همشهری آنلاین -یکتافراهانی : دانشمندان می‌گویند بزرگ‌ترین ذخیره سنگ‌آهنی را که تاکنون ثبت شده است، شناسایی کرده‌اند. آنها به منطقه‌ای در استرالیای غربی اشاره می‌کنند که حاوی مقادیر حیرت‌آور فلز به ارزش میلیاردها ست. آنها نمونه‌هایی را آزمایش کرده‌اند، ایزوتوپ‌ها را تجزیه‌وتحلیل کرده‌اند، و به نتایجی رسیده‌اند که ممکن است دید بسیاری از آهن را در سیاره ما تغییر دهد.

درک جدیدی از منابع آهن

به گفته دکتر لی‌ام کارتنی - یویس از دانشگاه کرتین، این یافته نشان می‌دهد کل فصل‌های تشکیل مواد معدنی و فرایندهای زمین‌شناسی در مقیاس بزرگ ممکن است نیاز به بازنویسی داشته باشند.

بیشتر بخوانید :
الگوی تغییرات ۱۰۰ میلیون ساله زمین و رازهایی که فاش می‌کند! | جزئیاتی که این مدل جدید نشان می‌دهد

استخراج مواد خام از خرده سیاره‌های فضایی

کشف یافته ای با پیامدهای اقتصادی قابل توجه !

بر اساس میانگین قیمت‌های اخیر سنگ‌آهن تقریباً ۱۰۵ دلار در هر تن، ارزش کل این کانسار می تواند به ۵.۷۷۵ تریلیون دلار برسد. این رقم خیره کننده بسیار فراتر از ۵.۹ میلیارد دلاری است که ابتدا گزارش شده بود و پیامدهای اقتصادی قابل توجه این یافته را برجسته می کند.

نگاهی تازه به تشکیل مواد معدنی

مقیاس و ارزش کانسار هامرسلی باعث شده است که زمین‌شناسان و کارشناسان اقتصادی در مورد معنای آن برای اکتشاف منابع بحث کنند. این منطقه میزبان بعضی از غنی‌ترین ذخایر سنگ‌آهن روی زمین است و این کشف اخیر اهمیت آن را تقویت می‌کند.

این تحقیق شامل مطالعه ایزوتوپ‌های اورانیوم و سرب است تا مشخص شود این کانی‌ها ۱.۴ میلیارد سال پیش ظاهر شدند، نه ۲.۲ میلیارد سال که قبلاً فرض می‌شد.

جست‌وجوی روش‌های اکتشافی جدید برای آشکار کردن تاریخچه‌های پنهان

یکی از نویسندگان این مطالعه می‌گوید: کشف ارتباط بین این ذخایر غول‌پیکر سنگ‌آهن و تغییرات در چرخه‌های ابر قاره، درک ما از فرایندهای زمین‌شناسی باستانی را بهبود می‌بخشد.

این کار در میان کسانی که به دنبال سپرده‌های جدید هستند، علایق زیادی را برانگیخته است. یکی از بیانیه‌ها می‌افزاید: این توانایی ما را برای پیش‌بینی جایی که باید در آینده کاوش کنیم بهبود می‌بخشد.

انرژی حاصل از این فعالیت حماسی زمین‌شناسی احتمالاً باعث تولید میلیاردها تن سنگ غنی از آهن در پیلبارا شده است که نشان می‌دهد داده‌های جمع‌آوری‌شده از این سازندها ممکن است تلاش‌های اکتشافی آینده را راهنمایی کند.

تمرکز بر تاریخ گذاری ایزوتوپی و تجزیه و تحلیل شیمیایی

این تیم از تکنیک هایی استفاده کرده است که بر تاریخ گذاری ایزوتوپی و تجزیه و تحلیل شیمیایی تمرکز دارد. این رویکردها مسیری را که آهن از ۳۰ درصد به بیش از ۶۰ درصد غلظت آهن تغییر کرده است، روشن می کند.

پروفسور مارتین دانیسیک می گوید: زمان دقیق تغییر این سازندها از آهن ۳۰ درصدی که در ابتدا بودند، به بیش از ۶۰ درصد آهنی که امروز هستند، مشخص نیست.
محققان خاطرنشان می‌کنند این شکاف دانش، درک فرآیندهایی را که منجر به تشکیل بزرگ ترین ذخایر معدنی در جهان شد، دشوار می‌کند.

چرا سپرده هامرسلی اهمیت دارد؟

این کشف، اگرچه به وضوح برای بخش معدن قابل توجه است، اما سیگنالی بیش از یک فرصت اقتصادی دارد و فرضیات قدیمی را زیر پا می گذارد و راه های جدیدی را برای تفسیر چشم انداز، مواد معدنی آن و تغییرات قاره های باستانی پیش رو ی ما می گذارد.

تاریخ غنی زمین شناسی هامرسلی از دیرباز مورد توجه قرار گرفته است. سطح آهنی که اکنون در این مکان تأیید شده است، آن را در دسته‌بندی خاص خود قرار می‌دهد.

حل معماهای مربوط به زمین اولیه

این نتایج نشان می دهد تشکیل مواد معدنی شامل فرآیندهای طبیعی پیچیده ای است که از جدول زمانی ساده پیروی نمی کنند. بعضی ناظران می گویند کشف چگونگی پیدایش این اجسام معدنی عظیم ممکن است به حل معماهای مربوط به زمین اولیه و ماجراهای تکتونیکی آن کمک کند.

درک بیشتر فرآیندهای زمین شناسی باستانی می تواند منجر به حفاری و تجزیه و تحلیل هدفمندتر شود. ممکن است شرکت‌های معدنی و دولت‌ها را تشویق کند تا استراتژی‌های خود را به‌روزرسانی کنند؛ کاری که منجر به استخراج منابع کارآمدتر و کم‌هزینه‌تر می‌شود.

پیامدها برای چشم انداز معدن جهانی

استرالیا در حال حاضر بر صنعت آهن تسلط دارد. کشفی به این بزرگی هم ممکن است موقعیت آن را تایید کند. این فقط برای اعداد صادرات یا قیمت سهام مهم نیست.

به گزارش سایت Earth ممکن است بر معاملات تجاری، زنجیره تأمین جهانی و ثبات قیمت‌ها تاثیر بگذارد. هنگامی که مفروضات اساسی در مورد تشکیل منابع تغییر می‌کند می‌تواند تأثیراتی داشته باشد که در صنایع متعدد موج می‌زند.

آنچه هنوز ناشناخته است!

ممکن است داستان‌های پنهان بیشتری وجود داشته باشد. روش‌های جدید، رویکردهای تازه و گشودگی در برابر ایده‌های چالش‌برانگیز قدیمی ممکن است ذخایر غول‌پیکر بیشتری را نشان دهد یا الگوهای زمین‌شناسی گیج‌کننده را توضیح دهد.

هر بینش تازه می‌تواند چگونگی تکامل علم و نحوه رویکرد جوامع به منابعی را که از زندگی روزمره پشتیبانی می‌کنند، شکل دهد.