به گزارش جماران، صدهاهزار فلسطینی که بارها در اثر حملات هوایی اسرائیل از مناطق مختلف غزه آواره شده‌اند، اکنون با چالش جدیدی روبه‌رو هستند: شرایط سخت و طوفانی زمستان. یکشنبه گذشته، اولین طوفان شدید زمستانی در سرتاسر غزه احساس شد. در کمپ‌های موقت، آوارگان در نزدیکی دریا در«دیرالبلح»، مرکز غزه، هزاران خانواده با بادهای شدید، بارش‌های سنگین باران و جزرومدهای شدید مواجه شدند که باعث تخریب چادرهای نایلونی و پلاستیکی آنها شد.
خبرنگاران «سی‌ان‌ان» گزارش دادند که کودکان بدون کفش در میان گل‌ولای و سرما قدم می‌زدند، درحالی‌که والدینشان در تلاش بودند تا با کندن شن‌ها، سدهایی در برابر دریا بسازند. اما جزرومد آب قبل از آنکه آنها بتوانند پیشرفتی داشته باشند، سدها را از بین برد.
رئیس آژانس امداد و کار سازمان ملل برای پناهندگان فلسطینی (UNRWA) روز سه‌شنبه در شبکه اجتماعی X هشدار داد که با فرارسیدن زمستان، مردم غزه «به همه چیز نیاز دارند، اما هیچ کمکی وارد غزه نمی‌شود.» فیلیپ «لازارینی» افزود: «زمستان درغزه به این معناست که مردم نه تنها به دلیل حملات هوایی، بیماری‌ها یا گرسنگی جان خود را از دست می‌دهند، بلکه به‌ویژه در میان آسیب‌پذیرترین افراد، از جمله سالمندان و کودکان، بسیاری از آنها به دلیل سرمای شدید جان خواهند سپرد.»
براساس گزارش‌های سازمان ملل، در ماه اکتبر میزان کمک‌های وارد شده به غزه به پایین‌ترین حد خود از زمان آغاز جنگ رسید.
آژانس اسرائیلی مسئول تأیید ورود کمک‌ها به غزه، اعلام کرده است که در حال همکاری با جامعه بین‌المللی و تسهیل ورود لوازم زمستانی و تجهیزات پناهگاهی، از جمله بخاری، لباس‌های گرم، چادرها و پتوها است.
با این حال، آژانس امداد و کار سازمان ملل برای پناهندگان فلسطینی اعلام کرده که این کمک‌ها کافی نیستند و اسرائیل بسیاری از تلاش‌های سازمان ملل برای ارسال کمک به شمال غزه در هفته‌های اخیر را مسدود کرده است. دمای متوسط غزه در ماه دسامبر بین ۱۰ تا ۲۰ درجه سانتی‌گراد کاهش می‌یابد و در ماه ژانویه ممکن است چند درجه دیگر هم پایین‌تر بیاید. فصل بارش باران از نوامبر تا فوریه ادامه دارد و ژانویه به عنوان بارانی‌ترین ماه شناخته می‌شود.
آب که به برخی از چادرها در دیرالبلح وارد شده بود، همه‌چیز را خیس و پتوها و قالیچه‌ها را پر از گرد و غبار کرد. ورق‌های پلاستیکی که از آنها به‌عنوان فرش در چادرها استفاده می‌شد، در شن‌های مرطوب فرو رفته بود و هیچ‌چیزی جز سطح خاکی زمین بین پناه‌جویان و زمین باقی نمانده بود.
«محمد یونس» درحالی‌که لباس‌های خیسش را جمع می‌کرد، با نگرانی پرسید: «چه چیزی می‌تواند ما را امشب گرم کند؟» او با صدای شکسته گفت: «ما مثل گدایان برای دنیا هستیم و هیچ‌کس به ما اهمیت نمی‌دهد. نمی‌دانم کجا خواهم خوابید. شاید در دریا بخوابم.» نایلونی که به‌عنوان سقف چادر «یونس» استفاده می‌شد، اکنون پاره شده و آب وارد چادر می‌شود.
در چادر موقت دیگری که توسط آب دریا پر شده بود، یک خانواده ده نفره درحالی‌که از سرما می‌لرزیدند، نشسته بودند. مادر خانواده، «ام فادی»، در کنار آتش مشغول پختن غذا بود. او با اشاره به روزهای سخت آوارگی گفت: «وقتی از رفح آواره شدیم، مجبور شدیم روی ساحل پناه بگیریم، چون جایی دیگر برای پناه نداشتیم.» او ادامه داد: «ما از همه طرف محاصره شده‌ایم؛ از دریا، از اسرائیلی‌ها، از بی‌خانمانی و از گرسنگی.»
طبق گزارش سازمان ملل، پس از یک سال جنگ و حملات ۷ اکتبر حماس به اسرائیل، حداقل ۱.۹ میلیون نفر از فلسطینی‌ها – یا تقریباً ۹۰ درصد جمعیت غزه – در داخل سرزمین خود آواره شده‌اند. بسیاری از این افراد بارها آواره شده‌اند و برخی حتی بیش از ۱۰ بار مجبور به ترک خانه‌هایشان شده‌اند. شورای پناهندگان نروژی اعلام کرد که تهاجم مستمر اسرائیل باعث شده است تا تعداد مکان‌هایی که فلسطینی‌ها می‌توانند از آنها به عنوان پناهگاه استفاده کنند، به شدت کاهش یابد.
