به گزارش سایت دیده‌بان ایران؛ بهروز مروتی که چند روز پیش از مرگ یک فرد دارای معلولیت در یک مرکز نگهداری از معلولان در همدان و ورود دادستان به موضوع خبر داده بود، اظهار داشت: در مدیریت مراکز نگهداری از معلولان با یک مشکل سیستماتیک مواجه‌ایم که با ضعف نظارتی از سوی بهزیستی از اتلاف جان انسان‌ها به‌سادگی عبور می‌کند.
وی ادامه داد: بر اساس اطلاعات به‌دست‌آمده فرد فوت شده خانمی است که در یک‌خانه کوچک نیمه‌راهی ویژه بیماران اعصاب و روان به نام زندگی سبز که در تابستان سال گذشته افتتاح شده و قدمت چندانی نداشت، بستری بود. ظاهراً دو نفر از مراقبان، این خانم را با ضرب‌وجرح می‌بندند، دهانش را چسب می‌زنند و می‌روند و صبح که به مرکز برمی‌گردند با جنازه او را روبرو می‌شوند.
مروتی ادامه داد: رهاکردن بیمار به حال خود نشان می‌دهد این اتفاق برای بار اول رخ نداده و بستن غیراصولی دست‌وپا و به حال گذاشتن بیمار تا صبح نیز گواه این است که این اقدام با اطمینان از سوابق قبلی و عدم مرگ بیمار در دفعات پیشین رخ‌داده و بنابراین ثابت می‌شود که نظارت‌ها کافی نیست و همه این اتفاقات ناشی از عدم نظارت درست و پنهان‌کردن مشکلات قبلی است.
وی ابراز داشت: تنها اقدامی که با وقوع هر ضرب‌وجرح یا فوتی در مراکز صورت می‌گیرد تعطیلی موقت و بستن چندروزه مرکز و سپس فراموشی موضوع است و در واقع اقدام مؤثری برای پیشگیری از حوادث مشابه صورت نمی‌گیرد.
مدیر کمپین معلولان تأکید کرد: ما در مدیریت مراکز نگهداری از معلولان با یک مشکل سیستماتیک مواجه‌ایم. مشکلی که ضعف نظارتی سازمان بهزیستی در آن حرف اول را می‌زند و با اصل مسأله که ازبین‌رفتن جان انسان‌هاست به سطحی‌ترین شکل ممکن برخورد و به‌سرعت از آن عبور می‌کند بدون آنکه به راهکار و نتیجه درست ختم شود. تداوم این مشکل این پیام را می‌رساند که مرگ معلولان و بیماران ساکن در مراکز نگهداری اتفاق مهمی نیست و اساساً این افراد اهمیت چندانی ندارند.
دوربین‌های مراکز نگهداری از معلولان و مددجویان باید به‌صورت روزانه و آنلاین توسط یک نهاد مستقل به جز بهزیستی پایش و رصد شود تا از بروز فجایع این‌چنینی پیشگیری شود.
مروتی ضمن ابراز گله‌مندی از اقداماتی که با مراکز نگهداری که در نگهداری از امانت خانواده‌ها اهمال می‌کنند، اذعان داشت: تجربه نشان داده که تعطیلی مرکز یا برخورد با افراد خاطی اقدام بازدارنده و تأثیرگذاری نیست و مدیران مراکز بارها چنین اتفاقاتی را تجربه و مشاهده کرده و از بروز آن جز چند روز اول که پیگیری‌ها کمی پررنگ است دیگر نگران نمی‌شوند.
این فعال حوزه معلولان با بیان این دو پرسش که بهزیستی در زمان وقوع این حوادث و در دفاع از ساکنان مراکز چه اقدام و چه گزارشی داشته و چرا درست سربزنگاه به مسأله ورود نکرده؟ اضافه کرد: اگرچه در این مرکز دوربین‌های مداربسته برای بررسی ابعاد حادثه ضبط شده اما در کل قطعاً حوادث داخل مراکز و همین مرکز خاص، ثبت‌کننده وقایع زیادی هستند که تاکنون یا توسط بهزیستی بررسی نشده یا اگر بررسی شده به دلایل مختلف که جای تأمل دارد موردتوجه و پیگیری قرار نگرفته و همین تأییدی بر عدم وجود نظارت کافی روی مراکز است.
وی با تأکید بر اینکه این اتفاق و حوادث مشابه آن وجود ساختاری مبتنی بر نظارت جدی روی فعالیت مراکز و آنچه در دل مراکز نگهداری می‌گذرد را بیش‌ازپیش قوت می‌بخشد، وجود یک انجمن نظارتی با حضور خانواده‌های مددجویان برای نظارت بر فعالیت مراکز نگهداری را لازم و ضروری دانست.
مروتی همچنین تأکید کرد: دوربین‌های مراکز نگهداری از معلولان و مددجویان باید به‌صورت روزانه و آنلاین توسط یک نهاد مستقل به جز بهزیستی پایش و رصد شود تا از بروز فجایع این‌چنینی پیشگیری شود.
مدیر کمپین معلولان ادامه داد: در زمینه نظارت بر مراکز پس از سال‌ها پیگیری و عدم حصول نتیجه دیگر به بخش نظارت بهزیستی امیدی نداریم؛ چون ممکن است بهزیستی به دلیل درگیرشدن با تعارض منافع و زیر سؤال رفتن رکن مدیریتی خود، در نظارت دچار اهمال شده و وقوع این فجایع همچنان تداوم داشته باشد.