با سقوط حکومت بشار اسد در سوریه، دشمنان و برخی تحلیل‌گران نادان درصدد تلقی این نکته هستند که با توجه به سقوط حکومت هم‌پیمان جمهوری اسلامی ایران، این نظام در موقعیت ضعف قرار گرفته است. این در حالی است که اگر به سیاست‌گذاری و اقدامات جمهوری اسلامی در محیط پیرامونی از ابتدای انقلاب اسلامی تاکنون دقت شود، به‌خوبی درمی‌یابیم که یکی از مهم‌ترین مهارت‌های جمهوری اسلامی ایران، فرصت‌سازی از بحران‌های برساخته دشمنانش است و به بیان دقیق‌تر، جمهوری اسلامی درست در شرایطی توانسته به عمق و دامنه قدرت خود در سطح منطقه بیفزاید که دشمنانش در ظاهر او را احاطه کرده و برای او توطئه‌هایی در سر داشته‌اند. 
در این زمینه می‌توان به چند تجربه و پرونده اشاره کرد. در مورد اول می‌توان به حمله ائتلاف غربی به رهبری امریکا به عراق و سرنگونی صدام اشاره کرد. در آن زمان، نخست‌وزیر وقت انگلیس اعلام کرد که میوه عراق را در ایران می‌چینیم؛ یعنی تهاجم به عراق، مقدمه‌ای برای تهاجم به ایران بود. با این حال، درست در حالی که امریکایی‌ها با حذف صدام و حضور در عراق، درصدد ضربه زدن به ایران بودند، جمهوری اسلامی توانست عراق را به صحنه دفن راهبرد‌های امریکا و کشور‌های همپیمانش تبدیل کند و هسته‌های قدرتمند مقاومت در عراق را که از پیش هم موجود بود، با عمق و دامنه بیشتری توسعه دهد. در برهه بعدی هم که حکومت عراق با تهدید داعش مواجه شد، جمهوری اسلامی، این تهدید را به فرصت تشکیل مقاومت در عراق تبدیل کرد و هم‌اکنون عراق یک رکن و ضلع قدرت‌مند در محور مقاومت محسوب می‌شود. 
در همین زمینه می‌توان به تهاجم عربستان سعودی به یمن اشاره کرد که چگونه و با کم‌ترین هزینه، به فرصت بزرگ تشکیل انصارالله و دولت مقاومت در یمن تبدیل شد که امروز، به عنوان یکی از ارکان و اضلاع محور مقاومت، در خط مقدم این جبهه، جهاد سرافرازانه انجام می‌دهد. درواقع، درست در حالی که ائتلاف سعودی درصدد بود تا حوثی‌های یمن و ریشه‌های نفوذ مقاومت در این کشور را ریشه‌کن کند، اما از دل حمله ائتلاف سعودی، انصاراللهی تشکیل شد که جهانیان همگی بر قدرت، شجاعت و رشادتش آگاهی دارند. 
پیش‌تر از اینها، می‌توان به موفقیت جمهوری اسلامی ایران در حمایت از جنبش حزب‌الله در لبنان و تبدیل این جنبش به یک عامل قدرتمند در تعیین معادلات منطقه‌ای اشاره کرد. جالب آنکه موفقیت محور مقاومت و جمهوری اسلامی ایران در این زمینه در حالی بوده است که جنوب لبنان پیوسته مورد تهاجم صهیونیست‌ها بوده، اما با این حال، از دل تهدید‌های دشمن، موجودیت و ساختار قدرتمندی، چون حزب‌الله لبنان با حمایت جمهوری اسلامی ایران متولد شد، قدرتمند شد و به وزنه‌ای در منطقه تبدیل شد؛ به گونه‌ای که امروزه با وجود حزب‌الله، رژیم صهیونیستی دیگر توان و جرئت پیشروی در لبنان ندارد. 
با توجه به آنچه گفته شد، جمهوری اسلامی با راهبرد‌های خود اثبات کرده است که فرصتی که در بحران‌ها و تهدید‌ها وجود دارد، در خود فرصت‌ها وجود ندارد. بر این اساس، هم‌اکنون در صحنه سوریه، اگر چه حکومت هم‌پیمان جمهوری اسلامی و مقاومت سقوط کرده است، اما همان‌گونه که در برهه‌های پیشین ثابت شده است، قطعاً جمهوری اسلامی این وضعیت را تغییر می‌دهد و آن را به فرصت تشکیل جبهه وسیع‌تری از مقاومت مردمی علیه رژیم صهیونیستی و حامیان آن تبدیل خواهد کرد؛ با این تفاوت که در مقایسه با برهه قبلی، این بار مقاومت از سطح دولتی به سطح مردمی و اجتماعی کشانده خواهد شد و بنابراین، عمیق‌تر و قدرت‌مندتر از گذشته شکل خواهد گرفت. بنابراین، اگر چه هم‌اکنون واقعیت میدان گویای موفقیت دشمنان در سرنگونی حکومت حامی مقاومت در سوریه است، اما گذر زمان ثابت خواهد کرد که چگونه جوانان سوری این کشور را از چنگال صهیونیست‌ها آزاد خواهند کرد و یک مقاومت مردمی قدرتمند را در این کشور شکل خواهند داد.