به گزارش خبرنگار مهر، فوتبال و فوتسال زنان در سال‌های اخیر به یکی از موضوعات کلیدی در سطح جهانی تبدیل شده است. با افزایش توجه رسانه‌ها، حمایت‌های مالی و برگزاری رقابت‌های بین‌المللی، این رشته ورزشی به سرعت در حال رشد است. سال ۲۰۲۳ شاهد تغییرات و پیشرفت‌های قابل توجهی در این حوزه بود که در ادامه به آن‌ها پرداخته می‌شود.
در سال ۲۰۲۳، جام جهانی فوتبال زنان به میزبانی استرالیا و نیوزیلند برگزار شد. این مسابقات نه تنها از نظر تعداد تیم‌ها و بازی‌ها، بلکه از لحاظ پوشش رسانه‌ای و جذب تماشاگر نیز رکوردشکنی کرد. این رویداد به عنوان یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین رقابت‌های ورزشی برای زنان شناخته می‌شود و تأثیر بسزایی بر رشد فوتبال زنان در سطح جهانی داشته است.
سرمایه‌گذاری در فوتبال زنان در سال ۲۰۲۳ به طرز چشمگیری افزایش یافت. برندهای بزرگ ورزشی و شرکت‌های تجاری به حمایت از تیم‌های زنان پرداختند که این امر باعث رشد بیشتر این رشته ورزشی شد. بسیاری از لیگ‌های حرفه‌ای زنان در کشورهای مختلف نیز با افزایش حمایت مالی مواجه شدند که به توسعه زیرساخت‌ها و بهبود شرایط بازی کمک کرد.
کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) در سال ۲۰۲۴ در ادامه این مسیر تصمیم به راه‌اندازی لیگ قهرمانان آسیا برای تیم‌های زنان گرفت. این لیگ به تیم‌های برتر باشگاهی فرصت می‌دهد تا در یک رقابت سطح بالا با یکدیگر مبارزه کنند و در نتیجه، کیفیت بازی‌ها را افزایش دهد. همچنین، AFC الزامات جدیدی برای باشگاه‌های حرفه‌ای مقرر کرد که بر اساس آن، تمامی تیم‌هایی که در لیگ برتر حضور دارند موظف شدند در بخش زنان هم تیم‌داری کنند.
از سوی دیگر، فیفا نیز گام مؤثری در این زمینه برداشت که شاید مهم‌ترین آن، برگزاری نخستین دوره رقابت‌های جام جهانی فوتسال زنان باشد. این مسابقات قرار است در سال ۲۰۲۵ برای اولین بار به میزبانی فیلیپین و با حضور ۱۶ تیم برگزار شود.
با وجود پیشرفت‌های جهانی، وضعیت فوتبال و فوتسال زنان در ایران همچنان با چالش‌هایی مواجه است. تیم ملی فوتسال زنان ایران که دو بار موفق به کسب قهرمانی در آسیا شده است، به دلیل عدم حمایت‌های کافی و نبود برنامه‌ریزی مشخص از سوی مسئولان فدراسیون، شرایط مطلوبی ندارد. این تیم مدت‌هاست که در انتظار برگزاری چند بازی تدارکاتی است تا بتواند در میدان بزرگی چون جام ملت‌های آسیا موفق ظاهر شود. البته که مشکلات تیم فوتسال زنان تنها به نداشتن بازی‌های تدارکاتی محدود نمی‌شود و اخبار مربوط به تغییرات مکرر کادر فنی نیز همواره در رسانه‌ها مطرح است.
تیم ملی فوتبال زنان نیز با چالش‌های مشابهی مواجه است. این تیم که زیر نظر مریم آزمون هدایت می‌شود، از نبود بازی‌های تدارکاتی رنج می‌برد و فدراسیون فوتبال نیز تمایل چندانی برای رفع این مشکل ندارد. در دو سال گذشته، این تیم تنها دو بازی تدارکاتی با بلاروس و دو بازی با اردن انجام داده که نتایج آن‌ها چندان رضایت‌بخش نبوده است.
بی‌توجهی فدراسیون فوتبال به وضعیت دو تیم فوتبال و فوتسال زنان همچنان ادامه دارد. از زمانی که مجمع عمومی فدراسیون فوتبال به انتخاب سرپرست نایب‌رئیسی زنان رأی نداد، نزدیک به ۹ ماه می‌گذرد و هنوز هیچ فردی برای این سمت انتخاب نشده است. این بی‌توجهی زمانی بیشتر نمایان می‌شود که بدانیم بخش زنان بیش از دو سال است که با حضور سرپرست اداره می‌شود و اکنون ۹ ماه است که حتی سرپرست هم ندارد.
بدون شک انتخابات فدراسیون فوتبال در اسفند ۱۴۰۳ می‌تواند فرصتی برای تحول در وضعیت فوتبال زنان ایران باشد. انتظار می‌رود رئیس فدراسیون با توجه به اهمیت ورزش زنان، برنامه‌های مؤثری برای حمایت از تیم‌های ملی و باشگاهی تدوین کند.
با توجه به توجه روزافزون به فوتبال و فوتسال زنان در سطح جهانی و منطقه‌ای، آینده این رشته ورزشی روشن به نظر می‌رسد. برنامه‌ریزی مؤثر، سرمایه‌گذاری مناسب و حمایت‌های اجتماعی می‌تواند به رشد پایدار فوتبال و فوتسال زنان کمک کند؛ امری که متأسفانه در دوره فعلی فدراسیون کمتر شاهد آن بودیم.