سجاد صدیقی، مسئول سازمان بسیج فرهنگیان، در افتتاحیه دورهٔ "مسئله اول" در حضور جمعی از معلمان بسیجی گفت: در مسائلی که پیرامون ما پیش میآید، از خود بپرسیم "به عنوان معلم نقش ما چیست؟" وقتی چرخی در کلاسهای درس میزنیم، خبری از کشتار ۱۲ هزار کودک نیست؛ انگار که مهم نبوده است! روایت قابل قبول شنیده نمیشود، حتی بعضی اوقات معکوس هم هست! این موارد به نقش انبیایی ما متصل است. معلم خودش را باید در میان تاریخ ببیند و نقش انبیایی خود را درک کند. مسئولیت تاریخ به عهده ماست و ما باید جواب بدهیم.
این معلم بسیجی ادامه داد: نقش ما در این بساط ظلم چیست؟ کلاس درس چرا روال گذشته را دارد و چرا تغییری نمیکند؟ معلمی که به درد مردم زنده نیست، به درد مردم هم نمیخورد، اسمش معلم نیست! وقتی که واقعهٔ تاریخی در حال رقم خوردن است و این حجم از درندگی در حال ایجاد است، چرا کلاس او راکد است؟
۱۶ میلیون دانشآموز در دست ما در قامت معلم، مدیر یا رئیس اداره، امانت است. هر کسی به حد اختیار باید پاسخ دهد؛ ولی اینطور نیست که تصور کنیم از این مسئولیت میتوانیم شانه خالی کنیم.
صدیقی، با گلایه از سکوت مدارس ناظر به اتفاقات جبهه مقاومت، اذعان کرد: چرا از تلاطمهایی که در کشورهای دیگر به وجود میآید، در کشور ما خبری نیست؟ *ما کجای این معرکهایم؟* اگر به ظهور معتقد نیستیم که هیچ؛ اما اگر معتقدیم، باید بدانیم منتظر، کسی نیست که دعا بخواند؛ بلکه انسان مجاهدی است که باید پای این آرمان بایستد و حاضر به هزینه دادن در این راه باشد. کلاس درس مدرسه دست من و شماست؛ ما این کار را انجام ندهیم، چه کسی انجام دهد؟ *برای تربیت سیاسی کدام مسئله مهمتر از فلسطین است؟*
میپرسید:" آیا این اعمال بازخورد خواهد داشت؟" خدای مبارک و تعالی فرمودهاست: "شما مجاهدت کنید، باقی را انجام میدهم!" قلبها و ارادهها دست خداست؛ همانطور که خدا به پیامبر فرمود: "هدایت دست من است."
ایشان با اشاره به الگوی تربیتی غزه اظهار کرد: غزه در این وضعیت نسلی را تربیت کردهاست که با هر کلمهای آیات قرآن را تلاوت میکند و هر گوشه ای "حسبی الله" میگویند. ما باید بعد از این ماجرا برویم و الگوی تربیتی را جویا شویم، ادای تکلیف کنیم و نسل آینده را برای عرصه انتظار آماده کنیم.
*تنها جمعی که میتواند جامعه را به این سمت سوق دهد، ما هستیم.* ما برای آنچه در آینده رقم میخورد، مسئولیم! باید معلمان سرتاسر جهان را به سمت کنشگری نسبت به وضعیت فلسطین و ظهور سوق دهیم. بیدلیل نبوده که حضرت آقا فرمودند: "فلسطین کلید رمز آلود فرج است."
ایشان، با اشاره به صحبت امام خمینی(ره) که فرمودند: "راستی اگر آمریکا بخواهد به یک کشور مسلمان حمله کند، چه کسی جلوی او را خواهد گرفت؟" گفت: "ما با تعهد به معلمی و انسانیت خود، باید قیام و قعود کنیم؛ ما باید جامعه را بیدار کنیم؛ چرا که وعدۀ خدا حق است. خداوند فرموده است: "مجاهدت کنید تا مسیرهای بسته را برای شما باز کنیم."
وی افزود: اندازۀ امتحان الهی، در قامت الهی است. خداوند برای حضورِ ولی خود، کل بشریت را امتحان میکند. ما چقدر زنجیره ساختهایم؟ باید منطقه به منطقه، مجموعهٔ مبارزه باشیم. همۀ ما باید مثل تهرانی مقدمها و آشتیانیها اقدام کنیم و قدم برداریم. باید به تعهد معلمی خود پاسخ دهیم. تک تک و فردبهفرد به درد نمیخوریم؛ باید *"ما"* باشیم. این زنجیرۀ تواصی است که کارها را چند برابر به ظهور میرساند. وقتی زنجیره ملی شود، شنیده خواهد شد. باید زنجیرۀ ملی معلمان را راه بیندازیم و يکديگر را پیدا کنیم. آیا میتوانیم بگوییم بقیه کار نکردند، ماهم کاری نمیکنیم؟
او در پایان، خطاب به معلمان بسیجی گفت: وقتی آقا درمورد فلسطین این همه صحبت داشتند؛ چرا ما که بسیجیها و دست راست ایشان هستیم، کاری نمیکنیم؟
"إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ" آیا ما در صحنهٔ حق قیام کردهایم؟ عاشورا همان مبارزه در صحنهٔ حق است؛ همۀ قضیۀ عاشورا همین بود. همۀ آنانی که امام را دعوت کردند، شانه خالی کرده و حاضر نشدند پای امام بایستند؛ اما حالا نباید چنین شود. معلم باید حرکت اجتماعی و جریان اجتماعی را بهدست گیرد و جامعه را برای ظهور آماده کند.