به گزارش ایرنا، رقابت‌های وزنه‌برداری دسته فوق‌سنگین برای ایران همواره هیجان زیادی داشته و در ۲ دهه نخست قرن بیست‌ویکم ایران و گرجستان با سه مدال طلای این دسته پیشتاز بودند. البته پولادمردان ایران در این۲ دهه ۲ مدال نقره ادوار بازی‌های المپیک را نیز کسب کردند. برای ایران حسین رضازاده در بازی‌های المپیک ۲۰۰۰ سیدنی و ۲۰۰۴ آتن، بهداد سلیمی در المپیک ۲۰۱۲ لندن مدال طلا و سجاد انوشیروانی و علی داودی نیز مدال برنز بازی‌های المپیک لندن و توکیو را کسب کردند. برای تیم گرجستان نیز تالاخادزه سه مدال طلای بازی‌های المپیک ۲۰۱۶ ریو، ۲۰۲۰ توکیو و ۲۰۲۴ پاریس را کسب کرده است.
در حال حاضر طاها نعمتی مقدم قهرمان رده سنی نوجوانان، علیرضا اسفندیاری قهرمان رده سنی جوانان این دسته به شمار می‌روند و علیرضا یوسفی و آیت شریفی تلاش دارند تا با رسیدن به علی داودی در رده سنی بزرگسالان خود را مدعی پیراهن تیم ملی وزنه‌برداری معرفی کنند. البته داودی با این ۲ وزنه‌بردار جوان اختلاف رکورد زیادی دارد. او در سن ۲۵ سالگی توانسته ۲ المپیک و چهار مسابقه جهانی را تجربه کند و در کنار لالایان و گورمیناسیان مدعی قهرمانی جهان در دسته فوق سنگین در منامه است.
یوسفی دیگر نماینده ایران در مسابقات جهانی ۲۰۲۴ منامه، مدال طلای المپیک جوانان، قهرمانی نوجوانان و جوانان جهان را کسب کرده است.
در کنار یوسفی و شریفی اکنون یک جوان دیگر نیز به دنبال ارتقای رکورد خود برای رسیدن به علی داودی است. سیدصابر پورسیدیحیی جوان ۲۶ ساله‌ای است که تلاش دارد تا بتواند خود را در حد مدعی تیم ملی وزنه‌برداری ایران در دسته فوق‌سنگین معرفی کند. شاید ۲۶ سال سن برای این دسته زیاد باشد اما پورسیدیحیی انگیزه دارد. انگیزه ای که باعث شد تا با ۱۵۵ کیلوگرم وزن، در یکضرب وزنه ۲۰۰ کیلوگرمی و در دوضرب ۲۳۰ کیلوگرم را مهار کند.
مهار این وزنه در تمرینات توسط جوان سیرجانی بهانه‌ای شد تا دقایقی پای صحبت‌های این جوان کرمانی باشیم.
متن کامل مصاحبه به شرح زیر است؛
در سن ۲۶ سالگی مهار ۲۰۰ کیلوگرم وزنه کار راحتی نیست، چرا دیر شروع کردید؟
دیر شروع نکردم، از سال ۹۰ در وزنه‌برداری هستم و توانستم در مسابقات کشوری رده‌های سنی مختلف شرکت کنم. در سال ۱۴۰۰ با علیرضا یوسفی در مسابقات کشوری بودیم و حتی علی مرادی رئیس وقت فدراسیون با من برای حضور در تیم ملی صحبت کرد. اما متاسفانه یک مصدومیت موجب شد تا نتوانم به اردو بروم و این مصدومیت بسیار من را اذیت و از رقابت دورم کرد.
مصدومیت از چه ناحیه‌ای؟
از ناحیه کتف چپ بود که موجب شد تا نتوانم در اردو حاضر باشم و چندین بار کورتون استفاده کردم. استفاده از کورتون من را از تست دوپینگ دور کرد و مسابقات بازی‌های کشورهای اسلامی را از دست دادم. شاید اگر به آن مسابقات اعزام می‌شدم می‌توانستم برای خود نامی دست و پا کنم.
چرا مصدومیت طولانی شد؟
من و سعید علی‌حسینی یک مشکل مشترک داریم. توانایی زیادی در مهار وزنه داریم و به اصطلاح زورمان زیاد است اما بدن کشش این زور را ندارد و زود مصدوم می‌شویم. مصدومیت کتف هم برای وزنه‌بردار بسیار سخت است و درمان آن طول می‌کشد. طولانی شدن این درمان موجب شد تا از تمرین و حتی مسابقه دور باشم. مدت‌ها دور بودم تا اینکه ۶ ماه پیش برگشتم و بالاخره توانستم طلسم ۲۰۰ کیلوگرم یکضرب را بشکنم.
