یک نمونه بارز در این قصه آمریکاست. ایالات متحده بارها از دیپلماسی عمومی و رسانه‌ای به عنوان ابزار راهبردی جدی علیه ایران استفاده کرده است. باراک اوباما (2017- 2009) و بایدن که تحریم‌های سنگینی را علیه ایران اعمال کردند مقابل دوربین ایستادند و با لبخند سال نو را تبریک می‌گفتند. حتی ممکن است به فارسی هم صحبت کنند و مانند نتانیاهو به فارسی از زن، زندگی، آزادی حمایت کنند.دیپلماسی عمومی در انگلستان هم خیلی رایج است. سفیر این کشور در ایران خیلی راحت از اغتشاش‌ها دفاع می‌کند هم با آهنگ صادق بوقی در کنار سفره‌ای یلدایی می‌رقصد و هم برای بازدید از مسابقات چوگان و ثبت جهانی حضور پیدا می‌کند. سفیر نروژ در تهران و سفیر کره جنوبی در ایران هم با انتشار عکس‌هایی درباره صبحانه با طعم کله پاچه ایرانی اظهار نظرهای مختلفی کرده‌اند.
 اما متأسفانه کمتر کسی در ایران به این مسئله مهم می‌پردازد. همه این روش‌ها در راستای منافع ملی کشور مبدأ استفاده می‌شود تا در کشور مقصد بتوانند روی مردم اثر بگذارند و روابط تنگاتنگی ایجاد کنند و به خود وجهه مردمی ببخشند. شهید امیرعبداللهیان در راستای دیپلماسی فرهنگی، آلبوم عکسی را از آخرین سفر «بی‌نظیر بوتو» نخست وزیر فقید پاکستان به پسرش وزیر خارجه سابق پاکستان بلاول بوتو زرداری تقدیم کرد. دکتر عراقچی نیز از همین رویه پیروی می‌کند. ضیافت شام به صرف شاورمای عربی در کنار میهمانان سوری و ایرانی در سوریه در یکی از رستوران‌های دمشق نیز از این دست برنامه‌هاست؛ اتفاق جالبی که در جریان سفر کوتاه وزیر خارجه به دمشق افتاد و واکنش‌های متعددی به همراه داشت آن هم در شرایط جنگی که سوریه به شدت درگیر آن است این مدل تحرکات نشانه شجاعت و آرامش تیم دیپلماسی ایران است. عکس گرفتن‌های سیدعباس عراقچی با مردم سوریه در حاشیه این رستوران‌گردی هم در خور توجه است. حتی فیلم این ضیافت در رسانه‌های مهم عربی مانند الجزیره نیز منعکس شد. مشابه این حرکت در سفر وزیر خارجه به مصر هم اتفاق افتاد. این یعنی دیپلماسی عمومی و مردمی و این مدل حرکت‌های وزارت خارجه نقش مهمی در تصویرسازی مثبت دارد و همزمان با جنگ رسانه‌ای و موج ایران‌هراسی غرب علیه کشورمان به ما کمک می‌کند بتوانیم فضای نزدیک‌تری برای افکار عمومی از خود به تصویر بکشیم. وقتی مردم کشوری ببینند در بحبوحه جنگ زمانی که حتی برخی نیروهای خودی پا پس کشیده‌اند ایران حامی آن‌ها و در وسط صحنه است قطعاً نگاه آن‌ها به ما متفاوت از گذشته خواهد بود.