به گزارش مشرق، با اعلام استارت لیست اولیه مسابقات جهانی بحرین نام کیانوش رستمی دارنده ۲ نشان طلا و نقره المپیک در لیست کشور کوزوو دیده می‌شد اما وزنه زدن وی زیر پرچم آن کشور منوط به رضایتنامه از فدراسیون و تصمیم ورزش ایران بود؛ دارنده نشان طلای المپیک نتوانست رضایت تصمیم‌گیرندگان را برای وزنه زدن با پرچم کوزوو کسب کند و مسابقات جهانی سال ۲۰۲۴ بحرین را از دست داد.
رستمی که مدال نقره و طلای المپیک را در کارنامه دارد در بیش از یک دهه حضور در میادین بین‌المللی همواره از حمایت مسوولان ورزش برخوردار بود؛ اینکه چرا وی نتوانست رضایت مسوولان فدراسیون را برای حضور در مسابقات جهان کسب کند یک داستان جداگانه است و اینکه تغییر تابعیت وی به دستمایه تخریب ورزش ایران تبدیل شده خود داستانی متفاوت با سناریوهای خاص است.
این روزها بسیاری از رسانه‌های معاند یا جهت‌دار به دنبال آن هستند که رستمی را در برابر سیاست‌های ورزش ایران قرار دهند و وی را قربانی آنچه «دخالت سیاست در ورزش» می‌پندارند، قلمداد کنند. این رسانه‌ها بدون توجه به پیشینه مردمی و عشق رستمی به ایران و نظام یک سناریو آماده کردند که در ظاهر به حمایت از کیانوش می‌پردازد اما در باطن خط فکری را پیگیری می‌کند که رستمی در آن فقط یک نام است و هدف نهایی آن تخریب ورزش ایران و القای دخالت سیاست در ورزش است.
یکی از رسانه‌های معاند با انتشار گزارشی سراسر کذب از تقابل رستمی با مسوولان ورزش ایران سخن به میان آورد. نگارنده مطلب با کنار هم قراردادن چند گزاره نادرست عملا به یک جمع‌بندی خودخواسته و سفارشی رسیده بود. در گزارش این سایت کیانوش قهرمان داستان نبود بلکه نوک پیکان را به سمت مسوولان ورزش و حتی سیاست‌های نظام گرفته است.
نگارنده این مقاله با ناشی‌گری تمام ناکامی کیانوش در رسیدن به المپیک توکیو و پاریس را به اختلاف با مسوولان ربط داده و حتی به خود اجازه مطالعه مراحل گزینشی المپیک را نداده است.
چرا کیانوش به توکیو نرسید؟
برای بررسی واقعیت حذف کیانوش از المپیک‌های توکیو و پاریس لازم است نگاه کوتاهی به گزینشی‌های این ۲ المپیک در رشته وزنه‌برداری و همچنین رفتار کیانوش از سال ۲۰۱۳ داشته باشیم.
رستمی از سال ۲۰۱۳ بنای خودمحوری را در وزنه‌برداری ایران باب کرد و این خط فکری در ابتدا توسط وی و شماری از مدال‌آوران المپیک دنبال شد اما با پادرمیانی و وساطت بزرگان مدال‌آوران المپیک لندن یکبار دیگر به اردوی تیم ملی بازگشتند اما رستمی چند سال بعد دوباره راه خود را از هم تیمی‌ها جدا و تفکر تمرین انفرادی را پیگیری و تا کنون نیز در دستور کار قرار داده است.
با وجود تمام خواسته‌های ویژه رستمی، مسوولان وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک و فدراسیون از این قهرمان حمایت کردند تا وی موفق به کسب نشان طلای المپیک ریو شود. رستمی همچنین در سال ۲۰۱۷ به مسابقات جهانی آناهایم آمریکا، سال ۲۰۱۸ به بازی‌های آسیایی جاکارتا، سال ۲۰۱۹ مسابقات جهانی تایلند (گزینشی المپیک)، قهرمانی آسیا ۲۰۲۱ ازبکستان، قهرمانی جهان ۲۰۲۲ کلمبیا و قهرمانی آسیا در سال ۲۰۲۳ به کره‌جنوبی اعزام شد.
