علی رضایی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: هیدرودینامیک مغناطیسی (MHD) علمی است که به مطالعه سیالات رسانای الکتریکی همچون پلاسما، فلزات مذاب و آب‌شور در حضور میدان مغناطیسی می‌پردازد، این حوزه ترکیبی از قوانین هیدرودینامیک و الکترومغناطیس است و کاربردهای گسترده‌ای در صنعت و پژوهش دارد.

وی افزود: در هیدرودینامیک مغناطیسی، میدان مغناطیسی می‌تواند رفتار سیال را تغییر دهد و موجب ایجاد نیروهایی شود که جریان سیال را تحت تأثیر قرار می‌دهند، به همین دلیل، این علم نقش کلیدی در درک فرایندهای طبیعی همچون فعالیت‌های خورشیدی و طراحی سیستم‌های صنعتی دارد.

کارشناس فیزیک گفت: یکی از کاربردهای مهم MHD در فیزیک خورشیدی است، جایی که پلاسما در میدان مغناطیسی خورشید حرکت می‌کند، این مطالعات به ما کمک می‌کند تا فعالیت‌های خورشیدی همچون شراره‌ها و بادهای خورشیدی را بهتر پیش‌بینی کنیم.

رضایی بیان کرد: در صنعت، ژنراتورهای MHD برای تولید برق مستقیم از گازهای داغ و رسانا استفاده می‌شوند، این فناوری امکان تبدیل انرژی حرارتی به الکتریکی را بدون قطعات مکانیکی فراهم می‌کند و می‌تواند در نیروگاه‌های پیشرفته مورد استفاده قرار گیرد.

وی تأکید کرد: یکی از چالش‌های اصلی در هیدرودینامیک مغناطیسی، پیچیدگی محاسباتی آن است، معادلات MHD بسیار پیچیده و غیرخطی هستند و برای حل آن‌ها به مدل‌سازی دقیق و رایانه‌های قدرتمند نیاز داریم، همچنین تعامل بین میدان مغناطیسی و سیال ممکن است موجب اتلاف انرژی به صورت گرما شود که این موضوع در بعضی کاربردها محدودیت ایجاد می‌کند.

کارشناس فیزیک بیان کرد: در ایران پژوهش‌هایی در زمینه کاربردهای MHD در طراحی راکتورهای هم‌جوشی هسته‌ای و مطالعات پلاسما انجام شده است با این حال توسعه این علم در کشور نیازمند حمایت بیشتر از سوی نهادهای پژوهشی و دانشگاه‌ها است.

رضایی تصریح کرد: MHD می‌تواند در آینده نقش کلیدی در توسعه فناوری‌های پیشرفته داشته باشد، به‌عنوان نمونه در سیستم‌های فضایی برای مدیریت پلاسما و در فناوری‌های پاک همچون تولید انرژی بدون آلودگی می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد، همچنین در زمینه مهندسی مواد MHD می‌تواند به کنترل دقیق فرایندهای تولید و شکل‌دهی مواد کمک کند.