به گزارش ایرنا، عملکرد خانواده ها در انتقال فرهنگ سالم زیستن، احترام گذاشتن به قوانین اجتماعی و داشتن باورهای صحیح به فرزندان به عنوان نسل آینده ساز جامعه بسیار مهم و موثر است.
اگر در کانون کوچک خانواده فرزندی قانون گرا پرورش یابد، چالش های عمومی در رابطه با هنجار پذیری در مسائل اجتماعی بسیار کمتر خواهد بود.
ظهور و بروز چالش‌های زیست محیطی در دهه های اخیر در قالب آلودگی هوا و کم آبی و بتازگی مشکلاتی با عنوان ناترازی های انرژی می طلبد که خانواده ها برای قانونمند کردن فرزندان خود تلاش بیشتری کنند.
بسیاری از جامعه شناسان معتقدند که نسل کنونی بنا به دلایل مختلفی، قدری در رعایت قوانین موجود جسور و تابع استدلال‌های ذهنی خود هستند.
آنها بر این باورند که آموختن انضباط اجتماعی جدای از دیدگاه های فردی باید در کانون‌های اجتماعی از جمله خانه، مدرسه و دانشگاه به فرزندان آموخته شود.
جامعه شناسان، انتقال ارزش ها، باورها و هنجارهای فرهنگی و اجتماعی به فرزندان را لازمه جامعه ای سالم و قانون‌مدار می دانند.
یک جامعه شناس در این پیوند در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، نهاد خانواده را به لحاظ مقیاسی کوچکترین واحد اجتماعی اما از نظر تاثیرگذاری بسیار مهم برشمرد.
رضا اسماعیلی افزود: نقش خانواده در تربیت فرهنگی و جامعه پذیری فرزندان همواره به عنوان عامل اولیه در انتقال فرهنگی بین نسل ها شناخته شده است.
وی با بیان اینکه زندگی فردی و اجتماعی بر گرفته از قوانینی است گفت: والدین باید به کودک بیاموزند که در اجتماع وظایفی دارد و یک سری قوانین را باید رعایت کند.
استاد جامعه شناسی دانشگاه آزاد اصفهان افزود: این قانونگذاری هم در زندگی شخصی و هم در حیطه پذیرش و پیشرفت در جامعه به او کمک بسیاری خواهد کرد.
وی خاطرنشان کرد: یکی از موضوعات مهمی که لازم است به بچه‌ها آموزش داده شود، قانون و قانون پذیری است، آنها متناسب با سنشان به آموزش درباره قوانین، قراردادها و اطلاعات مشابه نیاز دارند تا در آینده نیز بزرگسالانی قانونمند باشند.
این جامعه شناس افزود: نگرش و عملکرد والدین در حوزه قانونمندی، نقش و تاثیر مهمی در نحوه درک و پذیرش فرزندان از آن دارد زیرا آنها حتی از ساده‌ترین یا بی اهمیت‌ترین عادت‌های درون خانواده درس می‌گیرند.
به گزارش ایرنا، آنچه مشخص و مورد تاکید عموم کارشناسان است، نقش خانواده ها در تربیت فرهنگی و انتقال مفاهیم انضباط پذیری اجتماعی، ارزش‌ها و هنجارها به فرزندان و آماده سازی آنان برای ورود به اجتماع است. در چنین شرایطی به نظر می رسد آموزش والدین برای کسب مهارت های این چنینی برای تعامل درست و سازنده با فرزندان و آماده سازی آن ها یکی از حلقه های مفقوده نظام خانواده در ایران است.