تمام این اعزام‌ها در حالی بود که وی در اردوهای گروهی حضور نداشت و لقب آقای سالار ورزش ایران را به خود اختصاص داده بود.
رستمی در جهانی ۲۰۱۹ تایلند و جام فجر ۲۰۲۰ رشت به عنوان ۲ گزینشی اصلی المپیک به درجه امتیازی طلایی و برنزی اوت کرد و هیچ امتیازی را به دست نیاورد. وی به قطر کاپ اعزام شد و برخلاف ۲ تورنمنت دیگر نتیجه گرفت اما امتیازات وی بسیار پائین بود. او در قهرمانی سال ۲۰۲۱ آسیا در ازبکستان می‌توانست خود را به جمع هشت نفر برتر دسته ۹۶ کیلوگرم برساند اما نتوانست رکورد مورد نظر فدراسیون بین‌المللی را ثبت کند و در نهایت نام وی در جمع ۱۲ المپین دسته ۹۶ کیلوگرم برای حضور در توکیو قرار نگرفت.
کیانوش میهمان ناخوانده سوئیس بود
تنها گلایه رستمی در آن سال‌ها محسوب نشدن امتیاز مسابقات وزنه‌برداری سوئیس بود. رستمی پیش از این مسابقات به رقابت‌های جهانی ۲۰۱۹ تایلند اعزام شده بود و نام وی برای تورنمنت بین‌المللی سوئیس در لیست قرار نداشت. در آن سال سهراب مرادی مصدوم و فدراسیون تصمیم گرفت رستمی را برای المپیک آماده کند لذا نام وی را برای مسابقات جهانی پاتایا در فهرست قرار داد. این رقابت‌ها بالاترین امتیاز ممکن را دارا بود. قرار بود سهراب مرادی نیز به مسابقات سوئیس که در رده امتیازات برنزی قرار داشت اعزام شود اما حذف کیانوش در تایلند تمام برنامه‌ها را به هم ریخت. رستمی با اصرار خود و هزینه کمیته ملی المپیک به سوئیس رفت و وزنه زد اما رکورد و امتیاز وی توسط فدراسیون جهانی محسوب نشد چرا که دیرتر از مهلت مقرر ثبت نام کرده بود.
وزنه‌زدن رستمی در سوئیس بهانه‌ای شد تا علی مرادی رئیس وقت فدراسیون با استفاده از قدرت نفوذ خود در فدراسیون بین‌المللی به دنبال راهکاری برای برگرداندن امتیازات او باشد. سفارشی‌نویسانی که این روزها اختلاف رستمی با مسوولان ورزش را برجسته می‌کنند بی‌تردید از رایزنی علی مرادی با محمد جلود سرپرست وقت فدراسیون بین‌المللی در ازبکستان برای بازگرداندن امتیاز رستمی در سوئیس بی‌خبرند. جایی که کیانوش رستمی خود نیز نظاره‌گر آن مذاکرات بود. در ازبکستان رئیس فدراسیون کشورمان، درخواست کتبی برای بازگرداندن امتیازات رستمی به جلود داد اما فدراسیون بین‌المللی، قوانین غیر قابل تغییری دارد و هیچ‌گاه از آن کوتاه نمی‌آید.
کیانوش قافیه را به یک جوان باخت
هر چند که در سال ۱۴۰۱ و با تغییر در مدیریت فدراسیون وزنه‌برداری ایران یک آتش‌بس مصلحتی بین کیانوش و هم تیمی‌های سابق بود اما در ادامه نتوانست اقتدار گذشته خود را بازیابد و در مسابقات قهرمانی آسیا در سال ۲۰۲۳ جینجو کره‌جنوبی و رکوردگیری تیم ملی قافیه را به میرمصطفی جوادی واگذار کرد. او در رکوردگیری تیم ملی در مردادماه سال ۱۴۰۳ شرکت نکرد و در نهایت نام وی از رقابت‌های جهانی ۲۰۲۳ ریاض خط خورد تا جوادی جانشین وی شود. جانشینی که در عربستان موفق شد در حضور غول‌های چینی به مدال طلا و عنوان قهرمانی دسته ۸۹ کیلوگرم برسد.
