عطر دل‌انگیز بهشتی از خانه نور و عشق می‌تراود و جهان به میزبانی قدوم بانویی می‌نشیند که مادر است، الگوست و سرچشمه تمام مهرهاست. تاریخ با نور وجود حضرت زهرا(س) روشنی بخشید و شکوهی بی‌پایان را در دل انسانیت جاودانه کرد. این ایام فرصتی است تا دل‌های ما در زمزمه شعر و نوا، به حریم این بانوی بزرگ نزدیک شود. اشعار فاطمی را در کلام قربان ولیئی، ادیب و پژوهشگر ادبیات فارسی به یاد بانوی بی‌همتای عالم مرور می‌کنیم و در لطافت شعرهایی که از محبت او الهام گرفته‌اند، قلب‌هایمان را جلا می‌دهیم.
پیچیده اینک در احساس، شب‌بوی شب‌های حیدر
گاهِ مناجاتِ اشک است، ای چشم دستی برابر
گویی که می‌بینم اینک، طومار اسرار هستی
در چشم‌هایی دگرگون، دریای زهرای اطهر
چشمی بخواهیم و در او، آفاقِ هستی ببینیم
اینقدر آیینه بودن، اینقدر الله اکبر
آمیزه‌ی خاک و افلاک، چیزی فراتر از ادراک
گاهِ درخشیدنِ او، تنها بگوییم محشر
کی شاعرم، دردمندم، حیران و پوچ و نَژَندم
محبوبِ عرشی کمندم زهرا(س)، به راهم بیاور
قربان ولیئی
انتهای پیام