به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، این کهکشان در فاصله ۶۰ میلیون سال نوری از زمین و در صورت فلکی سنبله قرار دارد. NGC ۴۷۵۳ احتمالاً حدود ۱.۳ میلیارد سال پیش با کهکشان کوتوله‌ای ادغام شده که این رویداد باعث شکل‌گیری رگه‌های گردوغبار پیرامون هسته آن شده است.

دانشمندان معتقدند بیشتر جرم این کهکشان در یک هاله اندکی پهن‌شده از ماده تاریک قرار دارد. ماده تاریک که حدود ۸۵٪ جرم جهان را تشکیل می‌دهد، تنها از طریق اثرات گرانشی آن قابل شناسایی است.

این کهکشان محیط کم‌تراکم و ساختار پیچیده‌ای دارد که آن را به موضوعی جذاب برای مدل‌سازی و بررسی نظریات مختلف درباره تشکیل کهکشان‌های عدسی‌شکل تبدیل کرده است.

این کهکشان تاکنون میزبان دو ابرنواختر نوع Ia بوده است. این ابرنواخترها، با روشنایی ثابت و فوق‌العاده زیاد خود، به دانشمندان در اندازه‌گیری فواصل کیهانی و بررسی سرعت انبساط جهان کمک می‌کنند.