دانشمندان در پژوهشی جدید مدارهای مغزی مرتبط با انعطاف‌پذیری یا آسیب‌پذیری در برابر ناملایمات را که بر روی لذت بردن حیوانات تحت استرس تأثیر می‌گذارد، شناسایی کرده‌اند. آن‌ها در نهایت به این نتیجه رسیده‌اند که تحمل استرس می‌تواند ظرفیت ما را برای لذت بردن و شادی کم کند. این یافته‌ها که به تازگی منتشر شده سرنخ‌هایی در مورد این‌که مغز چگونه باعث ایجاد «بی‌لذتی» می‌شود (مقاومت در برابر لذت) ارائه می‌دهد. نتایج فوق در صورتی که این یافته‌ها در انسان نیز تایید شوند (آزمایش روی موش‌ها انجام شده است)، راه جدیدی برای درمان این عارضه ارائه می‌کند. بی‌لذتی در واقع به معنی نقص در عملکرد مرتبط با درک احساسات خوشایند یا ناخوشایند، کاهش انگیزه یا عدم توانایی درک لذت است.
«بی‌لذتی» در طبقه‌بندی رفتارهای ناهنجار روانی، بخشی از اختلال افسردگی عمده، اختلالات مربوط به مواد مخدر، اختلالات روانی و اختلالات شخصیتی محسوب می‌شود که در آن افراد توانایی کمتری برای لذت بردن دارند. دو نوع اصلی این اختلال عبارت است از بی‌لذتی اجتماعی و بی‌لذتی فیزیکی. بی‌لذتی اجتماعی بیانگر بی‌علاقگی فرد در برقراری روابط اجتماعی و احساس عدم رضایت در قرار گرفتن در موقعیت‌های اجتماعی است. بی‌لذتی فیزیکی نیز به ناتوانی فرد مبتلا به ضعف در لمس لذت‌های فیزیکی مانند «خوردن» اشاره دارد. محققان معتقدند این یافته‌ها می‌تواند به عنوان یک نشانگر زیستی برای کشف «استرس» در انسان عمل کند که از رفتاری مانند کاهش اشتها به تنهایی قابل اعتمادتر است.