او از سال ۱۳۵۸ با دریافت مدرک دیپلم با نمایش‌های آماتوری فعالیت هنری‌اش را آغاز کرد و سپس از سال ۱۳۶۰ به تلویزیون رفت و تاکنون به نقش‌آفرینی در موضوعات مختلفی می‌پردازد.
اکبر عبدی سپس در سال ۱۳۶۳ با فیلم جنجال بزرگ بازی در سینما را آغاز کرد و پس از آن در فیلم‌های مردی که موش شد، اجاره نشین‌ها، گراند سینما و‌ای ایران توانست قابلیت‌های خود را در ایفای نقش‌های کمدی ثابت کند.
نوع چهره عبدی و بازی‌های او به قدری در زمینهٔ کمدی منحصر به‌فرد بود که حتی در فیلم مادر در نقش معلول و در فیلم سفر جادویی در دو نقش میانسالی و کودکی اش ظاهر شد و توانست به محبوبیت خوبی در میان مخاطبین سینمایی دست پیدا کند، این امر حتی در فیلم‌های دلشدگان و آقای شانس هم مشهود بود.
عبدی را بیشتر به خاطر بازی‌های کمدی و طنز می‌شناسند. وی اصالتاً اهل روستای آقاباقر اردبیل است؛ و در هشتم دی ماه ۱۳۹۴ کلید طلایی اردبیل به ایشان تقدیم شد.
از بازی‌های به‌یادماندنی اکبر عبدی می‌توان به فیلم‌های هنرپیشه (محسن مخملباف) و آدم‌برفی (داود میرباقری) اشاره کرد.
اکبر عبدی نیمه اول دهه هشتاد را در سکوت سینمایی سپری کرد و تا حدودی از محبوبیت و شهرت او کاسته شد.
بازی او در چند فیلم کمدی در اواخر دهه هفتاد هم خیلی مورد توجه واقع نشد و با وجود اینکه در سال ۱۳۸۰ و در جشنواره بیستم فیلم فجر برای بازی در فیلم نان و عشق و موتور هزار نامزد جایزه شد.
در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۹۶ در آیین نکوداشت افتتاحیه جشنواره فجر مجدداً از وی تقدیر شد.
منبع: سلام نو