یافته‌های دیوان محاسبات کشور نشان می‌دهد، در قانون بودجه سال ۱۴۰۱ کل کشور در ۱۲ حکم، در قانون بودجه سال ۱۴۰۲ در ۷ حکم و در قانون بودجه سال ۱۴۰۳ در ۲ حکم انجام فعل یا ترک فعل دارای وصف مجرمانه است.
هر چند هدف قانونگذار از این رویکرد افزایش اثر بازدارندگی «عدم اجرای قانون» بوده، لیکن با توجه به اینکه قانون بودجه سندی یک‌ساله است و انجام فعل یا ترک فعلی مشخص، صرفاً در یک‌سال وصف مجرمانه دارد و بدون تغییر شرایط در سنوات بعد عیناً تکرار نشده است، بنابراین دیوان محاسبات کشور پیشنهاد دارد؛ مواردی که دارای وصف مجرمانه است در قالب قوانین دائمی به تصویب رسیده و در قوانین بودجه سنواتی با توجه به ماهیت یک‌ساله آن درج نگردد.