در گزارش شورای پناهندگان نروژی آمده است: «با کاهش تعداد ساختمان‌های سالم، بسیاری از فلسطینی‌ها در این زمستان مجبور شده‌اند در چادرها و پناهگاه‌های موقت زندگی کنند که محافظت کمتری در برابر باد و باران دارند.» طبق گزارش دفتر هماهنگی امور بشر‌دوستانه سازمان ملل، تا سپتامبر ۲۰۲۴، بیش از ۲۰۰هزار واحد مسکونی در غزه تخریب یا به شدت آسیب دیده‌اند و تقریباً ۱ میلیون نفر به کمک‌های زمستانی نیاز دارند. ده‌ها هزار فلسطینی آواره در منطقه المواسی در جنوب غزه پناه گرفته‌اند، منطقه‌ای که ارتش اسرائیل آن را به عنوان «منطقه انسانی» معرفی کرده است. بسیاری از آنها در چادرهایی زندگی می‌کنند که در ناحیه‌ای با زیرساخت‌های محدود و دسترسی بسیار کم به کمک‌های انسان‌دوستانه قرار دارند.
در ماه‌های اخیر، کمپ‌های ساحلی به‌طور مکرر هدف حملات هوایی اسرائیل قرار گرفته‌اند، حملاتی که ارتش اسرائیل مدعی است هدف آنها حمله به حماس است. چادرها پس از بارش‌های شدید و بادهای شدید به شدت آسیب دیده‌اند. وقتی طوفان روز یکشنبه شدت گرفت، وسایل مردم در امتداد ساحل پراکنده و برخی از آنها توسط دریا بلعیده شدند.
«محمد الخطیب» معاون مدیر برنامه‌ها در سازمان امداد پزشکی برای فلسطینی‌ها در غزه، در بیانیه‌ای که به «سی‌ان‌ان» ارسال کرده است، به رنج‌های متعدد آوارگان فلسطینی در غزه اشاره کرد و گفت که این رنج‌ها «چهره‌های مختلفی» دارند. وی افزود که بسیاری از چادرها و پناهگاه‌های موقتی که مردم به آنها پناه برده‌اند، ماه‌هاست که مورد استفاده قرار گرفته‌اند و دیگر برای مقابله با شرایط سخت زمستان مناسب نیستند. «محمد الخطیب» ادامه داد: «این وضعیت فراتر از تصور است، چرا که مردم حتی با امکانات محدودی که دارند، به سختی می‌توانند با شرایط معمولی مقابله کنند... کمبود لباس مناسب، پتو و روش‌های گرمایشی ایمن موجب می‌شود که خانواده‌ها در ماه‌های آینده همچنان در سرما بمانند و در معرض خطر قرار گیرند.» این وضعیت، ترسی روزانه برای «ام فادی» در دیرالبلح به همراه دارد. او گفت: «امشب تهدید بزرگی در انتظار ماست. هر لحظه ممکن است دریا ما را در خود ببلعد. نمی‌دانیم چه باید بکنیم.»
در شمال غزه، ارتش اسرائیل عملیات گسترده‌ای را آغاز کرده که وارد دومین ماه خود شده است. طبق گزارش صندوق جمعیت سازمان ملل، از تاریخ ۶ اکتبر، حملات هوایی اسرائیل تا ۱۳۰۰۰۰ فلسطینی را آواره کرده و نیاز به کمک‌های انسان‌دوستانه به شدت افزایش یافته است. بسیاری از آوارگان به ورزشگاه یرموک در شهر غزه پناه برده‌اند، جایی که چادرهای فرسوده از پارچه سفید، پس از شب بارانی شدید، به رنگ قهوه‌ای درآمدند.
«لوئیز واتریج»، از اعضای آژانس امداد و کار سازمان ملل برای پناهندگان فلسطینی مستقر در غزه به سی‌ان‌ان گفت: «در پناهگاه‌های ساحلی، کودکان بدون کفش بر روی آسفالت خیس ایستاده یا در گودال‌های پر از آب راه می‌رفتند، درحالی‌که لباس‌هایی ناکافی برای گرم نگه داشتنشان پوشیده بودند و والدینشان تلاش می‌کردند چادرهای آسیب‌دیده را تعمیر کنند. وضعیت آب و هوا حالا یکی از بزرگ‌ترین تهدیدها برای فلسطینی‌ها در غزه است و یکی دیگر از عواملی است که جان مردم را به خطر می‌اندازد.» او افزود: «باد و باران شدت گرفته و مردم در این ساختارهای بسیار خطرناک زندگی می‌کنند... این وضعیت بد آب و هوا می‌تواند این سازه‌ها را روی سر مردم خراب کند.»
«سامی صالحی» که از رنج، حملات هوایی و مرگ در شمال فرار کرده و به غزه شهر پناه برده است، گفت که چادر او پر از آب شده است. او به سی‌ان‌ان گفت که هیچ سوخت یا چوبی برای روشن کردن آتش ندارد و درحالی‌که پتو و تشک‌های خیس خود را جمع می‌کرد، پرسید که او و فرزندانش چگونه شب را سپری خواهند کرد. او گفت: «این چادر از پارچه ساخته شده است، بنابراین وقتی آب وارد می‌شود، همه جا پخش می‌شود.»
«سامی صالحی» که در حمله هوایی اسرائیل زخمی شده بود، گفت که فکر می‌کرد خواهد مرد، اما از اینکه جانش نجات پیدا کرده، شگفت‌زده شده. او گفت: «کاش مرده بودم. مرگ از این زندگی برایم شرافت بیشتری دارد.»