شفقنا- حزب بعث سوریه (حزب حاکم پیشین) امروز (چهارشنبه) اعلام کرد که تمامی فعالیت‌هایش را تا اطلاع بعدی به حالت تعلیق در می‌آورد.
به گزارش شفقنا، آرتی عربی نوشت: در بیانیه‌ای که توسط ابراهیم الحدید، معاون دبیرکل حزب بعث سوریه، امضا شده و در برخی صفحات و وب‌سایت‌های شبکه‌های اجتماعی منتشر شده، آمده است: «پس از بررسی، مشورت و پیگیری کلیه شرایط سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و امنیتی و به ضرورت مصلحت ملی، رهبری تصمیمات زیر را اتخاذ کرده است»:
* تعلیق فعالیت‌های حزبی به هر شکل و در هر سطح تا اطلاع ثانوی.
* پایان دادن به مرخصی کلیه اعضای حزب که به‌طور کامل یا جزئی مرخصی گرفته‌اند.
* بازگشت کلیه اعضای اعزامی و مأمور به وزارتخانه‌ها، مؤسسات و ادارات اصلی خود و قرار گرفتن در اختیار نهادهایی که قبلاً در آن‌ها مشغول به کار بوده‌اند.
* تحویل کلیه ماشین‌آلات، خودروها و سلاح‌هایی که در اختیار اعضای حزب بوده به وزارت کشور یا نزدیک‌ترین واحد یا مرکز پلیس تابعه وزارت کشور و تنظیم صورتجلسه رسمی آن.
* قرار دادن کلیه اموال و دارایی‌های حزب تحت نظارت وزارت دارایی و بازرسی وزارت دادگستری و واریز درآمد آن به بانک مرکزی سوریه به منظور پرداخت آن طبق قانون توسط دولت فعلی.
* قرار دادن دانشگاه خصوصی شام تحت نظارت وزارت آموزش عالی از نظر علمی، دانشگاهی، آموزشی و اداری، از جمله کارکنان، کادر اداری، آموزشی و دانشگاهی آن.
* ابلاغ این بیانیه به کلیه اعضای حزب در تمام سطوح.
حزب بعث، یک حزب پان‌عربی سوسیالیست بود که در سال ۱۹۴۷ در دمشق، سوریه تأسیس شد. تاریخچه این حزب در سوریه پیچیده و پر از اختلافات داخلی، کودتاها، و تغییرات ایدئولوژی است. می‌توان تاریخچه آن را به چند دوره کلیدی تقسیم کرد:
دوره اول: تأسیس و رقابت (1947-1963):
تأسیس: : حزب بعث توسط میشل عفلق، صلاح‌الدین البیطار و زکی الارسوزی بنیانگذاری شد. آن‌ها ایدئولوژی‌ای را مطرح کردند که ترکیبی از پان‌عربیسم، سوسیالیسم و ناسیونالیسم عرب بود. هدف اصلی حزب اتحاد تمامی کشورهای عرب در یک کشور واحد بود.
شکاف در حزب: به سرعت اختلافات ایدئولوژیکی بین افلاک و بیطار از یک سو و زکی الارسووزی از سوی دیگر به وجود آمد. الارسووزی دیدگاه‌های تندتری داشت و در نهایت گروه او از حزب اصلی جدا شد.
رقابت با احزاب دیگر: حزب بعث در این دوره با احزاب سیاسی دیگری مانند حزب ملی، حزب سوسیالیست و اخوان المسلمین در سوریه رقابت می‌کرد. هیچ‌کدام از این احزاب به تنهایی قدرت کافی برای حکومت نداشتند.
دوره دوم: به قدرت رسیدن و کودتاها (1963-1970):
* کودتای ۱۹۶۳: حزب بعث در سال ۱۹۶۳ با همکاری برخی از افسران ارتش، کودتایی را ترتیب داد و قدرت را در سوریه به دست گرفت.
اما به زودی اختلافات داخلی در حزب بعث سوریه به اوج خود رسید. دو گروه اصلی در درون حزب، گروه‌های “ناصری‌ها” و “بیطاری‌ها” بودند که با هم در رقابت بودند. این رقابت‌ها به چندین کودتا و تغییر در رهبری حزب و کشور منجر شد. در این میان، برخی از رهبران برجسته حزب، مانند صلاح‌الدین البیطار کشته شدند.
دوره سوم: حکومت حافظ اسد و خانواده‌اش (1970-2000):
کودتای حافظ اسد: حافظ اسد، با کودتایی در سال ۱۹۷۰ به قدرت رسید و به سلطه‌گیری حزب بعث بر سوریه پایان داد. در حالی که حزب بعث همچنان حزب حاکم بود، اما در واقع قدرت در دستان حافظ اسد و خانواده‌اش متمرکز شده بود.
دوره چهارم: حکومت بشار اسد و جنگ داخلی (2000-امروز):
پس از مرگ حافظ اسد در سال ۲۰۰۰، پسرش بشار اسد قدرت را به ارث برد. حزب بعث همچنان حزب حاکم باقی ماند، اما در واقع قدرت در دستان خانواده اسد متمرکز بود.