزرع اریک نموده اند. مجموع اراضی اریک (شهر صنعتی فعلی) ۸۷۲ هکتار می‌باشد که ۴ و نیم دانگ آن با نام موقوفه خزانه شناخته می‌شود.
این مسئول اذعان کرد: شرکت شهر صنعتی البرز اراضی مسلوب المنفعه را به اولین شهر صنعتی ایران با ایجاد تمام زیرساختها نظیر آب و برق و امثالهم تبدیل کرده و با بررسی مستندات چگونگی شکل‌گیری شهر صنعتی البرز، اراده تبدیل مزرعه بایر به اولین شهر صنعتی ایران قابل کتمان نخواهد بود و پیداست در این امور موقوفه مزبور تاکنون هیچ نقشی نداشته است. در حالی که در فروردین سال ۶۴ یعنی کمتر از یک ماه کاری اداره اوقاف طی مکاتبه‌ای با فرمانداری قزوین صراحتاً از فروش اراضی بایر اریک با مجوز شورایعالی اوقاف یاد می‌کند، لیکن در گزارش به کمیسیون ماده ۲ که مرجع فقهی و قانونی صدور نظریه بوده است حقیقت را تصریح نمی‌کند.
وی عنوان کرد: با این وجود، کمیسیون ماده ۲ به شرح ادامه انشا رأی می‌نماید: اگر چه در فروش پلاک شماره ۱۷ اصلی راجع به قریه اریک قزوین ثلث مرحوم خزانه رعایت وصیت نامه مورخ ۱۲۹۶ ه ق که اهم آن ثبوت شرایط تبدیل ملک نزد حاکم شرع می‌باشد دیده نشد، نظر به اینکه موضوع پیشنهادی از شمول ماده واحده قانون ابطال اسناد فروش رقبات آب و اراضی موقوفه به ویژه ماده ۲ آئین نامه اجرایی آن قانون خارج می‌باشد بنابراین کمیسیون الزامی به اظهار نظر ندارد. با مداقه در متن رأی اصداری از سوی کمیسیون ماده ۲ مشخص خواهد شد که مجتهدین حاضر در آن کمیسیون متوجه فروش اراضی اریک توسط متولی وقت با مجوز از شورایعالی اوقاف در دوره‌ای که علامه شعرانی عضو مجتهد آن شورا بوده اند، نشده و البته در ادامه به سبب نص صریح قانون ابطال خود را نیز صالح به صدور رأی ندانسته اند چرا که ملک مزبور را به عنوان ثلث املاک مرحوم خزانه تشخیص داده‌اند و نه وقف املاک خزانه!
مسئول پیگیری‌کننده حل مشکل اراضی وقفی شهر صنعتی البرز بیان کرد: نکته حائز اهمیت آن است که قانون ابطال به این‌جهت که حصری و استثنایی بوده و عطف به ما سبق گردیده است (قوانین عطف به ماسبق نمی‌شود)، به همین دلیل دارای دامنه گسترده‌ای است لذا قانون گذار صرفاً اجازه نظریه در خصوص موقوفات را به کمیسیون ماده ۲ داده و در خصوص محبوسات، اثلاث موبد، نذورات، صدقات و امثالهم کمیسیون ذکر شده صالح به رسیدگی نمی‌باشد.
رضایی شالی تاکید کرد: نیت مرحوم خزانه از ثلث املاک، ثلث ابدی و حبس بوده و صیغه حبس نیز بر این اراضی جاری و بر همین اساس مشمول قانون ابطال نمی‌شده است.
وی تصریح کرد: نظریه صادره از سوی کمیسیون ماده ۲ مورد تمکین اوقاف و سایر ادارات بوده و بر همین اساس اداره ثبت قزوین طی مکاتبه‌ای در سال ۶۴ از شرکت شهر صنعتی خواستار تقدیم دادخواست به محاکم قضائی می‌شود تا با صدور حکم مقام قضائی نسبت به اصلاح اظهارنامه اولیه صادره در سال ۱۳۱۱ اقدام کند. شرکت شهر صنعتی البرز نیز به خواست اداره ثبت اقدام به ارائه دادخواست به دادگاه کرده در صورتیکه طبق نظریه صادره از سوی کمیسیون می‌توانست نسبت به فروش اراضی با سند ۶ دانگ ادامه دهد.
