ورزشگاه آزادی روز 13 دی از بازی حساس استقلال – سپاهان در لیگ برتر  پذیرایی خواهد کرد. 

به گزارش گروه ورزش خبرگزاری دانشجو، این خبر کوتاهی بود که به نقل از سازمان لیگ، مدیران مجموعه ورزشی آزادی یا مدیران وزارت ورزش، در رسانه ها منتشر شد.

وزارت ورزش به قولی که به مردم داده بود عمل کرد و آزادی را در فصل زمستان به چرخه ورزشگاه های میزبان فوتبال اضافه کرد. اما چه سود که این ورزشگاه نمی تواند از بازی های بین المللی میزبانی کند. مسابقاتی که هم تیم ملی (در چارچوب مقدماتی جام جهانی) و هم تیم های پرطرفدار تهرانی (در تقویم لیگ نخبگان آسیا) پیش رو دارند.

ما نمی توانیم میزبان بازی های خانگی خود در رقابت های بین المللی باشیم. این حقیقت تلخ را کنار یک حقیقت تلخ می گذاریم تا کام ما زهرتر از زهر شود: عربستان میزبان جام جهانی 10 سال بعد شد.

عربستان میزبانی جام جهانی می گیرد و آن وقت مدیران فوتبال ما حتی از گرفتن میزبانی بازی های خانگی خود هم عاجزند. دایره ارتباط و تعاملات مدیران فوتبال کشورهای حوزه خلیج فارس از کنفدراسیون فوتبال آسیا فراتر رفته و آنها با مدیران فیفا سر و کار دارند و از آنها امتیاز می گیرند و آن وفت مدیران فوتبال ما که مدعی بودند رییس فیفا آنها را «مهدی جون» خطاب می کند، در گرفتن میزبانی بازی های خانگی که کمترین حق فوتبال ماست، درمانده اند.

ورزشگاه آزادی طبق وعده ای که مدیران شرکت تجهیز داده بودند، برگشت؛ اما ما همچنان باید در حسرت بازی های خانگی بمانیم. همچنان باید هزینه های وحشتناک میزبانی در کشور ثالث را بپذیریم. هزینه هایی کمرشکن که نه از جیب مدیران فوتبال ما که از جیب مردم خرج می شود. برای هر سفر بین 15 تا 28 میلیارد تومان هزینه کرده ایم و همچنان باید این هزینه ها را گردن بگیریم چون مدیران فوتبال ما عرضه گرفتن میزبانی بازی های خانگی را ندارند.