به گزارش ایرنا، آیا تاکنون به این اندیشیده‌ایم که بهترین خانه شهر کجاست؟ خانه‌ای که نه دیوارهایش از مرمر است و نه سقفش با چلچراغ‌های گران‌بها آراسته شده. خانه‌ای که زیبایی‌اش از دل جاری است، نه از ظاهر. شاید در نگاه نخست، ذهنمان به سوی کاخ‌ها و ویلاهای باشکوه کشیده شود، اما اگر چشم دل بگشاییم، خواهیم دید که بهترین خانه، جایی است که در آن عشق جاری است و امید نفس می‌کشد. جایی که غریبه‌ترین فرشتگان، خانواده‌ای پر از مهر می‌یابند.
این حقیقت را باید در کلام پیامبر رحمت، حضرت محمد مصطفی (ص)، جست‌وجو کرد. او که خود یتیمی از مکه بود و دستی از نور بر سر یتیمان می‌کشید، و فرمود: «خَیرُ بُیوتِکُم بَیتٌ فِیهِ یَتِیمٌ یُحسَنُ إِلَیهِ وَ شَرُّ بُیوتِکُم بَیتٌ یُساءُ إِلَیهِ»؛ "بهترین خانه‌ها، خانه‌ای است که در آن یتیمی مورد احسان و محبت قرار گیرد و بدترین خانه‌ها، خانه‌ای است که در آن با یتیم بدرفتاری شود. "
چه نگاهی عمیق‌تر و چه معیاری زیباتر از این می‌تواند خوبی و بدی خانه‌ها را تعریف کند؟ خانه‌ای که در آن اشک‌های یتیمی به لبخند بدل می‌شود، بی‌شک برترین است.
پیامبر اکرم ، این نگاه انسان‌دوستانه را با وعده‌ای الهی استحکام بخشید: «مَن عالَ یَتیماً حتّی یَستَغنی أَوجَبَ اللهُ لهُ بِذلِک الجَنّة»، "هر که یتیمی را سرپرستی کند و او را تا زمان بی‌نیازی‌اش نگهداری نماید، خداوند بهشت را بر او واجب می‌کند. "
و باز، جایگاه محبت به یتیمان را چنین تصویر کرد:
«مَن کَفَلَ یَتیماً مِنَ المُسلِمینَ فَأدخَلَهُ إلی طَعامِهِ وَ شَرابِهِ أَدخَلَهُ اللهُ الجَنّة إلّا أَن یَعمَلَ ذَنباً لایُغفَر»؛ "هر که سرپرستی یتیمی را بر عهده گیرد، او را به خانه خود ببرد و در خوراک و نوشیدنی خود شریک کند، خداوند او را وارد بهشت خواهد کرد، مگر آن‌که گناهی نابخشودنی مرتکب شود. "
و چقدر دلنشین است این تصویر: «مَن مَسَحَ رَأسَ یَتیمٍ کانَت لَهُ بِکُلِّ شَعرَةٍ مَرَّت عَلَیها یَدُهُ حَسَنات» هر که دست نوازش بر سر یتیمی بکشد، به تعداد هر تار مویی که از زیر دستش عبور کند، خداوند پاداشی بی‌کران به او عنایت خواهد کرد.
این کلام پیامبر (ص) ما را به این حقیقت رهنمون می‌سازد که بهترین خانه، نه در ظاهر، بلکه در قلب‌هایی است که در آن خانه می‌تپند.
خانه‌ای به وسعت دل‌های مادرانه
در این روزهای خجسته منتهی به میلاد مادر خوبی‌ها، حضرت فاطمه زهرا (س)، و هم‌زمان با شب یلدا، فرصتی دست داد تا سری به شیرخوارگاه صدف بهزیستی قم بزنیم؛ خانه‌ای که می‌توان آن را آیینه‌ای از کلام رسول خدا (ص) دانست.
با ورود به این خانه، چیزی فراتر از سکوت، در هوا جریان داشت؛ آرامشی که گویی از دستان خداوند جاری شده بود، هنوز لحظاتی از حضور ما نگذشته بود که ۲ نوزاد معصوم و بی‌پناه به این خانه سپرده شدند. نوزادانی که شاید هیچ‌گاه چهره مادرشان را نخواهند دید، اما دستانی مهربان‌تر و دلسوزتر از مادر، بی‌صبرانه انتظارشان را می‌کشید.
این لحظه، تجلی ناب مهر الهی بود؛ مادرانی که بی‌هیچ توقعی، این کودکان را در آغوش گرفتند، با عشق آن‌ها را استحمام کردند، لباس‌های گرم و تمیز بر تن‌شان پوشاندند و با شیشه‌های شیر گرم، آرامش و امنیت را به آن‌ها هدیه دادند. آغوشی که نه از سر وظیفه، بلکه از دل می‌آمد؛ لبخندهایی که نه برای نمایش، بلکه برآمده از عمق جان بود.
کودکان، در حالی که هنوز چشمشان به دنیا عادت نکرده بود، صدای اذان و اقامه را شنیدند؛ صدایی که نویدبخش راهی بود از نور و ایمان. آن‌ها که حتی نامی نداشتند، در این خانه هویتی یافتند. مادران مهربان این خانه، نام‌های زیبایی برایشان برگزیدند: زهرا و یلدا.
چه نام‌هایی برازنده‌ای، زهرا که یادآور پاکی و شفقت مادرانه است و یلدا، شبی که تاریکی‌اش به روشنی و امید منتهی می‌شود.
دعوت به همدلی در شب یلدا
مردم نوع دوست قم، این شب‌ها، که با ولادت حضرت زهرا (س) و شب یلدا همراه شده، فرصتی است تا به یاد آوریم بهترین خانه‌های شهر را نه در برج‌ها و ویلاها، بلکه در آغوش‌های گرم و پرمهر باید جست‌وجو کرد. شب یلدا، شبی که طولانی‌ترین تاریکی را با گرمای خانواده و محبت پشت سر می‌گذاریم، بهترین زمان برای روشن کردن چراغی در دل‌های کوچک و بی‌پناه است.
بیایید با نگاهی سخاوتمندانه، سهمی در گرمابخشی این خانه‌ها داشته باشیم. بیایید سفره یلدای فاطمی را گسترده‌تر کنیم و دست‌های یاری‌مان را به سوی این فرشتگان کوچک دراز کنیم.
رسول خدا (ص) فرموده است: دستی که بر سر یتیمی کشیده شود، ثوابی بی‌کران برای صاحبش نوشته خواهد شد. این شب‌ها فرصت آن است که دل‌های خود را به خداوند نزدیک‌تر کنیم و خانه‌های خود را با عطر ایثار و محبت بیاراییم.
شماره کارت: ۶۳۶۷-۹۵۷۰-۷۶۱۸-۲۵۸۸ حساب متمرکز مشارکت‌های مردمی بهزیستی قم است که می‌توان با کمک های هرچند کوچک خود، سهمی در شب یلدای کودکان بی سرپرست ایفا کرد.