شناسهٔ خبر: 70047562 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه جام‌جم | لینک خبر

جماعت‌های سرودخوان و حکمرانی هویت‌محور

هنگامی که گروه بزرگی از افراد در کنار هم جمع می‌شوند، علاوه‌بر اتفاقات و کنش‌های مطلوب و موثر، احتمال بروز مسائل و چالش‌های جدی هم وجود دارد. در این موارد می‌توان از رویکرد «مدیریت جماعت» که مبتنی بر اقدام مشترک عاملان و نقش‌آفرینان است، مدد گرفت تا مسائل و چالش‌ها را مدیریت کرد.

صاحب‌خبر -
یکی ازمسائل و معضلات نگران‌کننده درقبال جوامع، مسأله همبستگی وهویت آن جامعه یا اجتماع است که روزی بنابر هدف یا آرمانی مشترک کنار هم گرد آمده بودند. شدت و وسعت این نگرانی تا آنجاست که بسیاری از نظام‌های حکمرانی، تمام سعی و سرمایه فرهنگی خود رامعطوف به مواجهه با این مسأله می‌کنند.مانیزهمواره و به دلایل مختلف بامسأله هویت وهمبستگی درگیر شده و نگرانی‌ها و دل‌مشغولی‌های جدی داشته و داریم. طبیعی است که الگوهای متفاوتی توسط حکمرانان برای رفع دغدغه‌های هویتی، انتخاب و به‌کار گرفته شود. در این میان به نظر می‌رسد که مدیریت جماعت الگویی جامع‌تر، موثرتر و البته همخوان‌تر با زیست‌بوم هویتی‌فرهنگی ایران ماست. براساس این الگو، مرزبندی میان دولت و مردم باید کمرنگ‌شده و هر کنشگری حسب توان خود با حفظ هماهنگی‌های قانونی و کارکردی، خود به اقدام موثر و البته متناسب با دیگر اقدامات مشغول شود.سرود به عنوان یکی از مردمی‌ترین مصنوعات ادبی، قابلیت کم‌مانندی برای بازروایت علایق و آرمان‌های یک جماعت در مقیاس یک اجتماع محلی تا یک ملت متحد را دارد. این مصنوع ادبی به سبب ماهیت همگانی و عمومی، خود می‌تواند تبدیل به یک رویداد پرمخاطب شود که نخستین نتیجه آن تکرار و یادآوری یک هویت یا حس مشترک است که هم تاریخ جهانی دارد، هم تاریخ ملی. این رویداد تا حدی موثر و ماندگار است که بخشی از هویت بزرگ‌ترین اتفاق قرن معاصر یعنی انقلاب اسلامی را در خود جای داده است. امروزه بسیاری از نمادهای انقلاب اسلامی ازچهره و شخصیت انقلابیون و مبارزان نسل اول و دوم گرفته تا نمادهای شهری، در میان مردم، جوانان و نوجوانان حاضر نیستند اما این سرودهای انقلابی است که حافظه تاریخی مردم را زنده کرده و شاید به یکی از دلالت‌های تاریخی اصلی درباب انقلاب تبدیل شده است. شعرهای قوی و ماندگار در کنار صداهای گیرا و بعضا موسیقی‌های شگفت، این سرودها را چنان فراگیر ساخته که حتی کودکان ایران امروز نیز برخی از آنها را زمزمه می‌کنند: هوا دلپذیر شد، گل از باغ بردمید... 
در چندسال گذشته نیز، تجربه‌ای تازه در فضای فرهنگی کشور شکل گرفت و آن تولید سرود «سلام فرمانده» بود که مرزهای جغرافیایی را نیز درنوردید و در عمل به یک روایت رتوریک تبدیل شد. تولد و تکثیر این پدیده فرهنگی موثر، مصداقی از تجلی مدیریت جماعت بود که نشان داد یک کنش فرهنگی خوب، می‌تواند در بستر مردمی و بنابر ذوق، عزم و اراده یک گروه کوچک شکل گرفته و به وسیله رسانه تکثیر، تقویت و توزیع ‌شود.

ادامه در صفحه 2
دکتر مهرداد بذرپاش / عضو هیات علمی دانشگاه