همشهری آنلاین- زهرا رفیعی: «آلالا» آخرین بازمانده از کلاغ‌های بومی هاوایی است که در سال ۲۰۰۲ در طبیعت منقرض شد و تنها تعدادی از آنها در اسارت و در شرایط مراقبتی زندگی می‌کردند. از جمله تهدیدات این گونه می‌توان به تخریب زیستگاه، شکار توسط گونه‌های مهاجم و بیماری اشاره کرد.
این آزادسازی نتیجه سال‌ها برنامه‌ریزی و همکاری میان سازمان‌های مختلف، از جمله باغ‌وحش سن‌دیگو، اداره شیلات و حیات‌وحش آمریکا و دانشگاه هاوایی است. به گفته مگان اوون، معاون علمی حیات‌وحش سن‌دیگو، انتقال آلالا به جزیره مائوئی در مجمع الجزایر هاوایی گامی بزرگ در حفاظت از این گونه است و اهمیت «همکاری» برای کاهش و از بین رفتن تنوع زیستی را نشان می‌دهد. این پرندگان در فرهنگ بومی هاوایی جایگاهی ویژه‌ای دارند و نقش آنها در حفظ جنگل‌ها اساسی است. تلاش‌های متعدد برای بازگرداندن آنها به طبیعت همچنان ادامه دارد.
برای انتخاب این پنج پرنده متخصصان دو نکته را بررسی کردند:
توانایی آنها در پیدا کردن غذا و مقابله با شکارچیان
معاینات دامپزشکی
پیش‌تر بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰، ۳۰ آلالا در جزیره بزرگ هاوایی بازگردانده شده بودند، اما پس از کاهش جمعیت، این تلاش‌ها متوقف و پرندگان به مراقبت انسانی بازگردانده شدند. اکنون آزادسازی در مائوئی امیدهای تازه‌ای برای احیای این گونه ایجاد کرده است.
چرا بازوحشی سازی کلاغ‌ها مهم است؟
این برنامه نه‌تنها احیای آلالا را هدف گرفته، بلکه نشان‌دهنده تعامل فرهنگ بومی هاوایی و حفاظت محیط زیست است، که هر دو برای آینده تنوع زیستی حیاتی هستند.