نیمار ۲۸ ساله از کریستیانو رونالدوی ۲۸ ساله عملکرد بهتری به ثبت رسانده بود، اما فقدان ثبات، جلوی روند خوب او را گرفت.
دنیای فوتبال همواره شاهد ظهور بازیکنان بزرگی بوده است که با سبک بازی، موفقیتها، و شخصیت منحصربهفرد خود، نامشان را در تاریخ جاودانه کردهاند. از میان این ستارهها، کریستیانو رونالدو و نیمار دو نام برجستهاند که مسیر حرفهای متفاوتی را طی کردهاند.
رونالدو، که نماد تلاش و پشتکار است، با کار سخت و ارادهای بینظیر خود را به اوج رساند. در مقابل، نیمار با استعداد خدادادی خود به یکی از بهترین بازیکنان جهان تبدیل شد، اما نتوانست از تمامی ظرفیتهایش بهرهبرداری کند.
رونالدو با کولهباری از افتخارات که بخش عظیمی از آن را بعد از ۳۰ سالگی به دست آورد، نشان داده که تلاش و پشتکار میتواند حتی بر استعداد غلبه کند. او بهطور مداوم خود را بهبود بخشیده و در ۳۹ سالگی همچنان در سطح اول فوتبال میدرخشد.
در آنسو، نیمار در سنین نوجوانی بهعنوان یک پدیده در برزیل شناخته شد. او در باشگاه سانتوس به شکلی درخشید که بسیاری او را جانشین اسطورههای برزیلی مانند پله میدانستند. انتقال او به بارسلونا و همکاری با لیونل مسی و لوسیس سوارز، فرصتی بود تا تواناییهای او در صحنه جهانی بدرخشد.
اما نیمار با وجود استعداد خارقالعادهاش، نتوانست به سطح ثبات و دوام رونالدو دست یابد. انتقال او به پاری سن ژرمن اگرچه از نظر مالی تاریخساز بود، اما از نظر ورزشی، او را از رقابتهای سطح اول دور کردم. صدومیتهای پیدرپی، حواشی خارج از زمین، و تمرکز گاهوبیگاه روی مسائل غیرفوتبالی، باعث شد او نتواند از تمام ظرفیت بالقوه خود بهرهبرداری کند.
نیمار استعدادش را داشت، اما پشتکار رونالدو را نه
مقایسه عملکرد کریستیانو رونالدو و نیمار تا سن ۲۸ سالگی، نشان میدهد که اگر ستاره برزیلی، ثبات و تلاش CR۷ را داشت، شاید میتوانست جایگاهی هماندازه او در فوتبال به دست آورد.
هماکنون که کریستیانو رونالدو تشنه رسیدن به رکورد ۱۰۰۰ گل است، نیمار ۳۲ ساله تقریباً یک سال است با مصدومیت و دوری از فوتبال دستوپنجه نرم میکند.
منبع: طرفداری