دکتر حمیدرضا نمازی استادیار اخلاق پزشکی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در نشست سراسری فعالان تشکل‌های فرهنگی و دانشجویی دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور در مراسم روز دانشجو که امروز سه شنبه 13 آذرماه در دانشگاه علوم پزشکی تهران برگزار شد، درباره "تشکل‌های دانشجویی و مسئولیت اجتماعی در گذر تاریخ" سخنرانی کرد.

وی با اشاره به این که دو تلقی از تشکل و کار دانشجویی و صنفی وجود دارد، اظهار داشت: یک تلقی نگاه "فوق برنامه‌" به فعالیت‌های دانشجویی است که هیچ ربطی به تحصیل دانشگاهی ما ندارد. مثلا برگزاری یک کلاس خوشنویسی یا کارگاه شعرخوانی در دانشگاه علوم پزشکی صرفا به این هدف که کمی حال دانشجویان را بهتر و آنها را دو هم جمع کند.

نمازی در ادامه افزود: اما در تلقی دوم که به آن "هم برنامه" گفته می‌شود، فعالیت تشکلی و فرهنگی یعنی یک جاهایی نقص‌هایی در روند پزشک شدن داریم و این نقص‌ها را با این نوع فعالیت در قالب تشکل‌های دانشجویی برطرف می‌کنیم. به بیان دیگر مطالعه ادبیات، فلسفه، تاریخ و فعالیت فرهنگی و فوق برنامه برای تکمیل آموزشی است که در حوزه علوم پزشکی در دانشگاه اتفاق می‌افتد.

این استاد اخلاق دانشگاه در ادامه به ذکر نام پزشکانی که در زمینه‌های شعر و ادبیات فعال بوده‌اند، اظهار داشت: تعداد زیاد افرادی که به این شکل تولیدات ادبی و هنری داشته‌اند و یا فعالیت‌های صنفی و تشکلی انجام داده‌اند نشان می‌دهد که از مسیر "فوق برنامه" به "هم‌برنامه" می‌رسیم.

دکتر نمازی با اشاره به این که این نوع نگاه حتی در سیاست هم می‌تواند وجود داشته باشد، گفت: اگر قرار باشد خانواده علوم پزشکی فعالیت سیاسی کند، بخشی از این فعالیت می‌تواند "زیست سیاست" یا "روان‌سیاست" باشد، صرف فعالیت سیاسی را که بقیه هم می‌توانند انجام دهند؛ باید ارتباطی بین تحصیل دانشگاهی و فعالیت تشکلی ایجاد شود و به اصطلاح به سمت هم‌برنامه برود.

وی در پایان با ذکر مثال‌هایی نگاهی تاریخی به تشکل‌های دانشجویی در ایران انداخت و اظهار داشت: باید توجه داشته باشیم که فعالیت در تشکل دانشجویی نباید باعث عقب افتادگی در زندگی علمی و خانوادگی شود، بلکه باید باعث رشد همه جانبه باشد. اگر کنشگری را نوعی روایت‌گری تلقی کنیم با ما روایت‌هایمان مهر خود را بر دانشگاه و جامعه می‌زنیم و دوستی، همدلی و عشق به وطن را تقویت می‌کنیم.