شفقنا – حضرت آیت الله مظاهری تصریح کرد: تنها شعار دوستی امیرالمؤمنین«سلام‌الله‌عليه» و حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» و ائمّۀ معصومین«سلام‌الله‌عليهم» کافی نیست و تا وقتی به روش و منش آنان عمل نکنیم، نمی‌توانیم خود را پیرو واقعی ایشان و اقتدا کنندة به آنان بدانیم.
به گزارش شفقنا، پایگاه اطلاع رسانی حضرت آیت الله مظاهری در بازنشر سخنان ایشان با عنوان «درس اخلاق با عنوان: نيم نگاهي به فضايل و امتيازات حضرت زهرا(س)» این گونه آورده است:
بسم‌الله الرّحمن الرّحيم
«رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِّن لِّسَانِي يَفْقَهُوا قَوْلِي»
با توجه به اينکه در آستانۀ سال‌روز شهادت حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» هستيم، لازم است در اين جلسه قدري راجع به فضايل و امتيازات خاص‌آن حضرت صحبت کنيم و در جلسۀ ديگري نيز به شرح گوشه‌هايي از سيرۀ عملي آن بانوي گرامي بپردازيم تا افراد و جامعۀ اسلامي با علم به فضايل حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» و تقويت بنيۀ اعتقادي و نيز برداشت عملي از سيرۀ ايشان، به سعادت و رستگاري دست يابند.
نيم نگاهي به فضايل و امتيازات حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها»
حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» از نظر حسبي و نسبي، امتيازهايي دارند که احدي آن امتيازها و خصوصيّات را ندارد؛ حتّي پيامبر اکرم«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» و اميرالمؤمنين«سلام‌الله‌عليه» با تمام فضائل، آن ويژگي‌ها را ندارند.
امتيازهاي نسبي
داشتن پدري همچون پيغمبر اکرم«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم»، مادري مثل خديجۀ کبري«سلام‌الله‌عليها»، همسري مانند اميرالمؤمنين «سلام‌الله‌عليه» و فرزنداني مثل حسن، حسين، زينب و امّ کلثوم«سلام‌الله‌عليهم» و نسلي مثل سادات، از جمله امتيازهاي نسبي منحصر به فرد حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» است.
امتيازهاي حسبي
شخصیّت حسبی، به معنای سجایا و کمالات انسانی است که در هر فردی وجود دارد. شخصيّت حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» علاوه بر برخوداري از ويژگي‌هاي منحصر به فردي نسبي، داراي کمالات بي‌مانند حسبي بي‌شماري نيز هستند.
مصحف، والاترین امتیاز حضرت زهرا«س»
یک از امتیازات و فضایل حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها»، مصحف حضرت زهراست. در مدّت حيات حضرت فاطمه«سلام‌الله‌عليها» پس از رحلت رسول اکرم«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم»، جبرئیل هر روز بر ایشان نازل می‌شد و از طرف پروردگار عالم، مطالبي را به آن بانوی گرامی وحی می‌فرمود. حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» نیز آن آیات را بر امیرالمؤمنین«سلام‌الله‌عليه» تلاوت می‌فرمودند و آن حضرت، یکایک آن جملات را مکتوب می‌کردند.[1] مجموعۀ اين مطالب، تحت عنوان «مصحف فاطمه» باقي مانده است.
کسي از حقيقت اين مصحف و مطالب آن، اطّلاعي ندارد. اين مصحف شريف، در دست ائمّۀ اطهار«سلام‌الله‌عليهم» به صورت ارث باقي مانده و اکنون نزد امام زمان«ارواحنافداه» است.[2]
قانون اساسي پس از ظهور
پس از ظهور حضرت مهدي«ارواحنافداه» و افراشته شدن پرچم اسلام و حکومت اسلامي بر روي کرۀ زمين، مصحف فاطمه، قانون اساسي آن دوران خواهد بود. همين‌گونه که امروزه کشور ما، علاوه بر قرآن و روايات اهل بيت«سلام‌الله‌عليهم»،قانون اساسي نيز دارد، زمان ظهور نيز نيازمند يک قانون اساسي است و اين کتاب قانون، مصحف حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» است.
