به گزارش خبرنگار دفاعپرس از استان خراسان رضوی، «غلامرضا غلامپور دهسرخی» از شعرای آیینی خراسان رضوی نوسرودههای خود را به مناسبت شهادت حضرت زهرا سلاماللهعلیها به بانوی آب و آینه تقدیم کرد.
غمِ نهان!
کی بود گمان ز دشمنانت زهرا (س)
آتش زدنِ به آشیانت زهرا (س)
با آنهمه درد و غم، صبوری کردی.
قربان تو و غمِ نهانت زهرا (س)!
صورت گل
گلی که، زینت عرش خدا بود
صفای روح و جان مصطفا بود
زدند آن مردمان زخمی به جانش.
به روی گل مگر سیلی روا بود؟!
طاقت گل!
شبانگه ناله تا وقت سحر داشت
گلی که پرتوِ روی قمر داشت
شده حک بر درِ باغ ولایت:
مگر گل طاقت دیوار و در داشت؟!
دلخسته
هرگاه دلش ز غم بسر میآمد
از خانه برون بچشمتر میآمد
تا شکوه کند ز دشمنانش زهرا
دلخسته به تربت پدر میآمد
یاری
چون کوه، همیشه استواری کردی!
با آنهمه رنج، بردباری کردی
آن روز که دست همسرت را بستند
مظلومِ زمانه را، تو یاری کردی!
نجوا
با چاه، علی شبانه نجوا دارد
صدها گِله از نفاقِ دنیا دارد
گفتند علی و چاه و شِکوه! گفتم:
مولا چه کند؟ که داغِ زهرا (س) دارد!
انتهای پیام/
∎