به گزارش مفدا، دکتر عباس هدایتی اصل روز سه شنبه ۱۳ آذرماه در مراسم گرامیداشت روز دانشجو در جمع ۷۰۰ تن از فعالان تشکل های دانشجویی گفت: موضوع امید در ادبیات فارسی همواره از دیرباز مورد توجه و اهمیت فراوانی دارد و ریشه در تاریخ ما دارد به طوری که شاعران همواره در مضامین شعر خود درباره امید و نقش آن در زندگی، سخن می گویند و سعدی شیرازی نیز این این قاعده مسثنی نیست و در بسیاری از مضامین هنری خود، به کلمه امید و ناامیدی اشاره می کند.
وی اظهار کرد:عشق و امید از مضامینی است که همواره در شعر شاعران ایرانی مطرح شده است و شعرا و ادبا همواره سعی کرده اند باتوجه به شرایطی که در آن هستند و با موضوعی که مدنظر دارند به این موضوع بپردازند.
استاد و پژوهشگر دانشگاه علوم پزشکی تهران وحافظ کل قرآن کریم گفت: کارکرد واژه امید و تضاد آن ناامیدی در سلامت روانی یا عدم آن در جامعه موثر بوده است که منجر به زندگی بی دغدغه یا اضطراب آور شده است. شاعران به لحاظ چنین مضامینی خود را به ابدیت وعظمت ارزشها پیوند می زنند و فردایی امید بخش را به مردم نوید می دهند و آنها را از فکر سختی ها ومشکلات دور کرده و به شوق می آورند.
وی اظهار کرد: انسان امیدوار، سرزنده، پویا و شاداب است و در واقع می توان گفت که بدون امید آدمی به انجام هیچ کاری دست نمی دهد.درحقیقت مضمون امید در تاریخ ادبیات فارسی فراز و نشیب هایی داشته است و به صورت کلی این خط سیر در کل تاریخ ادبیات فارسی دیده می شود.
این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه زندگی امید است، خاطرنشان کرد: آنهایی که امروز خود را از دست می دهند افراد بازنده هستند و افراد اندیشمند کسانی هستند که امید دارند و آنها همیشه افراد برنده ای هستند.
وی گفت: ما همواره در طول زندگی خود به دیگران امید داریم و دیگران نیز بر اساس فطرت، به ما امید دارند. همچنین در محیط های دانشگاهی، دانشجو و استاد نسبت به یکدیگر امید دارند و دانشجو به امید استاد وارد دانشگاه می شود و به کسب علم می پردازد و اندوخته ای نصیب خود می کند و در مقابل استاد دانشگاه نیز به امید دانشجو وارد کلاس درس می شود. اما این نکته مهم است که ما در مقوله امید ممکن است نتیجه بگیریم یا نگیریم اما در ناامیدی حتما نتیجه ای نمی گیریم.
هدایتی اصل خطاب به فعالان دانشجویی گفت: همواره امید را سرلوحه زندگی خود قرار دهید و هیچ گاه در زندگی کلیات را فدای جزئیات نکنید. همیشه در فکر جمع کردن علم نباشید بلکه در فکر تحلیل علم باشید.