از روايات مختلف، جايگاه خاصّ حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» در مکتب اهل بيت«سلام‌الله‌عليهم» فهميده مي‌شود. اين جايگاه به قدري والاست که مثلاً امام زمان«ارواحنافداه» مي‌فرمايند: «فِي ابْنَةِ رَسُولِ اللَّهِ لِي أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ»[3]
از اين روايت و امثال آن، می‌توانیم برداشت کنیم که وقتی حضرت ولی عصر«ارواحنافداه» ظهور فرمایند، در ادارۀ امور جامعۀ بشری، به مادر بزرگوارشان اقتدا می‌کنند و ايشان الگوي عملي خود را حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» قرار مي‌دهند. در دوران رجعت ائمّه طاهرين«سلام‌الله‌عليهم» نیز مصحف آن حضرت، قانون اساسي آن دوران باشکوه و خود ایشان، اسوه خواهند بود.
تکريم ويژۀ حضرت زهرا«س»
تکریم ویژه حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» در دوران ظهور و رجعت، توسّط ائمه طاهرین«سلام‌الله‌عليهم»، به پیروی از تکریم و احترام ویژه پيامبر اکرم«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» نسبت به ایشان صورت خواهد گرفت؛ زیرا آن نبیِ گرامی، احترام ويژه‌اي براي دختر خویش قائل بودند. در روايات آمده است که هرگاه حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» در محضر پیامبر اکرم«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» حاضر می‌شدند، پیامبر تمام قامت، سر تا پا با به احترام او می‌ایستادند، دست، صورت سینه و پیشانی مبارک او را می‌بوسیدند، با صدای بلند می‌فرمودند: من بوی بهشت را از دخترم استشمام می‌کنم! سپس جای خود را به دخترشان می‌دادند و در مقابل فاطمة زهرا«سلام‌الله‌عليها» می‌نشستند و با توجّه کامل به سخنان او گوش می‌دادند و با او سخن می‌گفتند.[4]
احترام خاصّي که رسول خدا«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» براي حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» قائل بودند، براي فرد ديگري به آن اندازه، قائل نبودند. همين سيره و روش، در زمان ظهور و سپس دوران رجعت اهل بيت«سلام‌الله‌عليهم» وجود دارد.
نزول سورۀ کوثر
نکتۀ ديگري که نشان از جايگاه ويژۀ حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» دارد و از جمله امتيازهاي حسبي حضرت زهراست، نزول سورۀ مبارکۀ کوثر است که خداوند متعال مي‌فرمايد: يا رسول الله! ما به تو خير مطلق عطا کرديم.
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ ، إِنَّا أَعْطَيْناكَ الْكَوْثَرَ ، فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انْحَرْ ، إِنَّ شانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ»[5]
اين خير مطلق، در ازل موجود شده است و به تعبير استاد بزرگوار ما، حضرت امام «ره»، پروردگار عالم در ازل، دو تجلي ذاتي کرد با همۀ اسماء و صفاتش، حتي اسماء و صفات مستأثره‌اش که در اثر یک تجلّی قرآن و در تجلّی دیگر، اهل بيت «سلام‌الله‌عليهم» پيدا شدند؛ چنان‌که در زيارت جامعۀ کبيره مي‌خوانيم: «خَلَقَكُمُ اللَّهُ أَنْوَاراً فَجَعَلَكُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقِينَ حَتَّى مَنَّ عَلَيْنَا بِكُمْ»[6]
شما در عرشِ خدا بوديد و خدا بر ما منّت گذاشت و از قوس صعودی، نزول کرديد؛ لذا وجود حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» در ازل، تجلّي خداست. در قوس نزولي نیز وجود بابرکتی هستند که هيجده سال در دنیا زندگی کرده‌اند و بعداً در زمان ظهور نيز اسوه‌اي براي همۀ ائمّۀ اطهار«سلام‌الله‌عليهم» هستند.