اذیت نشدید برای مهار این وزنه؟
کسانی که مصدومیت دارند همواره با ترس وزنه می‌زنند و من نیز این ترس را داشتم و حتی آن خوشحالی و هیجان بعد از مهار وزنه به خاطر عبور از این ترس بود.
با عبور از این ترس می‌توانی به رکورد چند کیلوگرم برسید؟
هدف من ثبت یک افتخار بزرگ است. من در خودم توانایی مهار وزنه ۲۲۰ کیلوگرم در یکضرب و ۲۶۰ کیلوگرم در دوضرب را می‌بینم. ما در این وزن ملی‌پوشان بسیار خوبی داریم. وزن من از هر سه ملی‌پوش کمتر است.علی داودی، آیت شریفی و علیرضا یوسفی وزن بسیار بیشتری از من دارند. امیدوارم روزی من نیز با رکوردهای خوب بتوانم به تیم ملی برسم.
با این ظرفیت و توانایی که از خودت سراغ دارید باید با تالاخادزه رقابت کنید.
من بعد از مصدومیت به خدمت سربازی رفتم و اکنون برای تمرینات فرصت کافی دارم. اگر دوباره مصدوم نشوم تلاش خواهم کرد تا بهترین باشم. استان کرمان قهرمانان بزرگی دارد و حتی در پارالمپیک بسیار درخشان بوده اما جای مدال المپیکی در این استان خالی است امیدوارم بتوانم با افزایش رکورد و رسیدن به جمع مدعیان این کاستی را جبران کنم.
برای رکورد بعدی خود چه وزنه‌ای انتخاب کردد؟
من از مصدومیت می‌ترسم و باید بر ترسم غلبه کنم. اگر این ترس و استرس نبود ، به جای ۲۰۰ کیلوگرم به وزنه ۲۱۰ حمله می‌کردم. امیدوارم به زودی این وزنه را نیز مهار کنم. مصدومیت من بهبود پیدا کرده اما برای درمان کتفم در حدود ۳۰۰ میلیون هزینه کردم.
در دوضرب چی؟
در دوضرب رکورد من ۲۳۰ کیلوگرم است. من یک بار ۲۴۰ را انتخاب کردم اگر این وزنه روی سینه می‌کشیدم می توانستم آن را مهار کنم. با بهبود مصدومیتم ان‌شالله به سمت وزنه‌های سنگین‌تر خواهم رفت.
با مسوولان وزنه‌برداری در ارتباط هستی؟
بله در ارتباطم، بهداد سلیمی قهرمان المپیک مدتی در آکادمی گل‌گهر فعالیت داشت، با آقای کوروش باقری هم مدتی کار کردم، از سهراب مرادی برای بهبود کتفم مشاوره گرفتم. با سجاد انوشیروانی نیز ارتباط دارم. از بزرگانی مانند محمدرضا براری، سهراب مرادی و مصطفی رجایی مشورت می‌گیرم. حسین توکلی نیز مدتی در باشگاه گل گهر بود و تیم را برای لیگ آماده کرد. از تمامی کسانی که کمک کردند تا من به شرایط نرمال مسابقه برگردم تشکر می کنم.
در پایان باید از خانوده‌ام که بیشترین زحمت برای من کشیدند و باشگاه گل‌گهر نتشکر کنم. همچنین از محمدرضا حاج ابوالقاسمی مربی سازنده خودم تشکر می‌کنم.
تا کنون در چه مسابقات حضور داشتید؟
من در بیشتر تورنمنت‌های داخلی حضور داشتم. نوجوانان، جوانان و بزرگسالان، در دانشجویان کشور نیز حضور داشتم و به مسابقات قهرمانی ارتش ایران نیز رفتم. در لیگ برتر جوانان و بزرگسالان حضور داشتم اما اردوی بزرگسالان را به خاطر مصدومیت از دست داد.
پس با قهرمانان نامدار دسته فوق سنگین رقابت داشتید؟
بله من در مسابقات دانشجوایان ایران که در ساری برگزار شد با علیرضا یوسفی رقابت کردم و بالاتر از او قرار گرفتم.