پذیرش اشتباه ثبتی
مسؤول پیگیری‌کننده حل مشکل اراضی وقفی شهر صنعتی البرز خاطرنشان کرد: علی ایحال در سال ۱۳۶۵ قاضی پرونده ضمن پذیرش ضمنی اشتباه ثبتی در سال ۱۳۱۱، بدون توجه به متن دادخواست، حبس ابد را در حکم وقف تلقی نموده و اعاده به وقفیت را طی دادنامه ۳۵۱ اعلام می‌کند. در این خصوص شرکت شهر صنعتی البرز به دادنامه مزبور اعتراض کرده و دادگاه تجدید نظر املاک مرحوم خزانه را ثلث تشخیص داده و شرکت را در ادامه و تعقیب عملیات ثبتی مجاز اعلام می‌کند.
مدتی پس از صدور این رأی که مورد تمکین طرفین دعوی واقع شده بود متولی جدید موقوفه خزانه با حکم تولیتِ املاک مرحوم خزانه، مجدداً به رأی صادره در شعبه تجدید نظر اعتراض می‌نماید و این بار قاضی دیگری در همان شعبه ضمن قبولِ قطعی بودن حکم اصداری، مجدداً اقدام به صدور حکم وقفیت می‌کند.
از طرفی متولی موقوفه چاره کار را در استفتاء از حضرت امام (ره) می‌بیند و طی استفتائی در سال ۶۶ از محضر امام بزرگوار و بیان موجز، گزینشی و ناقص از متن وصیت نامه، حکم شرعیِ حبس ابد با وقف را خواستار می‌شود و در ادامه سوال می‌نماید آیا تبدیل به احسن اراضی بدون موافقت متولی و اذن حاکم شرع جایز است یا نه؟)
رضایی شالی عنوان کرد: در فتوی صادر آمده: حبس ابد در احکام با وقف شریک است و در مورد تبدیل به احسن باید مطابق قیدی که در وصیت آمده عمل شود. متولی موقوفه پس از اخذ فتوی که جنبه شرعی شراکت بین حبس و وقف را داشته مجدداً از کمیسیون ماده ۲ درخواست رسیدگی دوباره می‌کند و کمیسیون مزبور این بار با عدول از نظریه اول به شرح ادامه انشا رأی می‌نماید: با التفات به فتوای حضرت امام مبنی بر اینکه حبس موبد در احکام با وقف شریک است نظریه سال ۶۴ این کمیسیون، حاکی از فارغ بودن اظهار نظر به شرح ذیل اصلاح می‌گردد.
نظر به اینکه در مورد بیع رقبه و تبدیل آن طبق قیود مسطور در وصیت نامه مجوزی ارائه نشده لذا فروش ۴ و نیم دانگ ثلث مرحوم خزانه واقع در قریه اریک باطل اعلام می‌گردد.
وی افزود: پر واضح است کمیسیون فوق مبنای رأی خود را مواد قانون ابطال قرار نداده و بر اساس فتوی امام راحل که به جنبه شرعی حکم پرداخته اند، خود را صالح به رسیدگی مجدد قرار می‌دهد. از سوی دیگر مشخص است گزارش ناقص اداره اوقاف در سال ۶۳ به آن کمیسیون، مبنای رسیدگی قرار گرفته و عدم مجوز شرعی بیع رقبه که سبب ابطال فروش سال ۴۶ گردیده، صحت نداشته است. ضمن آنکه کمیسیون بر اساس مواد قانون ابطال می‌بایست نحوه فروش و مستندات را مورد بازبینی قرار می‌داد و در صورتی که معامله شرعی صورت پذیرفته بود، مجوز شرعی نیز بابت بیع انجام شده صادر می‌کرد که متأسفانه به این مطالب دقت نشده است.
رئیس شورای اسلامی شهر الوند ادامه داد: نکته حائز اهمیت دیگر اینکه حضرت امام در فتوی صادره بابت فروش اراضی، رعایت قید وصیت را لازم دانسته‌اند و این مهم نیز از اذهان دور مانده و محرز است که شخص متولی پس از اثبات بایر بودن اراضی، با رعایت تشریفات شرعی و قانونی و با تکیه بر قید وصیت نامه اقدام به فروش اراضی تحت نظارت خود کرده است.
