به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از سی.ان.ان، تاکاشی موراکامی هنرمند ژاپنی که او را یکی از موفقترین هنرمندان پس از جنگ ژاپن می‌دانند، پس از نزدیک به دو دهه نمایشگاه انفرادی خود را در بریتانیا برگزار کرده است.
کار مهمی که این رویداد را اهمیت بخشیده بازسازی نقاشی مشهور آیوآسا ماتابهی است که «راکو چوراکوگای زو بیوبو» نام دارد. این اثر در قرن هفدهم میلادی از طلا ساخته شده است.
یک بازسازی انقلابی در هنر مدرن ژاپن و جهان
حال قرار است گالری «گوگسیان» در لندن دسامبر امسال نسخه بزرگی از این اثر را پیش روی مخاطبان قرار دهد. اما در واقع مخاطبان جدی‌تر متوجه خواهند شد که همه چیز آنطور که به نظر می‌رسد، نیست!
تاکاشی موراکامی قرار است اثر بزرگ آیوآسا را روی یک پرده تاشو شش پنلی بازآفرینی کند. این تعدد پنل‌ها به دلیل بزرگی اثر است؛ این در حالی است که زمان خلق این اثر توسط یوآساماتابئی حدود سال ۱۶۱۵ است!
این اثر هنری حماسی به طول ۱۳ متر، «جواهر تاج» نام دارد و یکی از آثار جدید گالری «گوگسیان» است
بازسازی گنجینه ملی ژاپن توسط موراکامی
تاکاشی موراکامی قصد دارد این اثر را دقیقا مانند نسخه اصل بازسازی کند، اما با چند افزودنی کلیدی. به اضافه اینکه او در استفاده از متریال طلا نیز بازنگری‌هایی را انجام خواهد داد.
اما موراکامی چند کار کلیدی دیگر هم انجام داده است. گلهایی که او کشیده در رنگهای شاداب رینبو در مقابل چشم‌انداز قرون وسطایی نقش بسته‌اند؛ در حالی که حیوانات کوچک انیمه در سرتاسر گستره تابلو پخش شده‌اند. آن‌ها یا در کنار رودخانه کامو در حال دست تکان دادن برای مخاطبان هستند یا در حال هیاهو و گاه غرش بر فراز سقف یک خانه سنتی ژاپنی. موراگامی همچنین از عنصر طلا نیز در اثرش بهره برده است. این یک نسخه قرن بیست و یکمی است.
گل‌های امضا شده موراکامی و دیگر حیوانات انیمه در سرتاسر نسخه بازتصویر شده‌اش وجود دارند
در این نسخه قرن بیست و یکمی هر تکه ابر بازتاب نور و حتی فراتر از آن است. و هر کدام از اجزای اثر بر اساس تفکر و خلاقیت هنرمند دچار تغییراتی امروزی شده است.
علی‌رغم تمام اتفاقات قابل توجهِ ذکر شده، این اثر یک نسخه نزدیک به اثر اصلی محسوب می‌شود. باید یادآور شد که دولت ژاپن نقاشی اصلی را به عنوان گنجینه ملی معرفی کرده است.
خلق یک اثر شراکتی با هوش مصنوعی!
در نهایت هنوز اتفاق قابل توجهی تا به اینجا رخ نداده است! تا زمانی که بحث هوش مصنوعی مطرح می‌شود. موضوع این است که بخش‌هایی از اثر باستانی آیوآسا ماتابهی قرار است با هوش مصنوعی ساخته شود.
صحبت‌های موراکامی درباره اثر
موراکامی در افتتاحیه نمایشگاه گفته است: تابلوی اصلی آسیب‌هایی دیده بود و رنگهایی در طول سالیان دچار کمبودهایی شده بودند. به طور کلی می‌توان اینطور گفت که هشتاد درصد اثر سالم بوده و بیست درصد آن نیاز به نقاشی و رنگ داشته است.
اتفاق دیگر گفتگوی موراگامی با هوش مصنوعی است!
موراکامی برای خلق اثری امروزی و مدرن، با هوش مصنوعی وارد تعامل و مشورت شده است و اتفاقا به نتایجی هم رسیده است. او می‌گوید بارها و بارها رفتم و آمدم و تعامل برقرار بود تا اینکه بالاخره هوش مصنوعی پاسخ‌های خوبی پیشنهاد داد، که مرا به نتایجی مثبتی رساند!
ده ماه زمان صرف بازسازی یک اثر پر جزییات
موراکامی درباره این فرایند می‌گوید: از شروع کشیدن و طراحی خط‌ها تا انجام کل کار با جزییاتی که داشت، حدود ده ماه زمان برده است. در نهایت اثر خلق شده مانند یک کلاژ بود که وصله دورزی شده بود.
همه اینها در حالی است که هوش مصنوعی در بسیاری از صنایع و هنرها مقوله‌ای انتقادبرانگیز و جنجالی است؛ زیرا بحث بر سر این است که این پدیده خطری جدی و وجودی برای خلاقیت‌های انسانی و مشاغل هنری است.
دیتلی از تابلوی قبلی برای دیدن جزییات اثر
مخالفت‌ها با هوش مصنوعی ادامه دارد/ بیانیه یازده هزار هنرمند!