رستمی بعد از مسابقات جهانی ریاض مدعی حضور در رقابت‌های قطر کاپ بود که با شرط رکوردگیری تیم ملی مواجه شد. وی در این رکوردگیری حضور پیدا کرد و یکصد کیلوگرم در یکضرب و ۱۲۰ کیلوگرم در دوضرب را مهار کرد که موجب حیرت تمام کارشناسان و قهرمانان این رشته شد.
کیانوش به دنبال تغییر تابعیت
تمام داستان حذف رستمی از ۲ المپیک متوالی به دلایل فنی بود و هیچ سیاستی پشت حذف وی نبود. حال باید از نگارنده گزارش‌های سفارشی پرسیده شود، اگر رستمی در سال ۲۰۲۱ و در مسابقات آسیایی ازبکستان حد نصاب را برای حضور در جمع هشت نفر برتر یا برترین ورزشکار آسیا کسب می‌کرد کدام مسوول مانع حضور وی در المپیک می‌شد؟ چرا کسانی که امروز کیانوش را به سمت جدایی از مردم و کشور سوق می‌دهند این واقعیت را یادآور نمی‌شوند که او از سال ۲۰۱۸ در لیست گزینشی‌های المپیک توکیو قرار گرفت و همواره از سوی علی مرادی به عنوان رئیس فدراسیون و سیدرضا صالحی امیری رئیس وقت کمیته ملی المپیک مورد حمایت قرار می‌گرفت. شاید رستمی خود بهتر از هر کسی بداند که بلیط مسابقات سوئیس چگونه در کمترین زمان ممکن توسط ریاست کمیته ملی المپیک در آن زمان برای وی رزرو شد یا حق مربیگری برادر او از سوی کدام نهاد پرداخت می‌شد.
کیانوش در دوره مدیریت جدید نیز اولین نفر لیست ۸۹ کیلوگرم برای گزینشی المپیک بود و اعزام وی به کلمبیا نیز گواه همین واقعیت است و ضمن آنکه او در مسابقات قهرمانی در سال ۲۰۲۳ آسیا در جینجو کره‌جنوبی حضور داشت اما نتوانست امتیازات لازم را کسب کند.
سجاد انوشیروانی نهم آبان ماه در خصوص احتمال حضور مجدد رستمی در تیم ملی گفت: رشته وزنه‌برداری رکوردی است و هر کسی وزنه بیشتری بزند، به مسابقات می‌رود. برای او (رستمی) هم همین فضا است. نظر خودم این است در قالب کشور ایران وزنه بزند عالی است و شانس موفقیت او خیلی بالاتر است.
صحبت‌های انوشیروانی و دیگر مسوولان کشور در خصوص رستمی نشان از آن دارد که این قهرمان کرمانشاهی برای مسوولان ورزش یک اسطوره به شمار می‌رود و اکنون نیز در جمع نابغه‌های وزنه‌برداری ایران، آسیا و جهان قرار دارد. کیانوش نیز خود را عاشق این مردم و مرز و بوم می‌داند.
چشم انتظار تصمیم قهرمانانه کیانوش
همه می‌دانند که پایان زندگی قهرمانی سخت و دل کندن از سکو برای یک قهرمان تلخ است اما رستمی یک قهرمان مردمی است که ارزشمندترین مدال‌های خود را برای این مردم به حراج گذاشت تا گره‌ای از کار هموطنان باز کند او امروز رسالت سختی در برابر مردم و ورزش این کشور دارد. دارنده مدال طلای المپیک ریو هر چند در زمینه فعالیت ورزشی و ادامه زندگی قهرمانی، تصمیم نهایی را خواهد گرفت اما اهالی ورزش از وی توقع دارند تا با پشت کردن به ادعاهای واهی رسانه‌های معاند، قهرمانانه حاشیه‌ها را جمع کند.