صبا رضایی: سریال هندی بازیهای مقدس با تمام فیلمهای هندی که تابه حال دیدهاید فرق دارد؛ خبری از رقص و درخت نیست. داستان عاشقانه و عروسی در کار نیست، و مهمتر ازهمه؛ سوپرمنی درکار نیست.
داستان آدمهای عادی است که چندان هم معمولی نیستند. گنگستر آدمکشی که به کشورش خیانت نمیکند، و پلیسی که به برنامهریزان این حادثه تروریستی ملحق میشود. اما آیا این پلیس درستکار نفوذی است یا به راستی تصور میکند دنیا ارزش نجات دادن ندارد؟ دنیایی که از آن کودکان کشته میشوند، بیگناهان به جر نژادپرستی به کام مرگ فرو میروند و جنایتکاران هرروز ثروتمندتر میشوند.
پلیسی که هرروز با جرم و جنایت سروکار دارد به این نتیجه میرسد که دنیا آنقدرها هم ارزش نجات دادن ندارد. اینهمه زحمت برای چه؟ هرچند برای لحظاتی. اما گنگستر دل از وطن خود نمیکند. زنی که او را برای خنثی کردن حملات تروریستی به کار میگیرد، حس میهندوستی را در او زنده میکند. او به یاد میآورد که همه چیز را از بمبئی دارد، این شهر خانهاش است.
شخصیتپردازی قوی از نقاط قوت این سریال است. شخصیتها نه کاملا منفی و نه سفید و قابل پیشبینی هستند. هرکاری از هرشخصیتی برمیآید. شخصیتهای اصلی و خاکستری اما در بزنگاه داستان تصمیم درست را میگیرند. شاید اگر نتفلیکس تهیهکنندگی آن را برعهده نمیگرفت، با چنین اثر خوش ساختی روبرو نبودیم. قهرمان داستان پازلها را تک به تک حل میکند تا به سرمنشا اصلی این حمله تروریستی برسد.
او برای حل معمای این جنایت ناگزیر داستان زندگی گنگستر را دنبال میکند. با پیگیری سه پدر او، پی به تئوریسین اصلی عملیات تروریستی میبرد.
حتما شنیدهاید که اگر فیلمی پایان خوش نداشته باشد، هندیها کل سینما را به آتش میکشند. اما این سریال با کشته شدن برخی شخصیتهای منفی انتظار پایان خوش را از بیننده سلب میکند. به نظر میرسد پایان باز این روزها مورد استقبال کارگردانان هندی قرار گرفته است.
این سریال به حدی مهیج است که نمیتوانید دست از تماشای آن تا قسمت آخر بردارید.
برخی دیالوگهای این سریال مفهومی و عرفانی هستند اما اتفاقاتی که شخصیتهای معنوی رقم میزنند، در نهایت منتج به وقایع مرگباری میشوند.
۲۴۴۵۷