منشأ احترام به حضرت زهرا«س»
احترام ویژه خداوندمتعال، نبیّ‌اکرم«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» و ائمّۀ‌اطهار«سلام‌الله‌عليهم» نسبت به حضرت زهرا «سلام‌الله‌عليها»، از شناخت حقيقت حضرت فاطمۀ زهرا«سلام‌الله‌عليها» ناشي مي‌شود. تکریم و بزرگداشت رسول خدا«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» برای حضرت فاطمه«سلام‌الله‌عليها» که به صورت فراوان و مکرّر واقع شده است، خاستگاه و منشأیی بیش از رابطۀ ظاهری فرزند و پدری دارد و چنان‌که بيان شد، این اظهار محبّت، معلول شناخت نبیّ مکرم اسلام«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» از مقام رفيع و قدسي حضرت فاطمة زهرا«سلام‌الله‌عليها» و شخصيّت ایشان و امتيازهاي اين بانوي مکرّمه است.
امتيازات حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها»، چه از نظر حسبي و چه از نظر نسبي، بسيار بالاست و يکي از مهم‌ترين آنها، اين است که نسل پيغمبر اکرم«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» از ايشان است. به تعبير قرآن کريم، پيغمبر«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم»، به جز احترام به فرزندان و ذي‌القربي، هيچ‌چيز به عنوان اجر رسالت نخواستند: «قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى»[7]
منزلت حضرت زهرا«س»در قيامت
پس از قوس نزولي و زندگي حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» در دنيا، نوبت به قوس صعودي ایشان در قيامت مي‌رسد. در قيامت، حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» کوثر هستند. حقیقت کوثر، آن وجود مقدّسی است که در «عالم جبروت»، تجلّي تامّة حضرت حق تعالي است و در «عالم ناسوت»، يك انسان كامل بوده و هیجده سال در میان انسان‌ها زندگی کرده و حجّت و اسوۀ حسنه براي همۀ ائمّۀ معصومين«سلام‌الله‌عليهم» است و تواضع همۀ اهل عصمت را برانگيخته و در «عالم قيامت» هم، حقيقتِ كوثرند كه هركس جرعه‌اي از آن بنوشد، از هر عيب و نقص ظاهري و باطني، تزكيه و تطهير مي‌شود و پس از آن، لياقت قرب الهي و بهشت خداي سبحان را پيدا مي‌كند.
در روايات آمده است که اميرالمؤمنين«سلام‌الله‌عليه» با سعۀ وجودي وارد محشر مي‌شوند و هرکه ولايت دارد، مهر ولايت به پيشاني او خورده و موکّلان الهي او را تحت لواي حمد که در دست اميرالمؤمنين«سلام‌الله‌عليه» و کنار حوض کوثر است، قرار می‌دهند. همۀ شيعيان راستين زير لواي حمد جمع مي‌شوند و سختي‌ها و مشکلات محشر براي آنها نخواهد بود.
به تعبير قرآن کريم، روز قيامت، پنجاه هزار سال است: «كانَ مِقْدارُهُ خَمْسينَ أَلْفَ سَنَةٍ»[8]، امّا اين زمان طولاني، براي شيعيان و کساني که زير لواي حمد قرار دارند، مثل يک لحظه مي‌گذرد. کساني که زير لواي حمد هستند، براي رفتن به بهشت آماده مي‌شوند و از حوض کوثر، به دست اميرالمؤمنين«سلام‌الله‌عليه» سيراب مي‌شوند. اگر کسي از آب کوثر بنوشد، هر صفت رذيله‌اي در وجود او باشد، ريشه‌کن مي‌شود. اگر پير است، جوان و اگر جاهل است، عالم مي‌شود و خلاصه به يک انسان کامل، تبديل شده و لايق بهشت الهي مي‌گردد. برخي به بهشت معمولي، بعضي به درجات بالاتر و بهشت عدن، عدّه‌اي به بهشت رضوان و معدودي نيز به درجات بالاتر و مقام عنداللهي صعود مي‌کنند و با ائمّۀ طاهرين«سلام‌الله‌عليهم» محشور مي‌شوند.
حقيقت كوثر، وجود مقدّس حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» است كه تطهير و تزكيۀ اهل بهشت، مرهون آن وجودِ طاهرۀ مطهره است. حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» است که افراد ناقص را کامل و انسان زشت را به اندازه‌اي زيبا مي‌کند که حورالعين با همۀ زيبايي‌اش، عاشق او مي‌شود. حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليه» هستند که از آدمیان، انسانِ به تمام معنا مي‌سازند.
