نگار رشیدی
لیگ برتر کشتی آزاد هم با برگزاری فینال به انتهای خود رسید تا پرونده یک فصل دیگر از این رقابت‌ها بسته شود. مسابقاتی که در پایان آن تیم سایپا عنوان قهرمانی را به دست آورد و نایب‌قهرمانی هم به بانک شهر رسید. فینال کشتی آزاد در سالن 12 هزار نفری تهران و طبق معمول با استقبال خوب تماشاگران برگزار شد. جایی که تیم‌ها از ستاره‌های خارجی هم بهره می‌بردند تا یک رقابت جذاب را برای کسب جام قهرمانی برگزار کنند. آیین‌نامه سازمان لیگ به هر کدام از تیم‌های راه‌یافته به مرحله نیمه‌نهایی و فینال اجازه می‌داد که از سه کشتی‌گیر خارجی استفاده کنند. فرصتی که تیم‌ها از آن استفاده کردند و با دوبنده‌پوشان خارجی خود راهی تشک شدند.
واضح به نظر می‌رسید که طبق روال سال‌های گذشته، بیشتر خارجی‌هایی که به لیگ کشتی می‌آیند، روس باشند. کسانی که در عرصه‌های ملی همیشه از رقبای اصلی و قدرتمند کشتی‌گیران ایران به حساب می‌آیند و در لیگ کشور هم همیشه با تمام توان به میدان رفته‌اند تا حتی اینجا هم قدرت و توان خود را به رخ رقبای ایرانی‌شان بکشند. جالب است که روس‌ها حتی با گذراندن تحریم از سوی کمیته بین‌المللی المپیک و غیبت در المپیک پاریس، کماکان پرقدرت مانده‌اند و ذره‌ای از کیفیت‌شان کم نشده است.
همان‌طور که اشاره شد، این اتفاقی نیست که برای کشتی ایران تازگی داشته باشد. سال گذشته هم کشتی‌گیران روس قدرت خود را به کشتی‌گیران ایرانی دیکته کردند و با تکرار این ماجرا صدای زنگ خطر بیش از گذشته به گوش می‌رسد. عباس گادژی ماگمدوف، زائوربک سیداکوف، ابراگیم کادیف، کوربان شیرایف، احمد عثمان‌اف، آرتور نایفونوف و ماگومد کوربانوف کشتی‌گیران روسی بودند که در سرشاخ شدن با آزادکاران کشورمان به برتری رسیدند. آنها در جریان مسابقات 14 برد به دست آوردند و تنها چهار شکست داشتند. آماری که حتی علیرضا دبیر را به اعتراف وادار کرد و گفت با روس‌ها فاصله زیادی دارند و باید کار کنند تا این فاصله را برطرف شود. زائوربک سیداکوف دارنده چهار طلای جهان و المپیک عنوان‌دارترین کشتی‌گیر حاضر در لیگ ایران بود که برای تیم سایپا دو برد به دست آورد و در فینال هم یونس امامی ملی‌پوش ایران در المپیک و دارنده سه برنز جهان را به راحتی شکست داد و یکی از بردهای مهم تیمش برای رسیدن به قهرمانی را رقم زد. از ۱۸ کشتی رودررو بین ایران و روسیه، تنها سینا خلیلی، رضا اطری، امیرحسین فیروزپور و محمدجواد ابراهیمی موفق شدند چهار برد به دست بیاورند که آمار تکان‌دهنده‌ای به حساب می‌آید.
با این وجود نباید از کنار نمایش خوب تعدادی از ستاره‌های کشتی ایران هم بی‌تفاوت عبور کرد؛ کسانی مثل امیرحسین زارع، کامران قاسم‌پور و سینا خلیلی. زارع در مسیر قهرمانی سایپا نمایش درخشانی داشت و قاسم‌پور هم با وجود مصدومیت در ترکیب ستارگان پاس ساری موفق شد رقیبش را شکست بدهد. خلیلی 18 ساله هم در ادامه روند رو به رشد خود، در مرحله نیمه‌نهایی برابر قربان شیرایف روس مبارزه بسیار خوبی را به نمایش گذاشت و یکی از معدود بردهای کشتی‌گیران ایران مقابل رقبای روس را از آن خود کرد. او همچنین امیرمحمد یزدانی ملی‌پوش کشورمان را به سختی شکست داد تا هم نام خود را سر زبان‌ها بیندازد و هم یزدانی جوان را بیشتر غرق روزهای بحرانی کند. کشتی‌گیری که بعد از این شکست کاملا از مرام پهلوانی دور شد و واکنشی نشان داد که بیشتر از نتیجه، در اخلاق‌مداری شکست خورد. درواقع حالا کشتی آزاد دو ستاره دارد که در وضعیت متفاوتی به سر می‌برند؛ یک ستاره نوظهور که می‌تواند پدیده جدید کشتی باشد و ستاره‌ای که در حال خاموشی است.
یزدانی پیش از این در لیگ پادوبنی روسیه و در رقابت وزن 74 کیلوگرم مقابل زائوربک سیداکوف طی نمایشی ناامیدکننده با نتیجه 12 بر یک متحمل شکست سنگینی شد. او حالا طی دو هفته مقابل کشتی‌گیر 18 ساله کشورمان هم با نتیجه سنگین 14 بر پنج شکست خورد تا نشان دهد با کشتی‌گیران سطح اول دنیا فاصله زیادی پیدا کرده است. یزدانی در مسکو بارها اسیر زیرگیری‌های زائوربک سیداکوف شد و در فینال لیگ هم بارها در تله زیرگیری‌های بدون نقص ستاره نوجوان کشتی ایران گرفتار شد. او حتی دو بار هم به بیرون تشک سقوط کرد! شاید اگر او به جای تمرکز روی حاشیه‌ها و صحبت با داوران و مربیان و اعتراض‌های پی در پی روی کشتی‌اش تمرکز می‌کرد، این‌چنین در مسیر افول قرار نمی‌گرفت. اما آنچه که در تشک کشتی نشان داده می‌شود این است که یزدانی جوان علاقه بیشتری به به حاشیه‌ها دارد. او اگر بخواهد این روند را ادامه بدهد دیگر نمی‌تواند مهره قابل اعتمادی برای تیم ملی باشد و جایگاهش را خیلی زود از دست خواهد داد و برای پوشیدن دوباره دوبنده تیم ملی کار دشواری خواهد داشت. او باید تمرکز خود را عطف برطرف کردن نقص‌هایش به ویژه ایرادهای دفاعی خود کند تا در مقابل هجوم و زیرگیری رقیبان مانند یک شهر بی‌دفاع نباشد.
از طرف دیگر اتفاقی که شاید بیشتر از شکست یزدانی توی چشم بود، رفتار او بعد از پایان مسابقه بود. یزدانی در حالی که غلامرضا محمدی سرمربی حریف قصد دلداری دادن به او را داشت، دست محمدی را کنار زد و با پرخاشگری به سوی رختکن رفت. او همچنین در زمان توزیع مدال هم روی سکو نیامد تا رفتار نابه‌جای خود را با زشتی تکمیل کند. یزدانی باید آگاه باشد که کشتی ایران سرشار از پتانسیل‌هایی است که برای روی تشک رفتن به نام ایران تلاش زیادی می‌کنند و. نمونه‌اش همین جوان سوادکوهی که می‌تواند در آینده حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد. درنهایت یزدانی برای اینکه کارنامه مدال‌هایش را پربارتر کند باید هم روی تکنیک و هم روی اخلاقش از همین امروز کار کند.