فتح‌الله امیری، داور بخش مسابقه ملی هجدهمین جشنواره سینماحقیقت که اختتامیه آن ۲۵ آذر در تالار وحدت برگزار شد، در گفت وگو با خبرنگار ایلنا، اظهار کرد: به نظر من سینمای مستند ایران سینمایی زنده است چون این سینما رو به رشد است. آثاری که امسال در جشنواره حضور داشتند نشان می‌دهد که سینمای مستند ما حرکتی رو به جلو دارد.
امیری خاطرنشان کرد: سینمای مستند ایران هم از نظر فنی و هم از نظر ساختار و محتوا پیشرفت چشم‌گیری داشته چراکه فیلم‌ها معمولاً به موضوعات روز پرداخته‌اند و از نظر ساختار هم آثاری به‌روز هستند و از طرفی در مسائل فنی اعم از تجهیزات فیلمبرداری، اصلاح رنگ و نور، آهنگسازی و… هم این پیشرفت به چشم می‌خورد و به نظر من در هجدهمین دوره جشنواره سینماحقیقت آثار قابل توجهی داشتیم.
وی درباره تنوع موضوعات بین آثار راه‌یافته به این دوره جشنواره گفت: برای من بسیار جالب بود که در این جشنواره ما تنوع موضوعی بسیاری بین آثار شاهد بودیم. در بین آثار جشنواره فیلم‌هایی با موضوعات محیط زیستی، ورزشی، اجتماعی، سیاسی و… وجود داشت. این تنوع موضوعی برای یک جشنواره در بخش ملی اتفاق جالب توجهی است که البته کار داوری را سخت‌تر می‌کند چراکه تفاوت فیلم‌ها با هم بسیار زیاد بود اما قطعاً این تنوع به جذابیت جشنواره کمک می‌کند و موجب رضایت و استقبال اقشار بیشتری از مخاطبان سینما می‌شود.
این کارگردان مستند درباره نقاط ضعف هجدهمین جشنواره سینما حقیقت تصریح کرد: در کنار این نکات مثبت به نظر من کم‌رنگ بودن سینمای مستقل یکی از نقاط ضعف جشنواره سینما حقیقت بود. از طرفی آثار مراکز استان‌های صداوسیما هم بسیار کم‌رنگ‌تر از همیشه بود و فکر می‌کنم نهایتاً دو فیلم از این مراکز در جشنواره حضور داشت که این کم‌کاری به نظر من برای سینمای مستند بسیار نگران‌کننده است چراکه تلویزیون باید میزان تولیدات مستندش بیشتر باشد و امسال نسبت به سال‌های گذشته حضور ضعیف‌تری از صداوسیما شاهد بودیم که دلیل این مسئله به نظر من باید مورد بررسی قرار بگیرد.
وی افزود: سینمای مستقل هم در سال‌های گذشته حضور پر رنگ‌تری داشت اما امسال متأسفانه فیلم‌های مستقل بسیار کمتری در جشنواره حضور داشتند و این موضوع هم جزو مسائلی است که باید بیشتر مورد بررسی و تحلیل قرار بگیرد چراکه به نظر می‌رسد هزینه تولید فیلم بسیار بالا رفته و کمتر فیلمساز مستقلی امکان تولید اثر دارد. فیلمسازی امروز هزینه بسیار بالایی دارد و من دلیل اصلی ضعیف شدن سینمای مستقل را همین مسئله می‌دانم و فکر می‌کنم اگر این وضعیت ادامه داشته باشد در سال‌های بعد سینمای مستقل کم‌رنگ‌تر هم خواهد شد.
امیری خاطرنشان کرد: یکی از نکات جالب توجه حضور خیلی خوب مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی در جشنواره سینما حقیقت است. من تابحال با مرکز گسترش کار نکرده‌ام اما امسال تعداد زیادی فیلم خوب از مرکز گسترش در جشنواره حضور داشت که نشان می‌دهد حمایت خوبی از سینمای مستند صورت گرفته است. منظور من از فیلم خوب ترکیب مناسب محتوا، ساختار و کیفیت فنی است که واقعاً بالا بودن سطح آثار خوشحال‌کننده بود.
وی افزود: جشنواره‌های خارجی هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند اما به نظر من چند فیلم در بین آثار این دوره سینماحقیقت وجود داشت که می‌توانند در سال آینده در جشنواره‌های خارجی حضور موفقی داشته باشند. به طور کل سینمای مستند ما در جشنواره‌های خارجی بسیار موفق‌تر از فیلم‌های داستانی بوده‌اند و هر چند که شاید جوایزی چون اسکار را برنده نشده‌اند و جو رسانه‌ای چندانی هم برای این آثار وجود نداشته اما واقعیت این است که سینمای مستند حداقل طی یک دهه گذشته در حضور بین‌المللی قوی‌تر از سینمای داستانی بوده است و اگر تعداد جوایز این سینما را با سینمای داستانی مقایسه کنید، متوجه این موضوع خواهید شد. من سال‌هاست که سینمای مستند ایران را رصد می‌کنم و باید بگویم که این سینما به معنای واقعی کلمه سینمایی زنده است.
کارگردان مستند «حیات در رگ‌های سرد» تأکید کرد: اگر می‌خواهیم زنده بودن سینمای مستندمان حفظ شود باید به بخش خصوصی و مستقل نیز توجه داشته باشیم و از آن حمایت کنیم. در شرایط حاضر سینمای مستقل نیازمند حمایت است و به نظر من پلتفرم‌ها می‌توانند نقش حمایتگری از سینمای مستند داشته باشند و در پخش بین‌الملل نیز باید به این سینما توجه شود. اگر چرخه اقتصادی سینمای مستند رونق بگیرد قطعاً تولیدات بخش مستقل افزایش پیدا می‌کند و این آثار می‌توانند در دوره‌های بعدی جشنواره در کنار دیگر آثار تولید شده توسط نهادهای مختلف حضور داشته باشند و اینچنین جشنواره از رونق و اعتبار بیشتری برخوردار خواهد شد.
امیری درباره فیلم‌های سیاسی هجدهمین جشنواره سینما حقیقت اظهار کرد: یکی از ویژگی‌های خوب این جشنواره حضور فیلم‌های سیاسی بود که به نظر می‌رسد این فیلم‌ها خطوط قرمز را کمی جابجا کرده‌اند و برای اولین بار شاهد فیلم‌هایی بودیم که نقدهایی جدی به حاکمیت داشتند و نمی‌توان آن‌ها را آثاری خنثی دانست. سینمای مستند سیاسی سینمایی است که شاید بخش خصوصی نتواند در آن به تنهایی حضور داشته باشد و لازم است نهادهای امنیتی و سیاسی از این آثار حمایت کنند تا فیلمساز پشتوانه‌ای قوی برای انتقاد داشته باشد و پس از ساخت اثرش دچار دردسر نشود.
این کارگردان در پایان اظهاراتش تأکید: ما در هیئت داوران همه تلاشمان را کردیم که حق هیچ فیلم و فیلمسازی ضایع نشود و باید بگویم که هیچ دخالتی در داوری آثار صورت نگرفت و حتی در جلسه جمع‌بندی هیئت داوران کسی جز داوران حضور نداشت و فقط پس از پایان جلسه آقای حمیدی‌مقدم از هیئت داوران تشکر کرد و هیچ نقشی در انتخاب‌ها و قضاوت‌ها نداشت.