دستیار ویژه رییس جمهور در امور اجتماعی گفت: من متأسفم از اینکه غربالگری را حذف کردند.قدرت جمعیت اگرچه مهم است، اما ما سیاستهای معلولیت‌زا را به آن اضافه کردیم.
به گزارش خبرنگار ایلنا، «علی ربیعی» دستیار ویژه رییس جمهور در امور اجتماعی دیروز یازدهم آذر در نشست هم‌اندیشی انجمن‌های دارای معلولیت با دستیار اجتماعی رئیس جمهور و رئیس سازمان بهزیستی کشور اعلام کرد: به علل مختلف حتی پیش از سال ۹۲ نیز با فعالیت‌های بهزیستی مرتبط بودیم و آن را پاره تن خود می‌دانم. هرچند که از سال ۱۴۰۱ تا کنون نتوانسته ام یک مجوز خیریه از بهزیستی بگیرم. کار ثبت را انجام داده‌ام و درحال انجام کارهای خیریه خود در استان سیستان و بلوچستان هستم. وی افزود: من آقای پزشکیان را به‌عنوان فردی با توانایی‌ها و استعدادهای شخصی و همچنین با زندگی بسیار سالم می‌دانم که منفعتی جز منفعت مردم ندارد.امروز ایران در یک شرایط تاریخی قرار دارد که بدون اینکه همه با هم باشیم امکان عبور از آن را نداریم.اگر بتوانیم امروز کاری کنیم و مناسباتی را برای حل مسائل بچینیم عبور خواهیم کرد.در این شرایط با اعتماد به دولت و دکتر پزشکیان باید جهت‌گیری خود را تغییر دهیم.
ربیعی گفت: موضوع دیگری که به نظر من باید دنبال کرد سیاستهای معطوف به معلولیت است. نظام سلامت ناکارآمد و سیاستهای جاده‌ای را می‌توان در کنار خواسته‌های فردی معلولان در این روز بررسی کرد.چیزی که امروز می‌توان بررسی کرد سیاست‌گذاری درمورد نابرابری افراد دارای معلولیت است.ما الگوهای زیادی را دنبال کرده‌ایم و باید دید کجا موفق نبوده‌ایم.وی با بیان اینکه باید نظریه توانمندسازی را به کنش سیاسی تبدیل کنیم، گفت: من متأسفم از اینکه غربالگری را حذف کردند.قدرت جمعیت اگرچه مهم است، اما ما سیاستهای معلولیت‌زا را به آن
اضافه کردیم.
دستیار ویژه رییس جمهور در امور اجتماعی گفت: باید برنامه ریزی برای توانمندسازی سمن‌ها داشته باشیم. من خیلی جنگیدم که مجوزهایی بهزیستی ارائه می‌دهد در دست بهزیستی بماند.در سمن‌ها کار را به صورت غیرعلمی انجام می‌دهیم. بهزیستی را باید دانش‌محور کرد. اشتباه من در بهزیستی این بود که شورای راهبردی را بر اساس افرادی که دانش صریح داشتند طراحی کردم و باید افرادی را که دارای دانش ضمنی بودند نیز به کار می‌گرفتم.
وی افزود: مشکل دیگر سمن‌ها این است که محدودنگر هستند. ابزار نوین را استفاده نمی‌کنند و کار با ذی‌نفعان در این تشکل‌ها درست انجام نمی‌شود.میان نهادهای مدنی ما هم‌افزایی نیز وجود ندارد. گاه چندین تشکل در یک حوزه خاص داریم.ما ناچاریم فرآیندهای کار بهزیستی با سمن‌ها را بازنگری کنیم. سمن‌ها از نقش میانجیگری خود بی‌اطلاع هستند. کار سمن‌ها تنها مطالبه‌گری نیست. میانجی باید هردو سمت را در نظر بگیرد. بهزیستی یک سازمان نیست و یک نهاد است. بهزیستی صاحب اصلی‌ترین پروژه اجتماعی کشور است.