در نهایت، دیوان عالی کشور با تکیه بر متن وصیت نامه، فتوی حضرت امام و نظریه کمیسیون ماده ۲، سال ۶۷ دادنامه ۳۵۱ سال ۶۵ را تأیید می‌کند. در حالی‌که دادنامه شعبه ۳۰ دیوان عالی از جمله متن وصیت، فتوی حضرت امام به انتفاع مالکین بوده و با فرض تمکین به رأی صادره که ثلث املاک را در حکم وقف تلقی نموده است به این مهم که سال ۴۶ شخص متولی اراضی را فروخته و بررسی این موضوع که فروش سال ۴۶ صحیح بوده است یا خیر هیچ توجهی صورت نپذیرفته است.
وی اضافه کرد: در این راستا شرکت شهر صنعتی البرز طبق مواد آئین نامه اجرایی قانون ابطال به نظریه اخیر کمیسیون ماده ۲ تمکین نکرده و بر اساس مفاد همان قانون به دادگاه دادخواستی ارائه می‌کند که سال ۷۱ قاضی مربوطه به صورت شکلی دادخواست مزبور را رد می‌کند و در اواخر سال ۷۰ (قبل از رسیدگی به اعتراض نظریه کمیسیون ماده ۲) اداره ثبت اقدام به ابطال اسناد ۶ دانگ می‌کند.
مسؤول پیگیری‌کننده حل مشکل اراضی وقفی شهر صنعتی البرز افزود: در واقع شهر صنعتی البرز بدون حکم قطعی قضائی و عدم رعایت آئین نامه اجرایی قانون ابطال اسناد فروش رقبات آب و اراضی موقوفه، به وقفیت اعاده شده و از سال ۷۱ تاکنون رفع مشکل اوقاف شهر صنعتی البرز مستمراً پیگیری شده و تجمعات بسیاری توسط مردم و واحدهای تولیدی طی سه دهه اخیر صورت پذیرفته است.
وی تصریح کرد: در سال ۱۳۹۸ طومارهای عریض و مطولی توسط مساجد، روحانیت، صنایع و خانواده معظم شهدا خطاب به آیت الله رئیسی رحمت الله در زمانی که رئیس قوه قضائیه بودند ارسال شد و بعد از ایشان هم حجت الاسلام والمسلمین محسنی اژه‌ای در سفر به قزوین در مهرماه ۱۴۰۰، دستور دادند مجدد بر اساس خواست مردم و صنعت، مستندات اوقاف بررسی شود.
رضایی شالی اذعان کرد: سال ۱۴۰۰ جلسات متعددی با حضور متولیان امر برگزار شد و در نهایت دستگاه قضائی استان قزوین پذیرفت که مجدداً موضوع وقفیت شهر صنعتی مورد بازبینی واقع شود. این اتفاق با حضور جمعی از قضات در زمان رئیس کل سابق و طرفین دعوا یعنی اداره اوقاف، موقوفه خزانه و نمایندگان مردم در بحث پیگیری اوقاف شهر صنعتی انجام شد و نتیجه بر این شد که ذی‌نفعان می‌توانند دادخواستی در محاکم صالح قضائی داشته باشند.
این مسؤول گفت: شرکت شهر صنعتی البرز به عنوان متولی اولیه بخش‌های صنعت و مسکونی به عنوان ذینفع قرار گرفت و با تقدیم دادخواست به دادگستری شهرستان البرز خواستار ابقاء اسناد ۶ دانگ صادره در سال ۴۶ و ابطال نظریه کمیسیون ماده ۲ شد و پس از بررسی مستندات پرونده وقف، محاکم بدوی و تجدید نظر آزادی اسناد مالکیت و ابطال نظریه کمیسیون مزبور را اعلان کردند.
وی خاطرنشان کرد: اکنون اداره اوقاف با عنایت به فوت متولی موقوفه درخواست فرجام خواهی به دیوان عالی کشور داشته است لذا با توجه به اینکه نیت مرحوم موصی از ثلث املاک حبس ابد بوده و حبس مشمول فرجام خواهی نمی‌شود امیدواریم هر چه سریع‌تر پایان خوشی برای پرونده ۳۲ ساله مربوط به اولین شهر صنعتی ایران را شاهد و ناظر باشیم.
رضایی شالی در پایان عنوان کرد: واحدهای تولیدی در راستای احقاق حقوق حقه، قانونی و شرعی خود که توسط دستگاه قضائی استان صورت پذیرفت و همچنین مواضع مستدل و محکم ریاست قوه قضائیه در مردادماه سال جاری در خصوص مبحث موقوفات، اقدام به ارسال طومار تقدیر و تشکر از رئیس محترم قوه و مسئولان ارشد، قضات شریف و عادل دستگاه قضائی استان کردند.