برترین‌ها: وزیر ورزش و جوانان در حاشیه مراسم اختتامیه جشنواره فیلم‌های ورزشی اعلام کرد رییس‌جمهور و دولت حامی بازگشت فردوسی‌پور به تلویزیون هستند.
علی ولی‌اللهی، در روزنامه اعتماد در این رابطه نوشت: اظهارات احمد دنیامالی بعد از آن مطرح شد که مدیر یکی از پلتفرم‌های پخش مسابقات ورزشی در توییتی اعلام کرد ساترا یا همان سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر جلوی گزارش عادل فردوسی‌پور در یکی از پلتفرم‌ها و همین طور پخش برنامه جدید سروش صحت را گرفته است.
بعد از آن بود که در فضای مجازی عبارت «توقیف صدای عادل» ترند شد بدون توجه به اینکه عادل فردوسی‌پور مدت‌ها است پای ثابت برنامه‌های پایگاه تحت مدیریت خود است و در انواع و اقسام مصاحبه‌ها و تاک‌شوها حضور دارد و کسی هم مشکلی برای او به وجود نمی‌آورد. مدیران ساترا در پاسخ به این توییت و واکنش‌های گسترده چهره‌های سیاسی و فرهنگی و ورزشی و طرفداران عادل متنی را منتشر کردند و در آن مدعی شدند که اصلا بحث شخص عادل فردوسی‌پور مطرح نبوده و آنها تنها قوانینی که برای همه سکوها یکسان است را گوشزد کرده‌اند. توضیحی که قانع‌کننده نبود و این سوال را به وجود آورد که چرا به یک باره وقتی متوجه شدید پخش بازی‌ها از پلتفرم‌های اینترنتی با گزارش عادل مخاطب زیادی دارد یادتان افتاد قانون را رعایت کنید؟
همه این بحث‌ها در چند روز گذشته به اوج خود رسید تا جایی که احمد دنیامالی وزیر ورزش در حاشیه اختتامیه جشنواره فیلم‌های ورزشی آن جملات را در مورد عادل به کار برد. همچنین پیش از این علی ربیعی دستیار اجتماعی رییس‌جمهور با انتشار عکسی از فردوسی‌پور نوشته بود: «در تعجبم چرا عده‌ای تاب دیدن حال خوب مردم را ندارند. هرچیزی که حتی به قدری اندک، موجب شادی، سرگرمی و دل خوش جامعه می‌شود را برنمی‌تابند. در خبرها خواندم که ساترا دستور ممنوعیت «گزارش» عادل فردوسی‌پور و «اکنون» سروش صحت را صادر کرده است. مثل اکثر هموطنان دوستشان دارم. نمی‌دانم چرا در حالی که همه ما نگران مرجعیت رسانه‌‌ای در داخل هستیم، متولیان آن هیچ دغدغه‌ای در این خصوص ندارند.»
نام عادل فردوسی‌پور کنار صداوسیما و وسط آمدن چیزی به اسم «ساترا» و واکنش وزیر شرایط پیچیده‌ای به وجود آورده که مقصر اصلی آن صداوسیما است. از یک طرف واقعا آن طور که گفته می‌شود فردوسی‌پور که خودش را فرزند رسانه ملی می‌‌داند «توقیف نشده» و از طرف دیگر سیاست‌گذاری و تصمیمات فاجعه‌بار مدیران صداوسیما مشهود است.
اما اگر و فقط اگر صداوسیما در این مورد چنین شتابزده، جزم‌گرایانه و بی‌سیاست عمل نکرده بود هیچ کدام از این موارد پیش نمی‌آمد. واقعا باید از مدیران صداوسیما پرسید پیش خودشان چه فکر می‌کنند که با یک مجری تلویزیونی این همه سال وارد چالش می‌شوند؟ صداوسیما با آن همه عظمت چرا خودش را در زمین بازی یک فرد باهوش در حوزه رسانه می‌اندازد؟
طبق اطلاعات به دست آمده در نخستین بازی که عادل فردوسی‌پور بعد از سال‌ها در یکی از پلتفرم‌ها گزارش کرد (دو هفته قبل) تعداد بیننده‌ها یعنی کسانی که لینک پخش بازی را لمس کردند به یک میلیون کاربر یکتا رسیده است. به فرض اینکه تمام این یک میلیون نفر در طول جریان بازی از همان سکو بازی را دیدند، عددش اصلا قابل مقایسه با مخاطبان تلویزیون در همان شب بازی نیست. بدون شک با وجود محبوبیت عادل هنوز اکثر قریب به اتفاق مردم ترجیح می‌دهند بدون استفاده از نت که واقعا کند است و با کیفیت بیشتر و بهتر از تلویزیون فوتبال تماشا کنند مگر اینکه در خانه نباشند. همین طور باید اضافه کرد قطعا در بازی‌های بعدی این تب «شنیدن صدای عادل بعد از سال‌ها» هم فروکش می‌کرد و بعد تبدیل به یک مساله عادی می‌شد. منتها همان‌طور که گفته شد معلوم نیست چه کسانی در آن سازمان عریض و طویل تصمیم‌گیر هستند که عوض نشان دادن جایگاه بالاتر خود و سعه صدر، خودشان را در جایگاه رقابت با یک چهره مشهور شده در همان صداوسیما می‌گذارند و بعد آن قدر ضعیف عمل می‌کنند که قافیه را هم در «جنگ روایت‌ها» می‌بازند. پس جا دارد یک سوزن به عادل و هوادارانش بزنیم. عادل به خاطر بهره‌برداری سیاستمدارانه‌اش از این شرایط مبهم با آن سکوت‌های همیشگی و هوادارانش به خاطر جو دادن‌های بی‌شمار و ترند کردن مطالبه‌ای که اولویت اصلی به شمار نمی رود. کما اینکه روز یکشنبه و دوشنبه شاهد گزارش او در پلتفرم مربوطه بدون هیچ محدودیتی بودیم. و در نهایت یک جوالدوز بزنیم به صداوسیما که شاید متوجه سیاست های اشتباهش بشود و بفهمد جایگاهش کجاست.