شکر نعمت کوثر
قرآن کريم پس از بيان اعطاي نعمت کوثر به پيامبر اکرم«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم»، مي‌فرمايد: «فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انْحَرْ». يا رسول الله! شکر اين نعمت، رابطه با من و رابطه با مردم و خدمت به مردم است.
وعدۀ نسل پربرکت حضرت زهرا«س» و بقاي اسلام
خداوند متعال در آيۀ آخر سورۀ کوثر، در برابر توهين‌هاي مشرکان و معاندان پيامبر، پاسخ کوبنده‌اي به آنها مي‌دهد و به پيامبر خود وعده مي‌فرمايد که دشمنان اسلام را نابود کند. آنجا که می‌فرماید: «إِنَّ شانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ». یعنی اي پيامبر! تو ابتر و بی‌دنباله نیستی، زیرا ما به تو کوثر را عطا کرده‌ایم! بلکه دشمن تو ابتر و بي‌دنباله است.
چنان‌که بيان شد، یکی از معانی کوثر، با استناد به آیه آخر سوره، این است که از نسل حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» فرزندان بابرکتی پا به هستی می‌گذارند که ائمّۀ طاهرین«سلام‌الله‌عليهم» مصداق بارز این خیر کثیر می‌باشند و امروزه نيز شاهد هستيم که علي‌رغم همۀ ظلم‌هاي تاريخي به خاندان نبوّت و سادات، جمعيّت آنها کثير و بي‌شمار است.
معناي ديگر آيه اين است که دين اسلام، تا قيامت باقي خواهد ماند و نسل مبارک حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها»، يعني امام زمان«ارواحنافداه» تشکيل دهندۀ حکومت جهاني خواهند بود و تا قيامت، اين حکومت بزرگ، در دست فرزندان حضرت زهراست و این در حالي است که دشمنان اسلام و نيز و روش و منش آنان، نابود و محو مي‌شود.
تسبيحات حضرت زهرا«س»
یکی دیگر از امتيازات حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» تسبیحات آن حضرت است. کارهاي خانه، براي حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» بسيار سخت شده بود و حضرت نمي‌توانستند به همۀ کارها برسند، در طي چند سال چهار فرزند داشتند و کارهايي مانند پخت و پز، امور خانه، نبود امکانات و … هم مزيد بر علّت بود، لذا براي اينکه بتوانند طبق رسم آن زمان، خادمه‌اي داشته باشند، خدمت پيامبر اکرم«صلّي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم» آمدند. رسول اکرم صلاح نديدند که ایشان خادمه داشته باشند، امّا فرمودند: ذکري به تو ياد مي‌دهم که از خادم و دنيا و آنچه در دنياست، بهتر است.[9] سپس تسبيحات معروف به تسبيحات حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» را به ايشان ياد دادند. در روايات نيز بيان شده که ثواب تسبيحات حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» بسيار بالاست و امام صادق«سلام‌الله‌عليه» آن تسبیحات را از هزار رکعت نماز، محبوب‌تر می‌دانند و مي‌فرمايند: «تَسْبِيحُ فَاطِمَةَ ع فِي كُلِّ يَوْمٍ فِي دُبُرِ كُلِّ صَلَاةٍ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ صَلَاةِ أَلْفِ رَكْعَةٍ فِي كُلِّ يَوْم»[10]
فضائل پايان‌ناپذير حضرت زهرا«س»
آنچه به عنوان برخي از فضائل و امتيازات حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» بيان شد، تنها قطره از درياي فضائل آن حضرت است.
قرآن کريم مي‌فرمايد: «وَ لَوْ أَنَّ ما فِي الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلامٌ وَ الْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ ما نَفِدَتْ كَلِماتُ اللَّهِ»[11]
دربارۀ اين آيۀ شريفه، در روايات آمده است که منظور از اين کلمات پايان‌ناپذير، اهل بيت«سلام‌الله‌عليهم» هستند که شمارش فضائل و مناقب آنها پايان‌پذير نيست.[12] اگر همۀ درياها مرکب و همۀ جن و انس و ملائکه نويسنده و همۀ درختان قلم شوند تا فضائل اميرالمؤمنين يا حضرت زهرا يا ساير اهل بيت«سلام‌الله‌عليهم» را بنويسند، درياها تمام مي‌شود، اما فضائل ايشان تمام‌شدني نيست. سپس قرآن شريف تأکيد مي‌کند که اگر هفت مرتبه اين کار تکرار شود، باز هم آب دريا تمام مي‌شود، اما فضائل حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» تمام نمي‌شود؛ لذا اگر کسي سؤال کند که حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» کيست و چه فضائلي دارد؟ بايد بگوييد که قرآن کريم مي‌فرمايد: فضائل حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» شمارش ناپذير است.
