اما با تأسیس شبکه نمایش خانگی اوضاع تغییر کرد. حالا رفته‌رفته سریال‌ها و برنامه‌هایی در این شبکه تولید می‌شدند که داستان، ساختار و شخصیت‌های جذاب‌تری برای بیننده داشتند و از طرف دیگر هم حساسیت‌هایی که روی سریال‌های تلویزیونی وجود داشت، کمتر در این شبکه دیده می‌شد. به همین دلیل به سرعت مخاطبانش را پیدا کرد. امروز و زمانی که تلویزیون به گواه آماری که پیش از نوروز ۱۴۰۳ منتشر شد بین ۲ تا ۲۲ درصد مخاطب دارد، وی. او. دی‌ها شمایلی شبیه به یک رقیب برای تلویزیون پیدا کرده‌اند، هرچند مسئولان تلویزیون از جمله رئیسش، پیمان جبلی، نظر متفاوتی دارند و می‌گویند به آن به شکل رقیب نگاه نمی‌کنند.

روز ۱۸ آذر جبلی در برنامه رادیویی بام تهران، گفت: «به چه دلیل باید رقیب نمایش خانگی باشیم؟ ما با آن‌ها همکاری داریم، قرارداد داریم، تولید مشترک داریم. این حس رقابت نباید وجود داشته باشد. اگر بنا بود که بغض داشته باشیم، ۵۰۰ تا مجوز به سکو‌های نمایش خانگی نمی‌دادیم. ما ۵۰۰ مجوز داده‌ایم، یعنی تقریباً هر فعال رسانه‌ای که توانمندی‌ها و ضوابط قانونی را داشته، مجوز گرفته و در حال فعالیت است.»

سریال‌های شبکه نمایشی در تلویزیون

مسئله مهم‌تری که جبلی در این مصاحبه از آن صحبت کرده همکاری بین تلویزیون و شبکه نمایش خانگی است. او گفته: «آرزوی من این است که روزی نمایش خانگی یار کمکی صداوسیما باشد، یعنی بتوانیم از محصولات فرهنگی تولید شده در مجموعه نمایش خانگی استفاده کنیم. البته با پذیرش تفاوت‌هایی که وجود دارد. ما بار‌ها اعلام کرده‌ایم و همچنان هم از همین تریبون اعلام آمادگی می‌کنیم که تهیه‌کنندگان عزیز می‌توانند با یک هماهنگی کوچک با رسانه ملی، ضوابط تولید خود را به سمتی ببرند که ما هم بتوانیم پشتیبانی کنیم، هم تبلیغ کنیم و در نهایت حق پخش شما را بخریم و مجموعه شما را در تلویزیون هم نشان دهیم.»

گرچه او از همکاری بین تلویزیون و پلتفرم‌ها صحبت کرده، اما از همین حرف‌ها هم مشکل اصلی هویداست. آنجا که حرف از چرخش ضوابط تولید به سمتی می‌زند که تلویزیون هم بتواند از آن پشتیبانی کند. ممیزی‌هایی که در تلویزیون وجود دارد، به گفته بسیاری از کارگردانان و بازیگران مانع این می‌شود که چنین همکاری شکل بگیرد. استاندارد‌های متفاوتی در این دو رسانه حاکم است که باعث شده با وجود فراگیر بودن تلویزیون، اما صحبت از بیشتر بودن بینندگان سریال‌های شبکه نمایش خانگی مطرح شود. از جمله رضا فیاضی، بازیگر سینما و تلویزیون و تئاتر در یک مصاحبه گفته است: «این روز‌ها شاهدیم که مردم استقبال بیشتری به شبکه‌های نمایش خانگی نشان می‌دهند و دلیل آن نیز دوگانگی است که در رسانه‌ها وجود دارد. به‌عنوان نمونه پوشش بازیگران در شبکه‌های تلویزیونی با آنچه در شبکه نمایش خانگی می‌بینیم متفاوت است و برخی امور در شبکه نمایش خانگی آزاد و در تلویزیون ممنوع است که بهتر است سیاست‌گذاران درباره چرایی این مسائل صحبت کنند.»

با این حال تا به حال چندبار صحبت از پخش سریال‌های شبکه نمایش خانگی از تلویزیون شده و تا امروز این اتفاق نیفتاده است. حتی سریال سایه باز به کارگردانی علی یاور روی تلویبیون قرار گرفت و با این که گمانه‌هایی مبنی بر پخش آن از تلویزیون هم مطرح شد، هنوز به پخش نرسیده است.

اولین سریال مشترک.

اما به نظر می‌رسد ساخت اولین سریال مشترک بین تلویزیون و شبکه نمایش خانگی قدمی‌است برای شروع این همکاری. «تن‌ها گریه کن» به کارگردانی علی درخشنده از شبکه افق پخش خواهد شد و اولین همکاری میان تلویزیون با پلتفرم‌های پخش فیلم و سریال است. در این سریال که داستان زندگی یک زن و خانواده‌اش را در سه دهه از تاریخ معاصر کشور را روایت می‌کند، افسانه کمالی، رابعه مدنی، خاطره حاتمی، رها ربانی‌نیا، پیام احمدی‌نیا، سیاوش چراغی‌پور، مرجان قمری، احمد کاوری، هادی شیخ الاسلامی، رحیم نوروزی، حسن رضایی، یوسف صفری بختیاری بازی می‌کنند.