بارسلونا در ورزشگاه بنیتو ویامارین نتوانست میزبان خود را شکست دهد و به تساوی رضایت داد. بارسلونا در این مسابقه دوبار از حریف خود جلو افتاد ولی هر دوبار پیروزی را از دست داد و با توجه به پیروزی رئال مادرید مقابل ژیرونا، اختلاف دو تیم به دو امتیاز رسید.

این بازی دو نیمه کاملا متفاوت داشت. در نیمه اول بارسا کاملا سوار بازی بود و توانست تک گل بازی در این نیمه را به ثمر برساند. بارسا در این نیمه سعی کرد که فضای پشت فول بک چپ بتیس استفاده کند که در این امر موفق بود و گل هم زد. گل بارسا روی تشکیل مثلث بین یامال، پدری و کونده اتفاق افتاد و در نهایت توپ در دهانه دروازه به لواندوفسکی رسید و این مهاجم توپ را وارد دروازه کرد. اگر به صحنه گل دقت کنیم می‌بینیم که یامال با عقب آمدن، یار حریف را جذب می‌کند و فضای خالی مناسبی را برای حرکت کونده درست می‌کند. سپس پدری با شناسایی فضای خالی بین بازیکنان بتیس، به آن فضا می‌زند و پاس یامال را دریافت می‌کند و سپس کونده را در فضایی که یامال درست کرده، صاحب توپ می‌کند. در سایر صحنه هایی که بارسلونا از آن فضا استفاده کرد، صحنه هایی بودند که اینیگو مارتینز از قلب دفاع، بازیکنان هم تیمی‌اش را پشت سر فول بک چپ حریف صاحب با ارسال یک پاس بلند صاحب توپ می‌کرد. رئال بتیس در نیمه اول با بلاک 4-2-4 مقابل بلوگرانا قرار گرفته بود که ضعف ها مشهود بسیاری داشت و بازیکنان بارسا می‌توانستند در بلاک آنها به راحتی صاحب توپ شوند و ایجاد موقعیت کنند.

ولی در نیمه دوم همه چیز برعکس شد. شاگردان هانسی فلیک در این نیمه نتوانستند مانند نیمه اول توپ را تحت کنترل خود داشته باشند و بازیکنان سبز و سفید پوش پرس با فشار بالا را در دستور کار خود قرار داده بودند و سعی می‌کردند که در فضاهای تنگ مثل فلنک ها با برتری عددی توپ را از بازیکنان حریف بگیرند که در این امر هم موفق بودند. بتیس در این نیمه حملات خود را از فضای پشت سر کونده انجام داد و توانست موقعیت های زیادی را ایجاد کند. حضور بازیکنانی مثل عبده و ویتور روکه و همینطور اضافه شدن فول بکشان به آن فضا باعث شده بود که بارسا آسیب پذیر شود. گل اول بتیس روی پنالتی بدست آمد که در ضد‌حمله‌ای بود که آویلا با پاسش برای روکه ترتیب داد و در نهایت با خطای فرنکی دی یونگ همراه شد. اما در ادامه بازیکنان بارسا سعی کردند که حملاتی را از همان جایی که یامال بازی می‌کند برنامه ریزی کنند که موفق هم بودند. در یک صحنه این بازیکن با هوش بالایی که دارد، توپ را از لب خط وارد نیم فضا می‌کند و سپس با یک پاس در عمق دفاع بتیس فران تورس را صاحب موقعیت ارزشمندی می‌کند و در نهایت توپ وارد دروازه بتیس می‌شود. در دقایق پایانی بازی و دقیقا در آن تایمی که بارسا در حال محافظت از سه امتیازش است، یک توپ از جناح راست ارسال می‌شود. توپ ارتفاع زیادی ندارد ولی در فضای خالی ایجاد شده بین کاسادو و اینیگو بوجود آمده است، می‌رود و بازیکن بتیس با یک ضربه سه امتیاز بارسلونا را با یک امتیاز عوض می‌کند. در صحنه گل اگر کاسادو فضا را برای بازیکن بتیس تنگ می‌کرد، شاید بارسلونا با سه امتیاز کامل از زمین بازی خارج می‌شد.

اگر نگاهی به آمار و ارقام این بازی بیندازیم، می‌بینم که گرچه بارسا مالکیت بیشتری روی توپ داشته و پاس های بیشتری داشته ولی موقعیت هایی که بدست آورده از ارزش آنچنانی برخوردار نبودند. xG آبی اناری پوشان 0.53 بود و این در حالیست که xG رئال بتیس 2.87 بود که اگر xG پنالتی را از آن کم کنید به عدد 2.08 می‌رسیم که عدد خوبی برای بتیس به حساب می‌آید. از طرفی دیگر، بارسلونا در این فصل به آفسایدگیری مشهور شده است ولی پس از نگاه به آمار آفساید های این بازی، متوجه می‌شویم که این تاکتیک بارسا دچار مشکل شده است. زیرا بازیکنان بتیس حتی یک بار هم در تله آفساید بارسایی ها گیر نیفتادند و این بازیکنان آبی اناری پوش بودند که چهار بار در آفساید بودند.

بارسلونا پس از بازی برابر بتیس، باید در ورزشگاه سیگنال ایدونا پارک مقابل دورتموند به میدان رود و باید دید که هانسی فلیک چه فکری به حال تله آفسایدش می‌کند که رقبا راه نفوذ به آن را پیدا کرده اند.