شکر نعمت ولايت و محبّت اهل‌بيت«ع»
اگر شيعيان در برابر نعمت بزرگ وجود حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» شبانه روز شکرگزار باشند، باز هم چنان‌که شايسته است، در برابر اين نعمت عظمي، شکرگزار نبوده‌اند. دوستي و مودّت حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» نعمت بزرگي است که بايد قدر دانسته شود و به آن اهميّت دهيم.
دوستي و محبّت نسبت به آستان مقدّس اهل بیت«سلام‌الله‌عليهم»، گرچه لازم و بسیار خوب است، امّا به تنهايي کافي نيست. اينکه شيعيان پيرو ولايت و محبّ خاندان ائمّۀ اطهار«سلام‌الله‌عليهم» هستند، افتخار بزرگي است که بايد خداوند را از اين لحاظ شاکر باشيم، ولي وقتي اين محبّت کامل می‌شود که از حدّ شعار و حرف بالاتر رود و در ورطۀ عمل قرار گيرد.
شعار «يازهرا» و «ياعلي» بسيار عالي است؛ اينکه در مأذنه‌‌ها هنگام اذان جملۀ «أشهد انّ علياً ولي الله» بلند است، از افتخارات شيعيان است و خلاصه شیعیان از لحاظ شعار، در وضعیّت مطلوبی هستند و به خوبی از اهل بيت«سلام‌الله‌عليهم» دفاع مي‌کنند، امّا آنچه متأسّفانه کمتر به آن اهميّت داده مي‌شود، متابعت از حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» و عمل است.
پيروي از حضرت زهرا«س»، مکمّل ایمان
تنها شعار دوستی امیرالمؤمنین«سلام‌الله‌عليه» و حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» و ائمّۀ معصومین«سلام‌الله‌عليهم» کافی نیست و تا وقتی به روش و منش آنان عمل نکنیم، نمی‌توانیم خود را پیرو واقعی ایشان و اقتدا کنندة به آنان بدانیم.
ايمان انسان وقتي کامل است که هم در قلب خود مؤمن باشد و هم از نظر زبان و شعار اعتقاد خود را بيان کند و هم در عمل، آنچه در دل معتقد است و به زبان مي‌راند، به آن پايبند باشد. در حقيقت، گفتار و کردار او با هم مطابق باشد. چنان‌که در روايات به نقل از بسياري از اهل‌بيت«سلام‌الله‌عليهم» آمده است: «الْإِيمَانُ إِقْرَارٌ بِاللِّسَانِ وَ مَعْرِفَةٌ بِالْقَلْبِ وَ عَمَلٌ بِالْأَرْكَان»[13]
بنابراین شيعه‌اي در قيامت مي‌تواند زير لواي حمد برود و به دست اميرالمؤمنين«سلام‌الله‌عليه» از آب کوثر سيراب شود و يک انسان کامل گردد که در دنيا، خود را در طريق اهل بيت«سلام‌الله‌عليهم» قرار داده و از نظر اعتقاد قلبي، گفتار و عمل، به آنان شبيه باشد.
یاری اهل بیت«ع»، با شباهت به ایشان
اگر کسي نمي‌تواند مانند اميرالمؤمنين«سلام‌الله‌عليه» ساده‌زيست و زاهد باشد، اگر کسي نمي‌تواند مانند حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» از شب تا به صبح عبادت کند، دست کم باید تجمّل‌گرا یا تارک نماز يا متهاون در نماز و عبادات نباشد. اگر کسی نمی‌تواند هنگام شنیدن غیبت و تهمت، از غایب دفاع کند، دست کم باید به آتش غیبت و تهمت و شایعه دامن نزند. در رفتارهاي اجتماعي نيز اگر کسي به ديگران کمک نمي‌کند، دست کم لازم است به آنها توهين نکند؛ پشت سر مردم غيبت نکند، تهمت نزد و شايعه پراکني ننمايد.
