به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، اگر به آمارهای موجود در میزان کار مفید در ادارات توجه کنیم متوجه می‌شویم مبتلا به بلای کم‌فروشی هستیم که قرآن نسبت به آن هشدار داده است.

ایکنا نوشت: حجت‌الاسلام علیرضا قبادی، جامعه‌شناس و کارشناس دین طی مجموعه یادداشت‌هایی که در اختیار ایکنا قرار داده با محور «پرسشگری در قرآن کریم» به بیان معارفی که در پس پرسش‌های قرآن از جمله به پرسش‌های سوره مطففین پرداخته است که با هم این یادداشت را می‌خوانیم.

در پرسش نخست سوره مطففین، به صورت تلویحی به این مهم اشاره شد که کم‌فروشان، منکران بعث و حشرند و میان کم‌فروشان و منکران روز رستاخیز پیوند مستحکمی برقرار است. اینکه چرا کم فروشان از مصادیق منکران روز قیامت‌اند؛ در گفتار گذشته و در ذیل پرسش نخست، به اختصار توضیحی تقدیم شد.

پرسش دوم در این سوره که پایان بخش سوره است، چنین است: آیا کافران پاداش اعمال خود را دریافت کردند؟ چنانچه مستحضرید، پرسش مزبور استفهام تقریری است؛ یعنی به قصد اقرار از کافران پرسش می‌کند. بدین معنا که کافران پس از مشاهده صحنه‌های قیامت از جمله کسانی را که آنها (ابرار/ نیکان) را در دنیا مسخره می‌کردند و اکنون بر تخت‌ها نشستند و خود نیز جزای کم فروشی را چشیدند؛ معترف پاداش خود هستند.

تأمل، تأنی و تدبر در آیات این سوره به خصوص تقابل‌هایی مانند کتاب فجار در مقابل کتاب ابرار، مجرم در مقابل اهل ایمان همچنین پاداش‌ها و جزاها و بشارت و انذارهایی که برای دو گروه در این سوره برشمرده شده است، نشان می‌دهد که میان دو پرسش این سوره پیوند و انسجام وجود دارد؛ امری که شاید در بدو امر به ذهن نمی‌آید.

نکته بسیار ارزشمند و اساسی دیگری که فراتر از شناخت و آگاهی از معارف توحیدی در این سوره اهمیت دارد و توجه به پیام این سوره را در جایگاه ممتاز و متمایزی در قرآن کریم قرار می‌دهد و با دستوری که در آیه ۲۶ این سوره آمده ارتباط دارد، پیام درمانگرایانه این سوره است.

توجه به این پیام به ویژه برای جامعه کنونی ما شاید در مقایسه با سایر جوامع ضرورت بیشتری دارد. شاید شروع این سوره با کلمه «ویل» که در نفرین و تهدید کاربرد دارد، خود دلیل مهم دیگری بر اهمیت توجه به مفاد و محتوا سوره و پرهیز از هشداری است که در مضمون آیه قرار دارد. صادقانه باید اذعان کرد که کم‌فروشی امروز بلای جامعه ماست و کم و بیش همگی شاهد خسارت‌ها و هزینه‌های ناشی از آن در عرصه‌های مختلف اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و... هستیم. آمارها و شاخص‌های موجود درباره وضعیت جامعه ما، گواه آن است که کم فروشی با معیاری که در این سوره از قرآن کریم آمده است، یعنی از دیگران چیزی را طلب می‌کنیم که خود به آن بی‌اعتنا هستیم، بلیه دامنگیر جامعه ماست چنانچه از خسارت‌های کمفروشی نسبت به خالق صرف نظر کنیم و تنها آثار و عوارض کم فروشی در تعاملات و مناسبات اجتماعی را در نظر گیریم بی‌شک نباید نمایانگرهای وضعیت امروز جامعه ما را به تعجب وا دارد.

تنها اگر به آمارهای موجود در میزان کار مفید در ادارات توجه کنیم، برای اعتراف به این بلیه دامنگیر کافی است. از این رو توجه به این پیام مهم قرآنی و بازنگری در اصلاح چنین رفتاری ضرورتش بیش از بیش نمایان است.

با اصلاح همین رفتار در جامعه ما، بسیاری از مسائل و آسیب‌ها و از هم گسیختگی اجتماعی درمان می‌شود به شرط آنکه مجددا و البته عمیقا به این پیام مهم قرآنی توجه و از گسترش دامنه چنین خسارتی جلوگیری شود که به نظر گام نخست در این مسیر نقش‌آفرینی هر چند اندک هر یک از ما در آن است.