مصطفی قانونی روز دوشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: محراب گنبدخانه مسجد جامع گلپایگان که در سال‌های گذشته بصورت گچی کار شده و یک الحاقی ناهمگن در بنای سلجوقی گنبدخانه بود، با نظارت دفتر فنی میراث فرهنگی حذف شد.
وی اضافه کرد: محراب گنبدخانه مسجد جامع گلپایگان بصورت آجری و با تزییناتِ معمولِ معماریِ سبک رازی مزین شده است.
سبک رازی یکی از مهمترین سبک‌های معماری ایرانی است. یکی از ویژگی‌های بارز این سبک استفاده از تاق‌ها و گنبدهای بزرگ است که به فضاها ابعاد و عمق بیشتری می‌دهد. این ویژگی از دوران ساسانیان به ارث رسیده و در ساخت بسیاری از مساجد و بناهای مذهبی بخصوص در دوره آل بویه و سلجوقی بکار رفته است. یکی دیگر از ویژگی‌های مهم معماری سبک رازی، استفاده از تزئینات هنری و طراحی‌های دقیق از جمله نقش نگاری‌ها و گچبری‌هاست.
وی گفت: وضعیت گنبدخانه و محراب الحاقی آن، از قسمت‌های چالش برانگیز مسجد جامع گلپایگان بود که مرمت آنها طی چند فاز عملیاتی شد.
قانونی تصریح کرد: نفوذ آب به داخل گنبدخانه یکی از مشکل‌های اصلی بود که با اصلاح آجرها، بندکشی‌ها و نشست‌هایی ایجاد شده در گنبدخانه رفع شد.
وی با اشاره به آغاز مرمت حسینه مسجد جامع گلپایگان از سال گذشته به همت هیات امناء گفت: اکنون اصلاح دیوارها، استحکام‌بخشی و بندکشی حسینه در حال انجام است.
قانونی گفت: مرمت شبستان و گنبدخانه مسجد جامع گلپایگان امسال با ۳۰ میلیارد ریال اعتبار انجام شده که با احتساب اعتبار ۱۰ میلیارد ریالی سال ۱۴۰۱ باید گفت وزارتخانه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی تاکنون ۴۰ میلیارد ریال برای مرمت این مسجد هزینه کرده است.
وی افزود: در کنار این مرمت‌ها اعتباراتی هم از سوی هیات امنا برای مرمت این مسجد هزینه شده است.
به گزارش ایرنا، مسجد جامع گلپایگان یکی آثار مهم دوران سلجوقی و متعلق به زمان محمدبن ملکشاه سلجوقی محسوب می‌شود. گنبدخانه این مسجد و سایر قسمت‌های آن از جمله حسینه و شبستان‌های اطراف گنبدخانه متعلق به دوران قاجار و پادشاهی فتحعلی شاه قاجار است.
با توجه به تاریخ ساخت این مسجد گفته می‌شود معماری آن الگویی برای ساخت مساجد بزرگ دیگر در ایران بویژه در مناطق تحت قلمروی سلجوقیان بوده است.
شهرستان گلپایگان با بیش از ۲۰۰ اثر تاریخی و گردشگری در ۱۸۰ کیلومتری غرب اصفهان واقع است.