به گزارش مفدا خلخال؛یلدا یکی از جشن های بزرگ باستانی است که از گذشتگان به یادگار مانده است.در ادامه میخواهیم با چکیده ای از تاریخچه شب یلدا آشنا شویم:
شب یلدا در واقع از زمان غروب آفتاب در آخرین روز پاییز یعنی ۳۰ آذر شروع میشود وبا طلوع آفتاب در اولین روز زمستان یعنی اول دی به پایان می رسد.
یلدا واژه ای سریانی به معنای زایش و تولد است . سریانی زبانی بود که در میان مسیحیان رواج داشت.این معنا از بررسی و تحقیق در واژه نامه ها و کتاب های تاریخی به دست آمده است.ابوریحان بیرونی دانشمند همه فن حریف و تقویم شناس از شب یلدا با نام میلاد اکبر یاد می کند و منظور از این نام را میلاد خورشید دانسته است.
شب یلدا نیز مانند سایر جشن‌های باستانی، آداب و رسوم خاص خودش را دارد.
آتش روشن کردن در یلدا: در باور ایرانیان باستان، آتش نمادی از روشنایی و خورشید بوده و برخی نیز آن را برای رفع نحسی اهریمنان روشن می‌کردند و اعتقاد داشتند که حرارت و شعله‌های آتش شیاطین را دور می‌کند.
قصه‌خوانی و مثل گویی در شب یلدا: در شب یلدا خانواده‌ها دورهم جمع می‌شوند و به شعر و داستان خوانی بزرگ‌ترها گوش فرا می‌دهند. قصه‌هایی غیرواقعی که قهرمان آن‌ها پریان و دیوها و جانوران هستند. این داستان‌ها بسته به فرهنگ هر شهر یا استانی متفاوت است، به‌عنوان‌مثال قصه حسین کرد شبستری در میان آذربایجانی‌ها و داستان‌های شاهنامه در بین خراسانی‌ها رایج است.
فال حافظ و شاهنامه‌خوانی در شب یلدا: شب یلدا با شعر و ادبیات کهن ما گره خورده است. اعضای خانواده دور هم جمع می‌شوند و فال حافظ می‌گیرند. بعداز حافظ نوبت شاهنامه‌خوانی می‌رسد؛ اگر شاهنامه با شیوه نقالی خوانده شود، جذابیتش صدچندان میشود. متل‌گویی یکی دیگر از آئین‌های شب یلدا است.
چیدمان سفره شب یلدا: چیدن سفره شب یلدا با انواع خوراکی‌ها و تنقلات یکی از آئین‌های این شب به‌یادماندنی است که شامل آجیل‌های مخصوص و میوه‌هایی همچون انار و هندوانه و دیگر تنقلات.
شب یلداست ؛تاریکی اش نشانه انتظار اما طلوعش پر از نور و امید یلدا یاد آوری آن است که خورشید همیشه باز میگردد. یلدا یعنی نور امید و انتظار حتی در بلند ترین شب ها روشنایی از راه می رسد.
فرارسیدن شب یلدا ،شب مهربان هم دلی ها بر تمام شما عزیزان خجسته و میمون باد.