جوان آنلاین: حکایت مادرانه‌ها و عاشقانه‌های مادر و فرزندی مادران غزه را شاید فقط مادران شهدا بتوانند درک کنند؛ مادرانی که مادرانه‌های‌شان با همه جای دنیا فرق می‌کند. در این باریکه هر زنی، هر مادری، هر خواهری و هر دختری تجربه شهادت عزیزی را دارد. در غزه همه مادر، خواهر یا دختر شهید هستند!
در این باریکه هر روز نه بلکه هر لحظه میان مرگ و زندگی جدالی سخت برقرار است و زنان و مردان این قسمت از کره خاکی نه برای زنده ماندن که برای سرزمین‌شان، برای باورهای‌شان سرسختانه ایستاده‌اند و آماده‌اند تا جان‌شان را در این مسیر فدا کنند. اینگونه است که زنان و مادران غزه از نخستین لحظه‌ای که در وجودشان ریشه‌های یک جنین را احساس و حس ناب مادرشدن را درک می‌کنند، به خوبی می‌دانند این فرزند هم قرار است مانند دیگر فرزندان فلسطین دیر یا زود شهید شود؛ هیچ تضمینی وجود ندارد، در همان لحظات نخست تولد شهید شود یا به دوران نوجوانی و جوانی برسد و، چون سروی برومند پیش روی‌شان قد بکشد و بزرگ شود. این بچه‌ها از همان لحظات نخست تولد زاده شده‌اند تا مبارزه کنند و نبرد همیشگی ظلمت با نور را به تصویر بکشند.
یک گزارش سازمان ملل چند روز پیش اعلام کرده بود ۷۰درصد از قربانیان غزه زنان و کودکان هستند و ۸۰درصد آنها در خانه‌های‌شان کشته شده‌اند.
مدیر اجرایی سازمان یونیسف می‌گوید جهان همچنان به بی‌توجهی خود نسبت به خونریزی، گرسنگی، بیماری و سرما که کودکان غزه هر روز با آن روبه‌رو هستند، ادامه می‌دهد.
کاترین راسل در بیانیه‌ای اعلام کرد: «بیش از ۱۴ هزارو۵۰۰ کودک طی ۱۴ماه گذشته کشته شده‌اند و ۱/۱ میلیون کودک نیاز فوری به حمایت روانی و حفاظت دارند.» همچنین افزود که «تهدید قحطی همچنان در شمال نوار غزه باقی است و دسترسی به کمک‌های بشردوستانه بسیار محدود است.»
یک پژوهش جدید از اثرات روانی ناشی از تجاوزات وحشیانه رژیم‌صهیونیستی به نوار غزه برای دومین سال متوالی نشان می‌دهد ۹۶ درصد از کودکان غزه احساس می‌کنند مرگ آنها نزدیک است، در حالی که نیمی از این کودکان آرزوی مرگ می‌کنند.
به گزارش روزنامه گاردین در این پژوهش آمد است: احساس مرگ در میان کودکان نوار غزه امری رایج شده است، به طوری که ۹۶درصد از آنها گفته‌اند احساس می‌کنند زندگی آنها در خطر است، در حالی که ۴۹درصد از آنها گفته‌اند آرزوی مرگ دارند. این احساسات در بین پسران ۷۲درصد و در بین دختران ۲۶درصد است.
در چنین شرایطی است که نقش مادران به شکلی جدی‌تر نمود پیدا می‌کند؛ مادرانی که باید نماد عشق و زندگی‌بخشیدن به این کودکان باشند.
مادران در غزه، نماد استقامت، فداکاری و عشق بی‌پایان هستند؛ عشقی که از عشق مادر و فرزندی هم فراتر رفته و آنچنان والاست که این مادران حاضرند، حتی فرزندان‌شان را هم در راه این عشق فدا کنند.
در شرایطی که این منطقه با بحران‌های مداوم، جنگ‌ها، محاصره و خشونت‌های مختلف روبه‌رو است، مادران غزه نقش مهمی در حفظ خانواده‌ها و نسل‌های آینده ایفا می‌کنند.
این مادران با وجود فشار‌های روانی و فیزیکی روزافزون، توانسته‌اند نه تنها فرزندان خود را در برابر چالش‌های فراوان زندگی محافظت کنند، بلکه به عنوان پیشگامان مقاومت، در مبارزات اجتماعی و سیاسی نیز حضور دارند.
این مادران که خیلی وقت‌ها خودشان و فرزندان‌شان از امکانات اولیه زندگی هم محرومند، همچنان عاشقانه و صبورانه می‌کوشند فرزندان‌شان را بزرگ کنند و به ثمر برسانند.
با وجود بحران‌های انسانی که غزه با آن مواجه است، مادران غزه همچنان نماد عشق و فداکاری هستند. بسیاری از آنها در معرض خطرات جنگ و بمباران‌های هوایی قرار دارند، اما همچنان به خانه و خانواده‌شان وفادارند. بسیاری از این مادران فرزندان خود را در حملات نظامی رژیم غاصب صهیونیستی از دست داده‌اند، اما همچنان همچون سروی استوار ایستاده‌اند و به زندگی ادامه می‌دهند و در تلاشند روحیه و امید را در دیگران زنده نگه دارند.
در کنار نقش‌های سنتی‌شان در خانواده، این مادران در بسیاری از مواقع، به عنوان ستون‌های اصلی جوامع محلی خود عمل می‌کنند. آنها در سازماندهی و کمک به آسیب‌دیدگان جنگ، فراهم کردن مواد غذایی و دارویی برای دیگران و حتی آموزش و پرورش در شرایط بحرانی سهم عمده‌ای دارند.
مادران غزه که اغلب در شرایط سخت و فشار‌های غیرقابل تحمل زندگی می‌کنند، همچنان یادآور این واقعیت هستند که عشق و فداکاری مادرانه هیچ مرزی نمی‌شناسد و حتی در برابر بزرگ‌ترین دشواری‌ها این عشق می‌تواند زندگی و امید را حفظ کند.