به گزارش سایت دیدهبان ایران، در حالی که سوانح کارگری همچنان جان کارگران ایرانی را میگیرد و خانوادههای بسیاری را داغدار میکند، حادثهای دیگر در پالایشگاه نفت بندرعباس بار دیگر توجهها را به مسئله ایمنی در محیطهای کاری جلب کرده است. این بار حمیدرضا رستمی، یکی از نیروهای تعمیراتی این پالایشگاه، قربانی جدید چرخه تلخ بیتوجهی به ایمنی شد.
این حادثه زمانی رخ داد که در حین عملیات برشکاری روی لولههای تعویضی در کارگاه مرکزی پالایشگاه، به دلیل تجمع گاز حبسشده در یکی از لولهها، شعله لحظهای (jet fire) به وقوع پیوست. این انفجار باعث سوختگی شدید این کارگر ۵۰ ساله شد که با وجود انتقال فوری به بیمارستان بندرعباس و سپس شیراز، جان خود را از دست داد.
حادثه اخیر تنها یکی از موارد متعدد وقوع سوانح در این پالایشگاه است. سال گذشته نیز در حادثهای مشابه در واحد بنزینسازی پالایشگاه، دو نفر از پنج مصدوم جان باختند. این تکرار ناگوار، پرسشهای مهمی را درباره مدیریت ایمنی و پیشگیری از حوادث در این واحد صنعتی مطرح کرده است. آیا اقدامات لازم برای جلوگیری از این فجایع اتخاذ شده است؟ چرا با وجود هشدارهای پیشین، همچنان چنین سوانحی به وقوع میپیوندد؟
منتقدان بر این باورند که ضعف مدیریت در رعایت الزامات ایمنی و نبود توجه کافی به شرایط کاری، اصلیترین دلایل وقوع این حوادث هستند. برخی منابع همچنین از سکوت خبری پیرامون این سوانح انتقاد کرده و مدیریت پالایشگاه را به بیتوجهی به حقوق و جان کارکنان متهم کردهاند.
روابط عمومی پالایشگاه بندرعباس با ابراز تأسف از این حادثه، وعده داده است که بررسیهای لازم برای شناسایی علل دقیق حادثه انجام خواهد شد. با این حال، این وعدهها زمانی اثرگذار خواهند بود که به اقدامات عملی برای ارتقای ایمنی و جلوگیری از تکرار چنین فجایعی منجر شوند.
پرسش کلیدی همچنان پابرجاست: تا چه زمانی باید جان کارگران به دلیل غفلت از ایمنی قربانی شود؟ پالایشگاه بندرعباس، به عنوان یکی از مهمترین واحدهای صنعتی کشور، اکنون در برابر کارگران و افکار عمومی مسئول است. اقدامات پیشگیرانه و شفافیت در عملکرد، حداقل انتظاری است که جامعه کارگری و خانوادههای آنان از این مجموعه دارند.