به گزارش ایسنا، ایران نوشت: دنیای پزشکی یکی از عرصه‌هایی بوده که بیشترین تأثیر را از فناوری گرفته است. ورود روبات‌ها به این حوزه، هم تمرکز و دقت جراحان را افزایش داده و هم میزان خطاهای پزشکی و دوران نقاهت بیماران را تا حد زیادی کاهش داده است. این فناوری به بیمارانی که در مناطق دوردست زندگی می‌کنند هم کمک کرده تا از تازه‌ترین تکنولوژی‌های روز بی‌بهره نمانند به گونه‌ای که حتی شاهد انجام جراحی روباتیک از فاصله ۸هزار کیلومتری نیز بوده‌ایم.
روبات پرکار داوینچی
هرچند انجام جراحی‌های روباتیک اولین بار در دهه ۱۹۷۰ آغاز شد و اولین محصولات تجاری جراحی‌های روباتیک هم اواخر دهه ۱۹۸۰ وارد بازار شدند ولی معرفی روبات جراح داوینچی در سال ۲۰۰۰ نقطه عطفی در حوزه روبات‌های جراح محسوب می‌شود. داوینچی به جراح اجازه می‌دهد میدان عملیات را به صورت سه‌بعدی ببیند و جراحی‌های پیچیده را با دقت بسیار بالاتری انجام دهد تا بافت‌های بدن آسیب کمتری ببینند. همچنین داوینچی می‌تواند بخیه زدن و بلند کردن بافت را براحتی انجام دهد که زمان بهبودی کوتاه‌تر و خطر عفونت نیز کمتر می‌شود. تاکنون بیش از ۶۰ هزار جراح در سراسر جهان برای استفاده از داوینچی آموزش دیده‌اند و بیش از ۱۰ میلیون عمل جراحی انجام شده است.
از ارسال دارو تا آندوسکوپی با ریزروبات‌ها
علاوه بر روبات داوینچی، پزشکان در جراحی‌ها از دیگر روبات‌ها نیز استفاده می‌کنند. برخی از این روبات‌ها مانند Versius بسیار کوچک بوده و تنها برای عمل‌های خاص مورد استفاده قرار می‌گیرند. این روبات از بازوی انسان تقلید می‌کند و می‌تواند به راحتی کوچکترین برش‌ها را انجام دهد. بنابراین برای انجام طیف وسیعی از روش‌های لاپاراسکوپی از جمله ترمیم فتق، جراحی پروستات و گوش، بینی و گلو استفاده می‌شود. میکروروبات‌ها هم برای عبور از رگ‌های خونی و پرتودرمانی یا رساندن دارو به یک اندام خاص استفاده می‌شوند. در این میان کپسول‌های روباتیک آندوسکوپی با اندازه‌های بسیارکوچک را می‌توان برای گشت‌زنی در سیستم گوارشی، جمع‌آوری اطلاعات و ارسال اطلاعات تشخیصی به پزشک، بلعید.
قرص‌های روباتیک
نانوروبات‌ها، روبات‌های بسیارریزی به اندازه قرص یا کوچکتر هستند که وظایف متفاوتی ازجمله دارورسانی را از طریق جریان خون انجام می‌دهند؛ روبات‌هایی در مقیاس نانو که قابلیت خودترمیمی و استفاده در بخش‌هایی از بدن دارند که دسترسی به عضو مورد نظر دشوار است.
جراحی روباتیک از فاصله ۸۰۰۰ کیلومتری
یکی از نوآوری‌های هیجان‌انگیز در زمینه جراحی روباتیک، امکان جراحی از راه دور است. با استفاده از تکنولوژی‌های ارتباطی پیشرفته، جراحان می‌توانند از فاصله‌های دور عمل جراحی انجام دهند. این امکان بویژه در مناطق دورافتاده و کشورهای درحال توسعه که دسترسی به جراحان متخصص محدود است، مزیت بزرگی محسوب می‌شود.
اولین عمل جراحی از راه دور در ۷ سپتامبر ۲۰۰۱، توسط یک جراح فرانسوی در نیویورک روی یک بیمار زن ۶۸ ساله انجام شد.
این بیمار ۶هزار و ۲۳۰ کیلومتر دورتر از نیویورک و در استراسبورگ فرانسه درمان شد.
با رونق جراحی‌های روباتیک از راه دور، یک پزشک چینی در رم، در سال‌جاری میلادی، یک جراحی فوری در پکن انجام داد.
درحالی که پکن بیش از ۸ هزار کیلومتر با رُم فاصله دارد و با یک پرواز بدون توقف، ۱۱ ساعت طول می‌کشد تا به این شهر برسید، اما این جراح چینی بدون نیاز به جابه‌جایی فیزیکی، موفق شد تنها با استفاده از یک دستگاه خاص و به لطف اتصال اینترنت پر سرعت۵G، روی یک بیمار در پکن عمل جراحی انجام دهد.
پیوند روباتیک ریه
یکی دیگر از جراحی‌های موفق روباتیک دنیا در سال‌جاری، انجام اولین پیوند ریه دوگانه کاملاً روباتیک بود. در این جراحی یک زن امریکایی مبتلا به بیماری مزمن انسداد ریه، با استفاده از سیستم روباتیک داوینچی تحت پیوند دوگانه ریه قرار گرفت. در برش‌های کوچک بین دنده‌ها توسط سیستم روباتیک، به پزشکان اجازه داد هر ریه را بردارند، محل جراحی را آماده و ریه‌های جدید را جایگزین کنند و درنهایت هر دو ریه با موفقیت پیوند زده شد.
مقابله روبات‌های هوشمند با تومورها
برخی روبات‌ها هم برای جراحی از هوش مصنوعی و واقعیت مجازی بهره می‌گیرند. به عنوان مثال روبات CyberKnife از فناوریD motion-sensing ۶استفاده می‌کند تا با ردیابی تومورهای سرطانی، تنها آنها را از بین ببرد و بافت‌های سالم حفظ شوند. هوش مصنوعی نقش مهمی در تحلیل داده‌های پزشکی و تصمیم‌گیری‌های بالینی ایفا می‌کند چراکه با تحلیل حجم عظیمی از داده‌های بیمارستانی، می‌تواند الگوهای پنهان از دید انسان را شناسایی کند.
*بازنشر مطالب دیگر رسانه‌ها در ایسنا به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می‌باشد.
انتهای پیام