ائمّۀ طاهرين«سلام‌الله‌عليهم» از شيعيان نخواسته‌اند که دقيقاً همانند آنان رفتار کنند، امّا لااقل،بايد آنان را اسوه قرار دهند و روش و رفتار خود را به آنان شبيه سازند. اميرالمؤمنين«سلام‌الله‌عليه» در نهج‌البلاغه مي‌فرمايند: «أَلَا وَ إِنَّكُمْ لَا تَقْدِرُونَ عَلَى ذَلِكَ وَ لَكِنْ أَعِينُونِي بِوَرَعٍ وَ اجْتِهَادٍ وَ عِفَّةٍ وَ سَدَاد»[14]
شما نمي‌توانيد مانند من باشيد، اما با ورع و تقوا و عفّت و خويشتنداري، مرا ياري کنيد. به عبارت ديگر، کاري کنيد که اعمالتان شبيه ما شود. اگر کسي نمي‌تواند مانند حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» از غذاي مورد نياز خود بگذرد، اقلاً دستگيري از فقراء و مستمندان را نيز فراموش نکند. زيرا قرآن کريم به همۀ مسلمانان دستور مي‌دهد هرکس به هر اندازه که مي‌تواند، بايد از ديگران دستگيري کرده و به آنان کمک کند.
شيعيان بايد سيرۀ حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» که سورۀ «هل اتي» نيز دربارۀ اين سيره نازل شده، الگوي خود قرار دهند و اگر نمي‌توانند در همۀ زندگي مانند ايشان رفتار کنند، حدّاقل خود را به ايشان شبيه نمايند. اگر خانواده‌ها نمي‌توانند براي دختر خود جهيزيه‌اي مانند جهيزيه حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها»، ساده فراهم کنند، يا دختران نمي‌تواند مانند حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» از لباس عروسي خود بگذرند و آن را به فقيري ببخشند، لااقل تجمّل‌گرا و اسراف‌کار نباشند و نشانه‌اي از ساده‌زيستي در مجالس عروسي و جهيزيه و امثال آن باشد.
شفاعت حضرت زهرا«س»
کسي در قيامت مي‌تواند تحت لواي حمد قرار گيرد و خدمت حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» برسد که از نظر رفتاري، به ايشان شبيه باشد و در مسير ايشان گام بردارد. کسي نمي تواند در برقراري رابطه با خداي سبحان و رابطه با مردم، کوتاهي کند و سپس انتظار داشته باشد مورد شفاعت حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» واقع شود. در حقيقت، بين شفاعت‌کننده و شفاعت‌شونده، بايد تناسبي وجود داشته باشد تا شافع بتواند شفاعت کند. اگر در عبادات رابطۀ محکمي با خداوند متعال برقرار سازيم و به همۀ واجبات اهميت دهيم و به مستحبات به هر اندازه که بشود، اهميت دهيم و اجتناب از گناه داشته باشيم، مي‌توانيم به اهل‌بيت شبيه شويم، همان‌گونه که در برقراري رابطه با مردم، کمک به خلق خدا، انفاق و … بايد مشابه سيرۀ حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» و ساير اهل‌بيت«سلام‌الله‌عليهم» رفتار کنيم. هرچه اين تشابه و تناسب بيشتر باشد، امکان بيشتري براي شفاعت وجود دارد.
پي‌نوشت‌ها
================
1. الکافي، ج 1، ص458.
2. بصائر الدرجات، ص 176
3. الغيبة (الطوسي)، ص 286؛ الاحتجاج، ج 2، ص 467
4. ر.ک: اعلام الوري، ص 150؛ بحارالأنوار، ج 43، ص 42؛ المستدرک علي الصحيحين، ج 3، ص 160 و…
5. کوثر، 3-1
6. زیارت جامعه کبیره
7. شوري، 23
8. معارج، 4
9. بحارالانوار، ج 82، ص 336
10. الکافي، ج 3، ص 343
11. لقمان، 27
12. الإحتجاج، ج 2، ص 454
13. امالي الصدوق، ص 268
14. نهج البلاغه، نامه 45