پوپک اسدی فوق تخصص بیماری‌های غدد و متابولیسم، اظهار کرد: عرق کردن مکانیسم طبیعی برای خنک نگه داشتن بدن است، هنگامی که تعریق بیشتر از حد باشد به آن هایپرهیدروز می‌گویند که پاتولوژیک است خصوصا اگر بدون ارتباط به گرمای هوا یا فعالیت ورزشی باشد. هایپرهیدروز یا تعریق بیش از حد می‌تواند در کل بدن رخ دهد یا موضعی در ناحیه زیر بغل یا کف دست باشد.

او گفت: در مواردی که این تعریق با کاهش وزن یا درد قفسه سینه یا تهوع و سرگیجه، سبکی سر همراه باشد حتما بیمار در اسرع وقت باید به پزشک مراجعه کند.

این فوق تخصص بیماری‌های غدد و متابولیسم افزود: عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی، بیماری‌های زمینه‌ای شامل افزایش قند خون (دیابت) یا کاهش قند خون، یائسگی، اختلالات بیماری‌های تیروئید و پارا تیروئید، برخی از سرطان ها، حمله قلبی، عفونت، اختلالات سیستم عصبی، فئوکروموسیتوم و بعضی از دارو‌ها مثل داروی ترک اعتیاد، از اصلی‌ترین دلایل تعریق بیش از حد بدن هستند. 

اسدی اظهار کرد: علاوه بر نگرانی ناشی از بیماری‌های زمینه‌ای، فردی که زیاد عرق می‌کند، مستعد عفونت بیشتر (خصوصا قارچی) است و ممکن است دچار انزوا طلبی شود. تشخیص و درمان توسط معاینات پزشکی و تست‌های آزمایشگاهی (بررسی غده تیروئید و قند خون...) است.

این فوق تخصص بیماری‌های غدد و متابولیسم گفت: از درمان‌های دیگر تعریق بیش از حد، تزریق بوتاکس (سم بوتولونیم) است که خصوصا در درمان تعریق موضعی برای کف دست یا زیر بغل استفاده می‌شود و این درمان موقتی بوده و به طور متوسط حدود ۶ ماه زمان می‌برد. در نهایت روش‌های تهاجمی‌تر درمان تعریق زیاد شامل جراحی (برداشتن غدد تعریق) یا جراحی عصب (سمپاتکتومی) است.