عطر دل‌انگیز بهشتی از خانه نور و عشق می‌تراود و جهان به میزبانی قدوم بانویی می‌نشیند که مادر است، الگوست و سرچشمه تمام مهرهاست. تاریخ با نور وجود حضرت زهرا(س) روشنی بخشید و شکوهی بی‌پایان را در دل انسانیت جاودانه کرد. این ایام فرصتی است تا دل‌های ما در زمزمه شعر و نوا، به حریم این بانوی بزرگ نزدیک شود. اشعار فاطمی را در کلام قربان ولیئی، ادیب و پژوهشگر ادبیات فارسی به یاد بانوی بی‌همتای عالم مرور می‌کنیم و در لطافت شعرهایی که از محبت او الهام گرفته‌اند، قلب‌هایمان را جلا می‌دهیم.
روزی که سرنوشت زمین را نوشته‌اند
لرزیده‌اند نام تو را تا نوشته‌اند
وقتی به فصل عطر وجودت رسیده‌اند
هر هشت بابِ باغِ خدا را نوشته‌اند
در شرح چشم‌های تو، با خون ارغوان
خورشید را مسافر دریا کشیده‌اند
در سطرهای آخر آن مصحف غریب
آن نقطه چین سرخ، معما نوشته‌اند
از رعشه‌های پنجه آن کاتبان نور
احساس می‌کنم که چه‌ها نانوشته‌اند
قربان ولیئی
انتهای پیام