سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارشها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژههای مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامههای کشور قرار میدهیم.
در این ویژهنامه، نگاهی به آخرین مواضع جناحهای سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته میشود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافتهای مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.
*********
توافقنامه برجام بعد از آنکه نتوانتس توانست تحریمهای سازمان ملل بر علیه ایران را متوقف کند در آستانه رسیدن به تاریخ انقضای خود است، حالا باتوجه به غبارآلود بودن فضای بین ایران و غرب و تحولات خاورمیانه بسیاری از کارشناسان پیشبینی میکنند که شاید مذاکرات در این مدت به نتیجه نرسد و باتوجه به حضور دوباره رئیسجمهور جنجالی آمریکا در کاخ سفید، بیم آن میرود که غربیها با هدایت ترامپ بخواهند فضای بینالمللی را برای تهران محدودتر کنند.
در این میان برخی رسانههای اصلاحطلب معتقدند که با پایان برجام دولت باید بار دیگر مذاکراتی را آغاز کند که مخاطب آن آمریکا است، روزنامه اعتماد تنها نسخه باقی مانده پیش پای پزشکیان را گفتگو با ترامپ خوانده و نوشته است:
مشکل این است که هم امریکا برای حل مشکلاتش با ایران جدی نبوده و هم ما برای حل مسائلمان با غرب ارادهای نداشتهایم. ما همواره گفتهایم امریکا خائن است و امریکا هم همواره ایران را محور شرارت دانسته است! به نظرم نه تنها به خاطر حضور ترامپ، بلکه به خاطر شرایط منطقهای، شرایط اقتصادی داخلی ایران، مطالبات مردم، ضرورت حل ناترازیهای بنیادین و... باید برای این پایان باز، یک پایان مشخص بنویسیم.
این روزنامه با ارائه طرح یا رومی روم یا زنگی زنگ نوشته است:
یا با امریکا باید به یک توافق برسیم یا وارد رویارویی جدی شویم. معلق ماندن برای مردم بدل به مرگ تدریجی شده است. تصور من این است که ایران میلی به جنگ ندارد، مساله امریکا هم جنگ با ایران نیست. نه اینکه ایران خیلی قوی است و باعث ترس جهانیان است، بلکه مشکل این است که ایران پس از جنگ یک دردسر جدی و اساسی برای منطقه و جهان خواهد بود. با این استدلال، ترامپ وارد جنگ با ایران نمیشود. اما با هر وسیله ممکن باید تلاش کنیم که با امریکای مدل ترامپ مذاکره کرده و به یک نتیجه برای حل مسائل برسیم. به نظرم هنگامه پایان نزاع ایران و امریکافرا رسیده است.
اعتماد در ادامه با ارائه طرحی عجیب مینویسد:
در صورت پایان این منازعه، استعاره امپریالیسم جهانی و امریکا به عنوان دشمن بزرگ فرو ریخته و این کشور به همکار ایران برای حل معضلات بدل میشود. دولت باید از رهبری اجازه بگیرد و به عرصه جهانی ورود کند. البته دولت در ابتدای فعالیتهایش به این زمینه ورود کرد و بعد به خاطر آغاز جنگهای منطقهای دست نگه داشت. دوباره آقای رییسجمهور برای اجرای سیاست تنشزدایی باید اقدام کرده و نمایندگانی را به اروپا، امریکای جنوبی، کانادا، آسیا و... گسیل دارد.
در برابر طرح وادادگی در برابر آمریکا روزنامه آرمان ملی از طرحی پرده برداشته که ۱۸۰ درجه با نگاه ارتباط با غرب فاصله دارد، این روزنامه مینویسد:
مکانیزم ماشه اگر فعال شود تحریمهای سازمان ملل باز میگردد ولی توجه داشته باشید آن تحریمهایی که برای ایران چالشزا بوده تحریمهایی است که توسط کنگره آمریکا در حوزه نفتی و بانکی وضع شده است. فعال شدن این گزینه نمیتواند خبر خوبی باشد ولی باید بدانیم که تحریمهای آمریکا مهمتر از تحریمهای سازمان ملل است. اینکه آیا دکترین هستهای ایران نیاز به بررسی دارد یا خیر؟ اگر نیاز به تغییر داشته باشیم آنوقت خروج از NPT لازم است زیرا نمیتوانیم هم در چارچوب NPT حضور داشته باشیم و هم دکترین هستهای را تغییر دهیم. آیا عضو NPT بودن برای ما لازم است؟
اصلاحطلبان همواره نشان دادهاند که در سیاست خارجی قائل به حفظ تعادل نبوده و یا از این سوی بوم افتاده و یا آن سویش!
در حالی بخشی از اصلاحطلبان به رویای باز شدن درها توسط ترامپ را دارند که دولت ترامپ برای مذاکره با دولت روحانی و تیم ظریف، ۱۳ شرط توهینآمیز گذاشته بود.
هنگامی هم که ظریف چهار با اشپیگل مصاحبه کرد و تداعی درخواست مذاکره از آن گفتوگو شد، ترامپ پاسخ داد: نه مرسی! اصلاحطلبان رادیکال با دادن طرح ترک مخاصمه درصدد هستن که منابع بازدارنده اقتدار را واگذار کنند و تهدید بسازند.