در همین اکتبر گذشته بود که بیش از یازده هزار هنرمند بیانیه‌ای مبنی بر توقف استفاده از هوش مصنوعی (توسط شرکت‌های مربوطه به این پدیده)، برای آموزش الگوریتم‌ها و دیگر موارد را امضا کردند.
در بخشی از این بیانیه آمده است: «استفاده بدون مجوز از آثار خلاقانه و آموزش و خلق توسط هوش مصنوعی و انجام کارهای تولیدی با آن، تهدیدی عمده و ناعادلانه برای معیشت افرادی است که پشت این آثار هستند.»
«راکوچو راکوگای زو بیوبو» یا «صحنه‌هایی در داخل و اطراف کیوتو»/ نسخه‌ای که ابتدا در حدود سال ۱۶۱۵ نقاشی شده است/ اثر آیوآسا ماتابئی
نظر خوشبینانه موراکامی درباره هوش مصنوعی
موراکامی که خود نقاشی حرفه‌ای است و با آموزش‌ها و فعالیت‌های کاملا سنتی به جایگاهی فعلی رسیده، سال گذشته مجموعه‌ای را به صورت «nft» ایجاد کرده است. و خب «NFT» نیز پدیده‌ای است که طی یکی، دوسال ابداع شده و در مدتی کوتاه به بازارهای هنری راه یافته است. موراکامی با وجود بالا بودن سن و سالش، نظر مثبتی به هوش مصنوعی دارد.
او می‌گوید: زمانی که بیست و هشت یا بیست و نه‌ساله بودم هنوز حتی کامپیوترهای شخصی رواج نیافته بود. در آن دوران طراح بودن به معنی این بود که فردی با دست کارهایی را بکشد؛ بدون استفاده از هر ابزار دیگری.
او می‌افزاید: طراحان قدیمی از (طرحهای دیجیتال) متنفر بودند و می‌گفتند این آثار واقعی یا خلاقانه نیستند؛ چون با سازه‌ای به اسم کامپیوتر ایجاد شده است. اما حالا چه کسی این نظر را دارد؟ شاید در ۱۰ یا ۲۰ سال آینده، هیچ کس با هوش مصنوعی مشکلی نداشته باشد.
موراکامی نقاط دیگر نمایشگاه را با آثار کلیدی دیگری از تاریخ هنر ژاپن مانند «پرده شیران چینی» اثر «کانُو اوتسوننوبو» از قرن شانزدهم کامل کرده است در اینجا تصویر سبک «کائیکای کیکی» اثر «کاراجیشی-زو بیوبو» بازسازی شده است و یکی از جدیدترین آثار موراکامی است که امسال خلق شده
آزمون و خطاهای موراکامی
البته آیوآسا ماتابهی (نقاش قدیمی ژاپنی) اولین هنرمندی نیست که موراگامی تصمیم گرفته با پیشرفته‌ترین ابزارها آثارش را زنده کند.
او در مکان‌هایی به جز نمایشگاه فعلی خود آثار کلاسیکی از دیگر هنرمندان ژاپنی را هم به همین شکل و با ابزارهای خیلی پیشرفته و هوش مصنوعی بازسازی کرده است. «او گاتا کنزانو»، «او تگاوا کونیوشی/چاپگر ژاپنی»، «تاوار یاسومتاتسو» و «کانوآ یتو کو» دیگر نقاشان و طراحانی هستند که موراگامی آثارشان را بازخلاق و بازسازی کرده است.
نگاهی به اثر بازسازی شده سوتاتسو!
موراکامی در یک باز تعریف از اثر سوتاتسو در صفحه آبی با موضوع «خدای باد و خدای رعد»، الهه‌های ترسناکی به سبک انیمه معاصر بازآفرینی کرده است. آن حالت و فضای تهدیدآمیز موجود در نقاشی اصلی سوتاتسو در نقاشی موراکامی کاهش یافته است. اینگونه به نظر می‌رسد که خدایان او بیشتر شبیه شخصیتهای کارتونی هستند.
یک گالری عجیب و پیشرفته با بیش از سی کارگر هنری!
موراکامی با بهره‌گیری از فناوری‌های جدید و نوظهور یک گالری عجیب و پیشرفته برای خودش ساخته است. این کارگاه یا گالری توسط تیم‌هایی از دستیاران هنری به مثابه یک خط تولید کار می‌کند.
در حالی که بسیاری از هم‌عصران او در پذیرش هوش مصنوعی دچار مشکل هستند (یا از آن امتناع می‌کنند) جامعه بزرگ کارگران موراکامی به او کمک می‌کنند تا با تغییر نگرش‌ها نسبت به فناوری همگام شود.
دستیارانی که حتی قلم یا خودکار را لمس نکرده‌اند!
موراکامی در اینباره می‌گوید: برخی از دستیاران جوان من هرگز قلم یا خودکار را لمس نکرده‌اند! آن‌ها با ماوس یا تبلت یا چیزی مشابه کار می‌کنند.
او می‌گوید: شاید هنوز خیلی زود باشد، اما در هفت یا ده سال آینده، مردم می‌توانند از هوش مصنوعی برای ایجاد نقاشیهای سریع استفاده کنند.